ابتکار یک دختر فاریابی به دادخواهی ازآموزش دختران

زینب می‌افزاید که بسته ماندن مکتب‌ها به‌روی دختران بالاتر از صنف ششم تاثیرات منفی بالای روح و روان وی گذاشته بود، اما وی تلاش کرده است که با مشکلات مبارزه کرده و درکنار تکرار درس‌هایش، به نقاشی و ساختن صنایع دستی بپردازد.

“تنها خواست من از حکومت، باز کردن دروازه‌های مکتب‌ها و پوهنتون‌ها به‌روی دختران است. این خواست تمام دختران افغان است. تا زمانی که به خواست ما توجه نگردد، هرگز تسلیم نمی‌شویم.”

وی از سایر دخترانی که از رفتن به مکتب و پوهنتون محروم شده‌اند، می‌خواهدکه ناامید نشوند و درس‌های شان را درخانه بخوانند.

درعین حال شماری از دختران دیگر نیز می‌گویند که فراگیری علم و دانش در زندگی شان بسیار مهم است و نمی‌خواهند این حق از آنان گرفته شود.

شبانه که شاگرد صنف هشتم مکتب است، از بسته ماندن دروازه‌های مکاتب به‌روی دختران شدیدا ابراز نگرانی می‌کند.

” مکتب‌ها، کورس‌ها، مدرسه‌ها رخصت است، چرا و دلیل‌اش چیست؟ اکنون وقت درس خواندن ماست. کلان که شدیم درس خوانده نمی‌توانیم. چرا درب مکاتب به‌روی ما بسته باشد؟ حجاب می‌گویند، رعایت می‌شود. دیگر چی می‌خواهند؟ ما نیاز داریم که درس بخوانیم.”

همچنان فرحناز که  فارغ از صنف 12 است می‌گویدکه محدودیت‌های تعلیمی و تحصیلی بر دختران و زنان، باعث افزایش خشونت‌های خانوادگی و گسترش دامنه‌ فقر در جامعه شده است.

“آرزو دارم که تحصیل کنم. من قابلگی را خوش دارم، اما به دلیل مشکلات اقتصادی نتوانستم در پوهنتون شخصی بخوانم. بیسار نگران استم که از تحصیل باز بمانم. از حکومت می‌خواهم که درب مکاتب و پوهنتون‌ها را باز کند.”

از سویی هم ثریا احدی، مدیر متقاعد یکی از لیسه‌های دخترانه در شهرمیمنه، با اشاره به امتحان کانکور پیشرو، از امارت اسلامی می‌خواهد که درب مراکز تعلیمی و تحصیلی را به‌روی دختران باز نموده و اجازه دهد که آنان در امتحان پیشرو شامل شوند.

از نظر وی جامعه به داکتر، قابله، معلم، انجنیر، سارنوال و اقتصاددان زن نیز شدیدا نیاز داشته و بدون اشتراک زنان رشد و ترقی کشور ناممکن می‌باشد.

“مکاتب به‌روی دختران بسته است، همگان متاثراستیم، به خصوص دختران جوان که آروزی شان آموختن علم است. خواست ما و همه خانم‌های افغانستان این است که دروازه‌های مکاتب به‌روی دختران باز شود.”

با این حال مولوی حفیظ‌الله، رییس معارف ولایت فاریاب می‌گوید که در باره بازگشایی مکاتب، بزرگان امارت اسلامی تصمیم می‌گیرند.

“ما هم منتظریم که از مقام بالا هدایت بیاید تا مکاتب به‌روی دختران بالاتر از صنف ششم باز شود. امید است که در آینده‌ها تمام دختران به مکتب بروند.”

این درحالیست که دختران انتظار داشتند که با آغاز سال تعلیمی برای آنان اجازه آموزش داده شود. هرچند مقام‌های حکومت سرپرست بارها گفته‌اند که با ایجاد فضای مصئون تعلیمی و تحصیلی برای دختران اجازۀ رفتن به مکاتب و پوهنتون‌ها داده خواهد شد، اما هنوز روشن نیست که چه زمانی دختران به این حق‌شان دسترسی پیدا خواهند کرد.