دیده شود که حکومت افغانستان با توجه به نشستهای گذشته که همیشه برای جلب توجه جامعه جهانی از راهاندازی اقدامات نمایشی استفاده مینمود، این بار با توجه به شرایط موجود که مردم افغانستان زیر فشارهای سنگین اقتصادی و امنیتی قرار دارند، چگونه برای حفظ دستآوردها و تداوم کمکها به افغانستان به قناعت جامعه جهانی با ارایه چه ضمانت های خواهد پرداخت؟
این نشست که امروز صبح به ریاست وزارت مالیه و یوناما در ارگ آغاز گردیده و تا شام ادامه خواهد یافت با در نظرداشت شرایط دشوار امنیتی و اقتصادی در افغانستان نسبت به هر زمان دیگر قابل اهمیت است و بر حکومت است که با ارایهی راهکارها و میکانیزمهای عملی و واقعی، نه نمایشی که همیشه انتقادها و ایرادهای کشورهای کمک کننده را در پی داشته، برای جذب کمکها و از بین بردن فساد مالی و قضایی توجه و اعتماد جامعه جهانی را به دست آرد.
در این نشست اعضای جامعه بینالمللی، سفیران و روسای ادارههای انکشافی اشتراک نموده اند.
رییس جمهور غنی، عبدالله عبدالله و د دیبورا لاینز نماینده ویژه سازمان ملل متحد برای افغانستان، از نخستین سخنرانان این نشست بودند؛ سخنرانیهای آنان بیشتر متمرکز بر وضعیت امنیتی بود.
لاینز در سخنانش گفت که سقوط مناطقی در نقاط سرحدی از اینرو نگرانکننده مینماید که تبدیل شدن افغانستان را به چهارراه منطقوی زیر سوال میبرد، اما چنان که گفته آمدیم، مهم ترین موارد مورد بحث این نشست، حفط دستآوردها، بررسی پیشرفتها، شرایط کمک دهی و مبارزه با فساد مالی و قضایی میباشد؛ مواردی که حکومت افغانستان باید توجه جدی کند.
شماری از منقدین حکومت به این نظراند که حکومت افغانستان از سال 2006 تا کنون که بورد مشورتی و نظارتی مشترک ایجاد گردیده است، اجرات قابل قناعتی نداشته است.
از اینرو اکنون نگرانیهای وجود دارد که اگر حکومت افغانستان قدم به سوی اصلاحات جدی نگذارد، افغانستان با مشکلات زیادی روبرو خواهد گردید.
در قدم نخست در حفظ دست آوردها این نگرانی وجود دارد که چگونه باید دستآوردها را حفظ کرد و چه ضمانتی برای حفط آنها وجود دارد؟
در بحث بررسی پیشرفتها و شرایط کمکدهی، لازم است تا حکومت افغانستان به قناعت جامعه جهانی بپردازد و تمرکز اساسی باید روی این مساله صورت گیرد که کدام اقدامات میتواند در شرایط موجود، جامعه جهانی را به ادامه کمکها ترغیب کند؟ در بحث مبارزه با فساد مالی و قضایی، تجربه نشان داده که حکومت افغانستان همواره در چنین نشستها تلاش کرده تا با اقدامات نمایشی، کشورهای کمککننده را اغفال کند، اما با توجه به شرایط و وضعیت موجود آیا وقت آن فرا نرسیده است تا در این زمینهها اقدامات عملی و راستین صورت گیرد؟
در گذشته همیشه برای نشان دادن مبارزه با فساد اداری، مالی و قضایی حکومت افغانستان به جز ایجاد نهادهایی در این زمینه، هیچ اقدام اساسی دیگری انجام نداده است. مواردی که هم به بررسی گرفته شدهاند، پس از ختم چنین نشستها، به حال خود رها گردیدهاند و از نتایج آن نیز چیزی گفته نشده است.
با آنکه حکومت افغانستان بنابر مجبوریتهای که دارد، برای جذب کمکها باید به صورت دقیق، پلان و برنامه هایش را ارایه دهد، اما مهمتر از آن این است که برای جلوگیری فساد حین مصرف کمکها، راهکارهایی دقیقی ارایه گردد؟ آیا چنین راهکاری وجود دارد؟ موجودیت راهکارها میتواند که روی ادامه کمکهای حال و هم در آینده، تاثیرات مثبت بر جا بگذارد.
