اما انتونی بلینکن؛ نامزد پست وزارت خارجه اداره‌ی بایدن چند ساعت قبل از مراسم تحلیف گفت: آن‌چه را که در دوحه میان طالبان و امریکا توافق شده با دقت بررسی خواهند کرد و این‌که چه تعهداتی از سوی طالبان تا حال عملی شده و یا به آن نپرداخته‌اند، همه را مورد بررسی قرار خواهند داد. در عین حال، بلینکن برای جامعه روشن‌فکری افغانستان یک پیام امیدوارکننده داشت و آن این‌که هیچ توافقی بدون حفظ دست‌آوردهای دختران و زنان افغان که در بیست سال گذشته به دست آمده، دوام نخواهد آورد.
با توجه به سخنان بلینکن، معلوم می‌شود که بایدن و همکارانش از توافق با طالبان چندان راضی به نظر نمی‌رسند و ممکن در این توافق‌نامه و در کل در پروسه‌ی صلح افغانستان به تغییراتی رو آورند.
با یک نگاه گذرا، از سخنان بلینکن چنین برمی‌آید که تغییراتی در پروسه‌ی صلح به‌وجود خواهد؛ اما این‌که چه وقت پرسشی است که شاید به زودی به آن پرداخته نشود.
بلینکن گفته‌است، تا حال توافق‌نامه‌یی را که امریکا با طالبان امضا کرده است، نخوانده و از جزییات آن خبر ندارد. این در حالی‌ست که یازده ماه از امضای آن می‌گذرد. با درنظرداشت این نکته، شماری به این نظراند که ممکن پروسه‌ی صلح افغانستان برای امریکا و رهبری جدید آن اهمیت خاص نه؛ بلکه حاشیه‌یی دارد و یا این‌که تصمیم رهبری جدید امریکا بر واردنمودن تغییرات جدی در این پروسه است. این طرز دید، پرسش‌هایی را به میان آورده که پاسخ به آن می‌تواند ابهامات و نگرانی‌های به وجود آمده را کاهش دهد.
مردم افغانستان که تشنه‌ی صلح اند و نقش امریکا را در این پروسه اساسی می‌خوانند می‌پرسند که چرا این توافق در مدت بعد از پیروزی تیم بایدن و یا قبل از آن از سوی این تیم بررسی و مطالعه نشده است؟ این موضع‌گیری چه چیزی را به نمایش می‌گذارد؟ آیا به این معنا نخواهد بود که موضوع صلح افغانستان برای بایدن و تیمش یک مسأله‌ی فرعی است؟ و یا این‌که واقعاً نیازمند بازنگری و بررسی دوباره می‌باشد؟ این بازنگری شامل چه مواردی خواهد بود؟ آیا واقعاً به صلح افغانستان در آن پرداخته خواهد شد و یا منفعت طرف‌های دخیل در نظر گرفته خواهد شد که پایداری نخواهد داشت؟
نگرانی مردم این است که نشود رهبری جدید امریکا برای مدت زیادی به مسایل داخلی خودش بپردازد و پروسه‌ی صلح افغانستان کنار گذاشته شود. روی همین منظور، نخستین پرسشی که در این زمینه مطرح می‌گردد این است، بازنگری که نامزد وزارت خارجه امریکا از آن حرف زده‌است، چه مدت زمانی را در بر خواهد گرفت؟
از سوی دیگر، موضوع مهم این است که وقتی گفته می‌شود: “هیچ توافقی بدون دست‌آوردهای دختران و زنانی که طی بیست سال گذشته به دست آمده، دوام نمی‌آورد” به این معنا بوده می‌تواند که حین رسیدن به صلح احتمالی، ضمانت‌های قوی از طرف‌های مذاکره‌کننده برای حفظ ارزش‌های بیست سال گذشته در عرصه‌ی آزادی بیان، حقوق زنان و در مجموع موارد حقوق بشری گرفته خواهد شد؛ اما باید گفت که این موضوع تا هنوز در حد یک پرسش مطرح می‌باشد.
با توجه به این‌که همین اکنون مذاکرات بین‌‌الافغانی در دوحه جریان دارد، تا زمان بازنگری توافق، روند این مذاکرات به کجا خواهد انجامید؟ آیا نتیجه‌یی در پی خواهد داشت؟ و یا وضعیت در دوحه همین‌گونه به پیش خواهد رفت.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
