گفته میشود با درنظرداشت طولانیشدن مذاکرات طالبان و امریکا و موقفگیریهای سرسختانهی هیئت رهبری این تیم، اکنون توقع میرود که برای سرعتبخشیدن به مذاکرات، تغییراتی در موقفهای این هیئت مذاکرهکننده نیز بهوجود آید و این گفتوگوها همانند مذاکرات امریکا و طالبان به درازا نکشد.
بعد از رهایی زندانیان تا کنون، دوبار گفتوگوهای بینالافغانی به تعویق افتادهاست. بار نخست دلیل آن واضح نگردید که پرسشهایی را نیز برانگیخت، اما با به تعویق افتادن دوباره، تغییراتی در هیأت رهبری تیم مذاکراتی طالبان به وجود آمد که میتواند بالای مذاکرات صلح، تاثیرگذار باشد.
تعداد مردم با توجه به مذاکرات طاقتفرسا میان طالبان و امریکا به این نظر اند که ممکن است طالبان بر اثر فشارهایی تن به این تغییر داده باشند.
مذاکرات میان طالبان و امریکا که رهبری آن را محمد عباس ستانکزی به دوش داشت، بیشتر از یکسال طول کشید و بعد از 9 دور نشست در دوحه، به پایان رسید. یگانه دلیل طولانیشدن آن، پافشاری طرفها روی اهداف بود.
به درازاکشیدن این مذاکرات به خصوص در دورههای آغازین و میانی آن نگرانیهای را نسبت به ناکامی این پروسه به وجود آورد و هربار بیم آن میرفت که طالبان و امریکا به نتیجهی مطلوبی برای صلح در افغانستان نخواهند رسید. با توجه به این مورد، باور چنین بود که تلاشهایی در این اواخر وجود داشت تا از بنبست مذاکرات بینالافغانی جلوگیری شود و ممکن تغییرات بهوجودآمده در هیئت رهبری تیم مذاکرهکنندهی طالبان بر همین بنیاد استوار باشد.
دوبار به تعویقافتادن مذاکرات، قطعاً نگرانیهایی را به وجودآورده است. اکنون با تغییر در هیئت رهبری طالبان، توقع میرود که این تغییر نتایج بهتری در پی داشته باشد و بهزودی به پایان برسد، اما پرسشهایی نیز وجود دارند که آیا این تغییر به نفع مذاکرات برای برقراری صلح در افغانستان خواهد انجامید و مذاکرات را به مسیر درستی سوق خواهد داد و آیا با این تغییر، مردم منتظر نتایج بهتر خواهند بود و یا خیر؟
این پرسشها در حالی مطرح میشوند که تا هنوز هیئت مذاکرهکننده از سوی افغانستان در کابل بوده و معلوم نیست که چه زمانی به دوحه میرود و چه زمانی مذاکرات بینالافغانی آغاز میگردد.
مردم توقع دارند که مذاکرات بینالافغانی بهزودی آغاز و با سرعت پیش برود و هرچهزودتر نتیجهی مطلوب آن را شاهد باشند تا افغانستان به شکل واقعی آن به صلح برسد و دامن جنگ برای همیشه از این مرز و بوم برچیده شود.