اداره‌ی انکشاف بین‌المللی امریکا برای رساندن مواد غذایی به افراد بی‌بضاعت در افغانستان 49 ملیون دالر کمک نموده که از طریق سازمان غذایی جهان به افراد نیازمند رسانیده خواهد شد.
سازمان غذایی جهان می‌گوید، کمک‌های به دست آورده را در قدم نخست به یک ملیون تن از افرادی کمک غذایی می‌رساند که از جنگ و آفت‌های طبیعی متاثر شده‌اند.
با وجود آن‌که طرح سازمان غذایی جهانی برای رساندن کمک‌ها از موجودیت میکانیزمی سخن می‌زند، اما جهت موثریت این کمک‌ها در زنده‌گی افراد بی‌بضاعت، تاکید مردم به شفافیت بیشتر این پروسه می باشد.
با شیوع ویروس کرونا در افغانستان و وضع قرنطین، اوضاع اقتصادی اکثریت افغان‌ها با مشکلات جدی روبه‌رو گردید. با آن‌که منع گشت‌وگذار برای حفظ جان و سلامت مردم وضع گردید و یک اقدام پیش‌گیرانه در این زمینه بود، اما از نظر اقتصادی فشار زیادی بر مردم به خصوص آنانی‌که روزمزد بودند، وارد کرد. با وضع قرنطین، بازارها مسدود و کارهای ساختمانی متوقف گردید و این قشر جامعه برای پیدا‌کردن لقمه نانی درمانده شدند. با پیش آمدن این حالت، بیکاری بیش از پیش افزایش یافت و رقم افراد زیر خط فقر بلند رفت.
سروی‌هایی که در این مدت‌زمان صورت گرفته نشان می‌دهند که در مدت قرنطین یک ملیون نفر دیگر با کمبود شدید مواد غذایی روبه‌رو شده‌اند. هرچند که حکومت افغانستان برای از میان‌برداشتن این مشکل تلاش ورزید تا با توزیع مواد غذایی چون آرد و گندم و نان خشک با افراد بی‌بضاعت کمک کند، اما دیده شد که این پروسه از همان آغاز، دستخوش فساد گردید و میلیون‌ها افغانی در آن حیف و میل شد.
از سوی دیگر، این کمک‌ها به جای آن‌که به افراد بی‌بضاعت رسانده شود، به افرادی داده شد که ضرورتی به آن نداشتند. این مشکل نشان داد که سیستم و میکانیزم اساسی برای توزیع ساخته نشده بود.
اکنون با نشر ارقام سازمان غذایی جهان که 4 ملیون کودک به کمک‌های عاجل نیاز دارند، این توقع وجود دارد که سایر سازمان‌های جهانی مانند WFP در همکاری با مردم افغانستان و بلندبردن سطح پایین اقتصادی آنان دست به کار شده و به افراد بی‌بضاعت کشور در جمع‌آوری و رساندن کمک‌ها با در نظرداشت میکانیزم‌های شفاف همکاری نمایند. در مورد رساندن کمک‌ها از آن جهت نگرانی‌ها موجود است که در دو دهه‌ی گذشته، موجودیت فساد گسترده در افغانستان مردم را بی‌باور نموده و می‌خواهند که هر کمکی در شفافیت کامل آن صورت گیرد تا موثریت آن در زنده‌گی عملی مردم به خوبی احساس شود.
