در روزهای پسین نیز سخن از موج جدید کرونا به میان آمده، ولی تعدادی از مردم در فضای مجازی و واقعی آن را به تمسخر گرفته و موجودیت آن را یا انکار میکنند و یا شایعه میپندارند.
گفتنی است که روند شایعه پراکنی همزمان با نخستین واقعه کرونا که به تاریخ 5حوت سال 1398 در هرات به ثبت رسید، آغاز گردید و تاکنون خیلی از شهروندان بر سر دوراهی بین واقعیت و شایعه قرار گرفتهاند.
چگونگی شایعات
معصومه، باشنده شهرکابل با وجود اینکه خبر موج جدید کرونا به گوشش رسیده و خبرهای مبنی بر نوع اومیکرون این ویروس را در رسانههای ملی و بینالملی تعقیب کرده، اما شیوع کرونا را نوعی پروپاگندای ساخت بشر میداند.
“مرض کرونا وجود ندارد. کرونا دست ساخته بشر است. این یک باور بوده که از سوی برخی گروهها به وجود آورده شده.”
درعین حال سوسن ۲۸ساله یکی از باشندهگان ولایت غزنی، کرونا را یک ریزش و یا ذکام عادی میپندارد و میگوید که این مرض هیچگونه خطری را متوجه مردم نمیسازد.
“مرض کرونا اصلا کدام چیز جدی نیست. این یک ریزش و ذکام عادی است و خطر جدی ندارد. کسانیکه به هلاکت رسیدهاند، دلیلش ترس و وحشت زیاد از این مریضی بوده. این مرض بزرگ جلوه داده شده.”
علاوه براین در صفحات مجازی نیز به شدت سخنان بیباورانه نسبت به این بیماری دست به دست میشود.
احمد علی فروتن، در صفحه فیسبوکش نوشته است که “به باور من کرونا در افغانستان بهانهای است برای جلب کمکهای جهانی و در جهان بهانهای برای کنترول آلودگی هوا است که با قرنطین کردن مردم از افزایش کارهای فابریکهها برای یک مدت جلوگیری کند تا هوا بیشتر آلوده نشود.”
منبع عاید و فشار
هنگام همهگیری موجهای قبلی کرونا آوازهها مبنی بر این بود که حکومت وقت برای جلب کمکهای اختصاص یافته به قربانیان کرونا، اجسادی را خریداری کرده و به نام قربانیان کرونا به خاک میسپارد.
هرچند این آوازهها در همان وقت رد شد، ولی فعلا نیز کرونا و امثال این بیماریها به عنوان یک پروژه عایداتی شناخته میشود.
یکی از شهروندان با نام هادی ابراهیمی، بیان میکند که گویا این ویروس توسط چین به دلیل وارد کردن فشارها بر دیگر کشورها و کنترول اقتصاد جهان ساخته شده بود. به گفتۀ او بعضی از شرکتهای دوا سازی و تولید کنندهگان ماسک، مایغ ضد عفونی و دستکش در جهان از این مساله نفع بردند.
“در افغانستان اصلا وجود نداشت و شایعات از آمدن این مرض به خاطر دریافت کمکهای جهانی بود. این مرض را در افغانستان بزرگ جلو دادند و مردم را هراسان کردند. کرونا درگذشته هم نبود و حال هم نیست.”
درعین حال علیرضا سلطانی، درین مورد چنین نظری دارد:”باور کنید، کرونایی وجود ندارد، کرونا یک توطئه برای پردکردن جیب است. دولت پیشین برای دریافت امتیاز ازاین مریضی استفاده میکرد، شما شاهد استید. فعلا که کمکها بند شده، نه کرونایی است و نه مریض کرونا، آرام آرامی است.”
تجربه مبتلایان به کرونا
هرچند شایعات مبنی بر غیرواقعی بودن ویروس کرونا کم نیست، اما شماری از شهروندان شیوع این بیماری را پذیرفته و تایید کردهاند. آنان تجارب شان را از مبتلا شدن خود و یا اعضای خانواده شان و در شبکههای اجتماعی و رسانهها شریک کردهاند.
حمید، یکی از باشندههای بامیان در فیسبوک خود چنین نوشته است:”وقتی مادرم را به شفاخانه بردم، بسیار وضعیتش خراب بود. تست کرونایش هم مثبت بود. کرونا خیلی تجربه بدی برای ما شد. متاسفانه در اثر این بیماری مادرم را از دست دادم. اگر از اول این بیماری را جدی میگرفتیم، شاید مادرم را از دست نمیدادیم.”
