تحولات سیاسی؛ شهروندان کشور از بیکاری رنج می‌برند

محمد موسی، یکی از کارگران روزمزد در شهر کابل، می‌گوید که بیکاری به اوج خود رسیده و با تحولات اخیر درآمد اندک را که از کارش داشته، نیز از دست داده است.

از سویی هم، مسوولان اتحادیه ملی کارگران افغانستان، از افزایش بی‌پشینه‌ی آمار بیکاری در شهرهای افغانستان سخن می‌گویند.

این مسوولان به این باوراند که اگر به بحران بیکاری و اقتصادی به زودی توجه نشود، ممکن است 97 درصد مردم افغانستان زیر خط فقر قرار بگیرند.

معروف قادری، رییس اتحادیه کارگران افغانستان به کلید، می‌گوید که در حال حاضر، کارمندان اداره‌های دولتی، شماری از کارمندان نهادهای خصوصی و سرمایه‌گذاران و کارافرینان متوسط و کوچک به دلیل تحولات سیاسی، مسدودبودن بانک‌ها و غیرفعال‌بودن شرکت‌های تجاری، شغل و درآمد شان را از دست داده‌اند.

در همین حال، آگاهان اقتصادی به این باوراند که به دلیل متوقف‌بودن، بیش‌تر پروژه‌های انکشافی و امدادرسانی و به دلیل مبهم‌بودن وضعیت سیاسی و امنیتی، سرمایه‌گذاران سرمایه‌گذاری نمی‌کنند، این مسایل تاثیر مستقیم بر بازار کار در افغانستان دارد.

سیف‌الدین سیحون، آگاه اقتصادی می‌گوید، زمانی‌که سرمایه‌گذار احساس امنیت نکند، فرار سرمایه صورت می‌گیرد و این فرار سرمایه یا عدم سرمایه‌گذاری،  سبب شده، شغل‌های خصوصی متوقف شوند.

در همین حال، مسوولان امارات اسلامی، می‌گویند که حل بحران بیکاری و اقتصادی، در اولویت برنامه‌ها این حکومت قرار دارد.

انعام‌الله سمنگانی، عضو کمیسیون فرهنگی طالبان، می‌گوید که برای حل بحران بیکاری و اقتصادی برنامه‌های کوتاه مدت و دراز مدت سنجیده شده و به زودی روی این برنامه‌ها کار خواهد شد.

در همین حال، سازمان ملل متحد در جریان ده روز گذشته، دوبار از تشدید بحران اقتصادی و انسانی هشدار داده است. در اعلامیه این سازمان آمده است که 18.4 میلیون تن در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیازمنداند.