تنها تمرکز روی سفرها، نه تنها نمیتواند در زمینهی صلح مثمر واقع شود، بلکه تامین صلح در افغانستان نیازمند اراده و عمل واقعی جناحها و کشورهای ذیدخل در قضیهی افغانستان میباشد.
قمر جاوید باجوا؛ لوی درستیز پاکستان بعد از دیدار با زلمی خلیلزاد؛ نمایندهی خاص ایالات متحده امریکا برای صلح افغانستان امروز به کابل آمدهاست.
سفارت پاکستان در افغانستان در صفحهی تویترش بدون ارایهی جزیات بیشتر در مورد این سفر، نگاشته است که باجوا در کابل با رییس جمهور محمد اشرف غنی ملاقات نمودهاست. اینکه باجوا بعد از ملاقات با زلمی خلیلزاد، وارد کابل میشود، از ظاهر قاضیه میتوان حدس زد که این سفر در پیوند به مسایل صلح و مذاکرات بینالافغانی خواهد بود که گفته میشود هرچهزودتر آغاز خواهد شد.
هفتهی گذشته مایک پمپیو؛ وزیر امور خارجه ایالات متحده امریکا از طریق تلیفون با رییس جمهورغنی بحث و گفتوگو نمود و تذکر داد که مذاکرات بینالافغانی احتمالا در 26 جوزای سال روان آغاز خواهد شد.
بعد از اظهارات مایک پمپیو، زلمی خلیلزاد دور جدید سفرهایش به دوحه، اسلام آباد و کابل را آغاز کرد و پس از ملاقات با هیات دفتر سیاسی طالبان در قطر وارد اسلام گردید.
در چند سفر قبلی نیز خلیلزاد تا اینکه به کابل بیاید، نخست به اسلامآباد سفر کرد.
این سفرها در داخل افغانستان اما، انتقادهای تند کارشناسان سیاسی را در پی داشت. بیشتر انتقادها از این جهت بود که امریکا نسبت به کابل به نظریات پاکستان ارج قایل میشود و این طرز برخورد موقعیت سیاسی حکومت افغانستان را زیر سوال میبرد و از اهمیت نظریات کابل در مورد پروسهی صلح میکاهد.
بههر ترتیب، سفر جنرال باجوا به کابل احتمالا در مورد پروسهی صلح خواهد بود که زیر فشار ایالات متحده امریکا صورت گرفته و در صورتیکه پاکستان ارادهی واقعی برای تامین صلح در افغانستان داشته باشد، می تواند مفید واقع شود.
چون در چهل سال گذشته تاکید اصلی پاکستان در افغانستان برای جنگ و تداوم آن بود تا بتواند به اهداف استراتیژیک که در پی برآوردهشدن آن بوده، خود را برساند.
اکثریت افغانها به این باوراند که پاکستان هنوز برای تامین صلح در افغانستان آماده نیست و از همین جهت بوده که توافقنامه امریکا و طالبان نیز با گذشت هر روز با مشکلات جدی روبهرو میشود و هیچ یک از تعهداتی که صورت گرفته بود به گونهی اساسی عملی نشده و هنوزهم تداوم جنگ با شدت آن از مردم افغانستان قربانی میگیرد.
تردیدی نیست که جهانیان و بهخصوص ایالات متحدهی امریکا به این واقعیت پی نبرده باشند. از اینرو خواست مردم افغانستان این است که جامعه جهانی و ایالات متحدهی امریکا با آنکه در پی خروج از افغانستان بوده، برای تامین صلح واقعی و دوامدار در افغانستان فشار بر پاکستان را بیشتر بسازد و نگذارد که بعد از این پاکستان در برابر صلح افغانستان و تصمیم جهان برای این صلح بایستد.
در غیر آن بیتوجهی جامعه جهانی و ایالات متحدهء امریکا در این زمینه هم به امنیت افغانستان و هم به امنیت جهان مضر تمام خواهد شد.
حکومت افغانستان که تا چند روز دیگر با اعزام هیاتی برای مذاکره با طالبان در حال آمادهگی بوده و از نیت پاکستان نسبت به افغانستان بهتر میداند، باید از چنین موقعیتها، فرصتها و سفرها استفادهی بهتر نماید و تنها بر نشاندادن نیتها و تصامیم ظاهری طرفها قناعت نکند.