دیشب، حوالی ساعت ۸ شب مخالفان دولت نخست موتری مملو از مواد انفجاری را در مقابل درب منزل بسمالله محمدی، سرپرست وزارت دفاع ملی در ناحیه دهم شهر کابل که یک ساحه زیر پوشش شدید امنیتی است، انفجار داده و چهار مهاجم از منزل یکی از همسایههای آقای محمدی منزل او را زیر آتش میگیرند.
به اساس اطلاعات منتشر شده، در این حمله به بسمالله محمدی و اعضای خانوادهاش آسیبی نرسیده و بعد ۵ ساعت درگیری چهار مهاجم از پا درآورده شدند.
وزارت داخلهی کشور، میگوید که در این حمله به شمول زنان ۸ فرد ملکی کشته و ۲۰ تن دیگر جراحت برداشتهاند.
حمله بر خانهی سرپرست وزارت دفاع که در یک ساحهی شدیداً زیر پوشش امنیتی قرار دارد، پرسشهای زیادی را برانگیختهاست.
مردم میپرسند که این موتربم در حالیکه حساسیت نسبت به وضعیت امنیتی وجود دارد و توقع میرود که فعالیت نظامی و استخباراتی خیلی دقیقتر از گذشته صورت بگیرد، حمله کننده، چهگونه خود را به هدف رسانده است؟ آیا دستانی از داخل در کار است و یا اینکه غفلت وظیفوی و استخباراتی باعث این حمله و نشانه رفتن سرپرست وزارت دفاع گردیده است؟
قضیه هرچه باشد، دستیابی به حقیقت در این زمینه یک نیاز است و باید تحقیقات جدی صورت گیرد.
گذشته از این، پرسشهایی در مورد این حمله از سوی مخالفان دولت نیز مطرح بحث بوده میتواند.
مخالفان دولت پس از مدت زیادی به حملههای انفجاری در شهر کابل متوسل میشوند، در حالیکه مردم در حمایت از نیروهای امنیتی در این شهر آمادهگی برای سردادن نعرههای تکبیر دارند، بر منزل سرپرست وزارت دفاع حمله میکنند، چرا؟ این حمله بیانگر چیست؟ آیا مخالفان دولت با شکست در میدانهای نبرد، دوباره به حملات انفجاری رو آورده اند و یا میخواستند نعرههای الله اکبر مردم کابل را که قیام علیه جنگ و خشونت است، در گلو خفه کنند؟ اما مردم پس از این حمله نشان دادند که چنین حملههای دست و پا و دهان آنان را بسته نمیتواند. مردم کابل پس از این حمله کوچه به کوچه و بام به بام ، ندای الله اکبر را سر داده و نشان دادند که هیچ زور و قوتی جلو ارادههای شان را گرفته نمیتواند.
با این حال مردم از حکومت و به خصوص نیروهای امنیتی و استخباراتی میخواهند که بیشتر از گذشته، فعالانهتر و بیدارتر به مسوولیتهای خویش بپردازند و از وقوع هر وحشت و دهشتی از سوی مخالفان دولت جلوگیری نمایند.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
