اولویت نشست استانبول باید ضمانت‌های منطقه‌یی و بین‌المللی باشد

با وجود آن‌که شماری از مردم نظر به شرایط با برگزاری انتخابات زودهنگام خیلی موافق نیستند؛ اما می‌خواهند حکومتی که شکل می‌گیرد قانون‌مند و به گفته‌ی رئیس جمهور، از ضمانت‌های کامل منطقه‌یی و بین‌المللی برخودار باشد.
از این گفته‌های رئیس جمهور، چنین برمی‌آید که وی خواهان تعویض شخص می‌باشد نه تغییر در نظام.
این همان خواستی‌ است که مردم و تمام نهادهای مدنی و حقوق بشری از مدت‌ها روی آن تأکید می‌ورزند.
رئیس جمهور، در حالی طرح خود برای نشست استانبول را شریک می‌سازد که گفته می‌شود رهبران سیاسی کشور نیز برای اشتراک در این نشست، طرح‌های مستقلی از خود ترتیب داده و می‌خواهند از آن به دفاع بپردازند.
این‌که به شمول طرح رئیس جمهور، در طرح رهبران احزاب سیاسی چه آمده، هنوز روشن نیست؛ اما تاکید رئیس جمهور در مورد ضمانت‌های منطقه‌یی و بین‌المللی پس از موفقیت پروسه‌ صلح، خواست معقول و مهمی بوده که باید به آن پرداخته شود؛ چون در گذشته ثبات افغانستان همواره از همین نقطه آسیب‌ پذیرفته است.
آگاهان سیاسی به این نظراند که حداقل در 29 سال گذشته، به نسبت نبود ضمانت‌های منطقه‌یی و بین‌المللی، قضیه افغانستان با گذشت هر روز پیچیده‌تر گردید و شماری از کشورها یا به گونه‌ی علنی و یا هم سری برای براندازی حکومت‌ها و نظام‌ها دست به کار شدند و سرنوشت افغانستان را این چنین خونین رقم زدند.
رئیس جمهور غنی؛ در حالی که در توضیح طرح خود یک‌بار دیگر بر قانون اساسی، برگزاری انتخابات زودهنگام و لویه‌جرگه تاکید کرد و به طالبان گفت که اگر از بودن وی به عنوان کاندید هراس دارند، در انتخابات شرکت نمی‌کند؛ اما شماری به این باوراند که تاکید غنی بر برگزاری انتخابات و انتقال قدرت پس از آن، نشان می‌دهد که او هنوزهم از قدرت و دوام حکومت خویش دفاع می‌کند؛ چون ممکن است با این طرح آقای غنی مخالفت صورت بگیرد و وضعیت برای استقرار صلح در افغانستان با مشکل روبه‌رو گردد.
در نشست استانبول که قرار است تا اواسط ماه اپریل برگزار شود، روی طرح حکومت صلح که از سوی ایالات متحده ترتیب شده بحث صورت می‌گیرد؛ حکومتی که برای انتخابات کار خواهد کرد.
آقای غنی که ایجاد چنین حکومتی را عامل بی‌ثباتی می‌داند، بدون شک موضع‌گیری‌اش مخالفت‌ها را برمی‌انگیزد و پروسه‌ی صلح یک‌بار دیگر با مشکل رو‌به‌رو خواهد شد.
مردم افغانستان، اما می‌خواهند که طرف‌های درگیر و احزاب سیاسی افغانستان با درک وضعیت فعلی، به فکر طرح‌های باشند که بتواند واقعاً به استقرار صلح در افغانستان کمک کند.