شماری از معلولان در کندز شکایت دارند که به وضعیت آنان رسیدگی نمیشود و در مدت یکسال آنان هرگز حقوقی دریافت نکردهاند، از این رو برخی از آنان مجبور شدهاند که دست به گدایی بزنند.
ایوب شاه یکی از معلولانی که ۲۴ سال پیش هردو پایش را در جنگ از دست داده، میگوید برای تامین مخارج زندگی، مجبور است در شهر گدایی گری کند.
“در دولت گذشته معاش دریافت میکردم، اما اکنون هیچ معاشی دریافت نمیکنم. به ما رسیدگی صورت نمیگیرد و به خاطر نفقه روزگار، مجبور استیم اینجا چند افغانی پیدا کنیم. پایهایم را از دست دادم و مجبورم روی سرک گدایی گری کنم.”
مانند ایوب شاه معلولان دیگری نیز در شهر وجود دارند که از روی مجبوریت دست به گدایی زدهاند.
اجمل یکی دیگر معمولان ملکی که پایش را از اثر انفجار ماین کنار جاده از دست داده، میگوید که از شش ماه سرگردان است، اما کسی نیست که به وضعت او رسیدگی کند.
“در اثر انفجار ماین پایم را از دست دادم. برایم گفتند تذکره برقی بگیر، کارهایم طی مراحل شده، اما معاشی دریافت نکردهام. من به بانک رفتم، معاش دیگر معلولان را پرداخت کردند، اما برای من هیچ پولی داده نشد. خرج زن و فرزندانم را چگونه تهیه کنم.”
اما مسئولان در ریاست شهدا و معلولین کندز میگویند که تمام معلولان نزد آنان ثبت است و به تمام آنان رسیدگی خواهد شد.
شفیقالله ابراهیم خیل، مدیر تادیات ریاست شهدا و معلولین کندز به کلید میگوید که سه هزار و ۵۵۰ معلول در کندز وجود دارند که به تعداد یک هزار و ۸۰۰ تن آنان بشمول سربازان معلول دولت سابق، افراد ملکی و نیروهای امارت اسلامی، معاش شش ماهه اول امسال شان را دریافت کردهاند.
او در مورد رسیدگی به معلولانی که دست به گدایی میزنند گفت:”این طبقه معلولین توسط کمیسون جمعآوری گدایان، ثبت و بایومتریک شدهاند که برعلاوه معاش معلولیت، به خاطر جلوگیری از گدایی نیز معاش دریافت میکنند.”
این در حالیست مقامات امارت اسلامی بارها اعلام کردهاند که هیچ تفاوتی بین معلولان جنگی و غیر جنگی مربوط به نظام گذشته و کنونی قائل نیست.
امارت اسلامی درعین حال کمیسیونی را به هدف جمعآوری گداها نیز ایجاد کرده و این کمیسیون افراد گدا را جمع آوری و پس از بررسی وضعیت زندگی آنان، برای شان معاش تعیین میکند.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید