ادامه مموعیت تعلیم دختران بالا تر از صنف ششم باعث نگرانی جدی شماری از دختران و خانواده‌های آنان شده است. این شهروندان انتقاد دارند که با گذشت 600 روز هنوز در رابطه به رفع این محدودیت، اقدامی از سوی حکومت صورت نگرفته است.
آنان از مسئولان امارت اسلامی می‌خواهند که در این مورد هرچه زودتر تصمیم شان را اعلام کنند، زیرا تعلیم و آموزش حق مسلم دختران است.
فرهاد نجرابی، باشنده ولایت کابل درمورد می‌گوید:”دخترم متعلم صنف هفتم است و برای رفتن به مکتب لحظه شماری می‌کند. تاکنون در این مورد تصمیمی گرفته نشده و من از حکومت می‌خواهم که هرچه زودتر دختران ما را از حالت بی‌سرنوشتی بیرون آورد.”
همچنان مدینه، یکتن از باشند‌گان هرات که خواهرش متعلم مکتب است خواست مشابه دارد:”از حکومت می‌خواهیم که لطفا دروازه‌های مکاتب و پوهنتون‌ها را به‌روی دختران باز کند تا آنان بتوانند به تعلیم و دروس شان ادامه دهند.”
درعین حال مسکان، یکتن از دانش‌آموزان می‌گوید که از بودن درخانه و دوری از درس و تعلیم، خسته شده است.
“از خانه نشستن به تنگ آمده‌ام و نمی‌دانم که چه وقت امر ثانی فرا می‌رسد و مسئله رفتن ما به مکتب حل می‌شود، زیرا ادامۀ این وضعیت باعث خواهد شد تا نسل آینده بی‌سواد ببار آیند.”
با این حال شماری از آگاهان فراهم کردن زمینۀ آموزش را از مکلفیت دولت خوانده و می‌گویند که باید مسیر تعلیم دختران به زودی معلوم شود.
عبدالشکور دادرس، یکی از آگاهان درمورد می‌گوید:”یکی مکلفیت دولت است و یکی هم صلاحیت‌ها؛ ایجاد زمینۀ تعلیم از مکلفیت‌های حکومت کنونی است و محرومیت کتله بزرگ جامعه از این نعمت، نمی‌تواند دلیل قناعت کننده داشته باشد.”
از سویی هم عبدالجمیل شیرانی، مبصر دیگر سیاسی می‌گوید که بسته ماندن دروازه‌های مکاتب به‌روی دختران بالاتر از صنف ششم، تاثیرات منفی را روی روان آنان بجا خواهد گذاشت.
“قرار بود دخترم به پوهنتون برود، اما منتظر تصمیم حکومت است. به همین‌گونه هزاران خانواده دیگر نیز در انتظار رفتن دختران شان به مکتب‌ها وپوهنتون‌ها استند. متاسفانه ادامه این وضعیت می‌تواند تاثیرات منفی بر روان این قشر داشته باشد. بنابراین امید دارم که بزودی این مشکل حل شود.”
خواستیم پاسخ مسئولان امارت اسلامی را در رابطه به سوال دختران بازمانده از آموزش و خانواده‌های آنان بگیریم، اما با وصف تلاش‌های زیاد موفق نشدیم.
دانش‌آموزان و خانواده‌های آنان درحالی چنین پرسشی را مطرح می‌کنند که با گذشت نزدیک به دوسال، تلاش‌های جامعه جهانی نیز برای رفع این مشکل به نتیجه‌ای نرسیده است.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