همچنان حبیبالله رضایی، یکتن از باشندهگان کابل که تجربه سختی از کرونا دارد، میگوید:”اولین باری که ویروس کرونا درکابل پخش شد، خودم هیج به آن باور نداشتم؛ فکر میکردم که دروغ است. تاآنکه مرا ذکام گرفت و با تب شدید، سرفه، ریزش آب از چشم و بینی روبرو شدم، به مرور زمان نفس تنگی هم برایم پیدا شد. کم کم از پا ماندم، از هیچ غذایی خوشم نمیآمد و بوی هیچ چیزی را حس کرده نمیتوانستم. مرا به شفاخانه انتقال دادند، آکسیجن به دهانم وصل کردند و بستری شدم.”
به شایعات باور نکنید
مسئولان وزارت صحت عامه نیز از بیباوری مردم نگرانی داشته و میگوید که با وجود کمپاینهای متواتر از سوی این وزارت، اما شماری از مردم خود را به کوچه حسن چپ زده و این بیماری را جدی نمیگیرند.
متخصصان تاکید دارند که کرونا یک ویروس همهگیر بوده و تا کنون شیوع آن در سراسر جهان تلفات زیادی را بجا گذاشته است.
داکتر شرافت زمان، سخنگوی وزارت صحت عامه میگوید که اولین واقعه کرونا در افغانستان در پنجم ماه حوت 1398 خورشیدی به ثبت رسیده است که از آن زمان تاکنون حدود 180 هزار تن به این ویروس مبتلا شدهاند و بیشتر از 7 هزار و 800 تن از اثر این بیماری در افغانستان جان باختهاند.
به گفتۀ سخنگوی وزارت صحت عامه، در اوج شیوع این بیماری در افغانستان روزانه تا صدنفر جانهای شان را از دست میدادند.
وی افزود که برخی از بیباوریها به مرض کرونا و امثال این مرض در جامعه وجود دارد که باعث میشود مردم خطرات را جدی نگیرند.
“مرض کرونا تهدید جدی است. این مرض شایعه نیست و ما شاهد مبتلا شدن شمار زیادی از مردم به این بیماری و تلفات آن بودیم. در حدود هشت هزار تن از هموطنان ما جانهای شان را از دست دادند و در جهان نیز بیشتر از هفت میلیون نفر در اثر این بیماری تلف شدند.”
وی از مردم میخواهد که به شایعات باور نکنند و به توصیههای صحی توجه داشته باشند تا از شر امراض در امان بمانند.
در عین حال داکتر نعمتالله بارکزی، سرطبیب شفاخانه افغان جاپان در رابطه به مراجعین کنونی و قبلی این شفاخانه میگوید:”در مجموع در هر ماه از 30 تا 40 نفر مشکوک به کرونا به این شفاخانه مراجعه میکنند، اما هنگام همهگیری موجهای قبلی کرونا مراجعین بسیار بیشتر از این بودند، مثلا در گذشته روزانه از 200 تا 300 نفر مراجعه میکردند.”
وی نیز از مردم میخواهد که به شایعات باور نکنند، زیرا به گفته وی براساس تحقیقات علمی کرونا نه تنها وجود دارد، بلکه یک مرض خطرناک و همهگیر است.
“موجودیت ویروس کرونا در تحقیقات ساینسی ثابت شده و این بیماری از لحاظ سرعت سرایت و شدت، تفاوتهای زیادی با سایر بیماریها دارد. چنانچه ما شاهد تلفات ناشی از آن در جهان و افغانستان بودیم.”
وی میافزاید که به دلیل تطبیق واکسین، موج اخیر کرونا قدرت و سرعت موجهای قبلی را ندارد. او همچنان تاکید دارد که مردم باید در هر صورت کرونا را جدی بگیرند.
بر اساس تحقیقات دانشمندان، تاکنون از 40گونه ویروس کرونا تنها هفت نوع آن در وجود انسانها شناسایی شده که سه نوع آن؛ سارس، مارس و کووید-۱۹ برای انسانها خطرناک میباشد.
ویروس کووید-۱۹ برای اولین بار در شهر «ووهان» چین شیوع پیدا کرد. در اوایل سال ۲۰۲۱ هیئت اعزامی سازمان صحی جهان از این شهر بازدید کرده و گزارش داد که به احتمال زیاد این بیماری از طریق عرضه گوشت آلوده حیوانات وحشی و به احتمال قوی خفاش به انسان سرایت کرده است.
به گفتۀ متخصصان، افراد دارای سن بالاتر از ۶۰ سال، افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف و اشخاصی که سابقهی بیماری طولانی مدت مانند؛ بیماریهای قلبی، ریوی، دیابت، سرطان یا فشار خون را دارند، بیشتر در معرض خطر این مرض قرار دارند.
بر اساس گزارشهای سازمان صحی جهان، تاکنون نزدیک به 16 میلیون نفر در سراسر جهان از اثر ابتلا به کرونا جانهای شان را از دست دادهاند.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید