هرچند این جنرال امریکایی گفته است که با ادامه جنگ از سوی طالبان، این حملات در آینده نیز ادامه خواهد داشت، اما نگفته آیا پس از خروج کامل نیروهایی امریکایی نیز ادامه خواهد یافت و یا خیر؟
جنرال کنت مک کنزی؛ قومندان جدید نیروهایی امریکایی در افغانستان می گوید که امریکا حملات هوایی حمایوی خویش را افزایش داده و در صورت ادامه خشونتها از سوی طالبان، این حملات در هفتههای آینده نیز ادامه خواهد یافت.
حمایت هوایی نیروهای امریکایی در حالی از سر گرفته میشود که در دو ماه اخیر جنگها بیش از حد افزایش یافته و برخی از مناطق و ولسوالیها به دست طالبان سقوط کردهاند.
هرچند این جنرال امریکایی اظهار داشت که بعد از خروج نیروهایی خارجی از افغانستان، حمایت لوژیستیکی نیروهای افغان ادامه خواهد یافت، اما در هیچ جایی از سخنانش اشارهی به ادامه حملات هوایی نیروهای امریکایی بعد از خروج این نیروها از کشور نداشت.
روند خروج نیروهای امریکایی تا 11 سپتمبر سال روان میلادی تکمیل خواهد شد.
گفته میشود که امریکا از ماه می به اینسو که به اساس توافقنامه دوحه میان امریکا و طالبان، ماه خروج کامل نیروهای خارجی از افغانستان بود، تلاشهای جدی برای خروج به خرچ داده شده و تا 95 در صد نیروهای خارجی از افغانستان بیرون شدهاند.
حملات هوایی نیروهای امریکایی که بعد از یک وقفه طولانی روی دست گرفته شده است، پرسشهایی را نیز مطرح میسازد که پرداختن به آن، امر لازم پنداشته می شود.
آیا حمایت هوایی نیروهایی امریکایی از نیروهای افغان واقعی است؟ آیا امریکا پس از خروج نیروهایش از افغانستان نیز به حملات هوایی علیه مخالفان حکومت ادامه خواهد داد؟ چرا امریکا به حملات هوایی خویش ادامه میدهد؟ آیا هدفش حمایت از نظام موجود است؟
این پرسشها از این جهت مطرح گردیدهاند که با اعلان تاریخ خروج کامل نیروهای خارجی از افغانستان از سوی جوبایدن، طالبان حملات شان را شدت بیشتر بخشیدند.
در آن هنگام توقع این بود که نیروهای هوایی امریکا باید به کمک نیروهای افغان می شتافتند و سرنوشت سقوط ولسوالیها رقم نمی خورد.
واقعی بودن این حمایت، زمانی واقعی پنداشته خواهد شد که بعد از این و به خصوص پس از خروج کامل نیروهای خارجی از افغانستان ادامه یابد و به شکل واقعی ثابت گردد که این حمایت مقطعی نبوده و هدف آن قرار گرفتن در کنار نیروهای امنیتی افغانستان میباشد نه چیزی دیگری.
شماری به این نظراند که ممکن آغاز دوباره حملات هوایی به معنای تغییر در سیاست و استراتیژی جنگی ایالات متحده امریکا باشد، اما تا کنون به گونه واضح چنین چیزی نه بیان گردیده است و نه هم حس میشود.
به هرحال، بسیاری از کارشناسان میگویند که حمایت هوایی امریکا از نیروهای افغان، خالی از موثریت نبوده و میتواند تا حد وسیع، هم سیکل جنگی را به نفع نیروهای افغان تغییر دهد و هم سبب تمکین نیروهای مخالف در میز مذاکرات صلح شود.
جدا از تداوم حملات هوایی نیروهای امریکایی، موضوع مهمتری که باید مطرح شود این است که در بیست سال گذشته، حملات هوایی در بسا موارد تلفات ملکی را در پی داشته است، اما در شرایط فعلی که این عملیات دوباره از سر گرفته شده است، نیاز اشد وجود دارد که با همآهنگی و دقت بیشتر صورت گیرد.