شماری از شهروندان میگویند که با بازماندن دختران شان از آموزش آنها دیگر دلیلی برای ادامه زندگی در داخل کشور ندارند.
آنان تاکید دارند که اگر حکومت در سال آینده تعلیمی و تحصیلی دروازههای مکتبها و پوهنتونها را بهروی دختران نگشاید، مجبور میشوند از خانه و کاشانه شان دل بکنند و راه مهاجرت در پیش گیرند.
راضیه رستگار که خودش از کار و دو دخترش از آموزش باز مانده، میگوید که از ادامه زندگی در وطن خود ناامید شده و هیچ راهی جز مهاجرت به ذهنش نمیرسد.
“همه چیز؛ تعلیم، تحصیل، کار، تفریح و حتی سفر برای زنان و دختران ممنوع است. زنان از جامعه حذف شده است. ما مجبور استیم که برای ادامه تحصیل و زندگی به کشورهای همسایه پناه ببریم.”
در عین حال محمد حسین ملکزاده، بزرگ یکی از خانوادهها اظهار امیدواری میکند که مکتبها و پوهنتونها بهروی دختران گشوده شود، در غیر آن وی مجبور خواهد شد که دل از خانه و کاشانه خود کنده و راه مهاجرت در پیش گیرد.
“کسانی که وضعیت اقتصادی شان خوب بود، از کشور رفتند. اگر محدودیتهای آموزشی و تحصیلی اینگونه ادامه یابد، من هم جز ترک کشور راه دیگری ندارم؛ بروم تا فرزندانم بیسواد نمانند.”
همچنان عارفه علیزاده، یکتن از متعلیمین مکتب که خانوادهاش به دلیل مشکل آموزش او مجبور شده به یکی از کشورهای همسایه مهاجر شود میگوید:”به خاطر درس و تحصیل من خانوادهام مجبور به ترک کشور شد. در مهاجرت خوشحال نیستیم، اما تلاش داریم از آموزش عقب نمانیم.”
عارفه میافزاید که اگر مکتبها بهروی دختران بازگشایی گردد، باخوشحالی به کشور برخواهد گشت.
از سوی دیگر شماری از کارشناسان میگویند که به دلیل فقر، مشکلات سیاسی و مسدود شدن مکتبها به روی دختران، استعدادهای زیادی از کشور خارج شدند که ادامه این روند پیامدهای خوبی نخواهد داشت.
شاکر یعقوبی، یکتن از کارشناسان اقتصادی میگوید:”ترک وطن علاوهبر اینکه باعث محدود شدن ظرفیتهای علمی و تخنیکی میشود، روحیه فراگیری علم و دانش را نیز تضعیف میکند؛ زیرا مردم امید برای ادامه زندگی در کشور شان را از دست میدهند.”
اینکه آیا تا سال جدید تعلیمی و تحصیلی زمینۀ بازگشایی دروازههای مکتبها بهروی دختران فراهم خواهد شد یاخیر، خواستیم نظر وزارت معارف را داشته باشیم، اما با تماسهای پیهم موفق به دریافت پاسخ نشدیم.
اما سراجالدین حقانی، سرپرست وزارت امور داخله در دیدارش با مارتین گریفیتس، معاون سرمنشی سازمان ملل متحد در امور بشردوستانه گفته است که محرومیت آموزش دختران دایمی نیست. وی افزوده که اختلاف نظر تنها در مورد سیستم آموزشی وجود دارد که به گفتهء او قابل حل است.
گفتنی است که پس از رویکار آمدن امارت اسلامی در کشور زنان و دختران با ممانعتهای آموزشی، کاری، تفریحی و دیگر موارد روبرو شده اند.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید