تولید بادام در ولایت کندز بیشتر شده است

بادام درختی از اقلام مهم زراعتی و صادراتی کشور می‏باشد. ولایت کندز اما از نظر تولید بادام در وضعیت نسبتاً خوبی قرار دارد. مسوولان می‏گویند که این ولایت می‏تواند سالانه تا 900 تن بادام درختی تولید کند. بشیراحمد مجددی، رییس کوپراتیف‏های بادام‏کاران ولایت کندز، می‏گوید که تولید بادام در این ولایت طی سال‏های اخیر رشد خوبی داشته و اگر به این بخش توجه بیشتر صورت گیرد، میزان تولید بادام این ولایت افزایش خواهد یافت.

آقای مجددی که مسوولیت 9 کوپراتیف بادام‏کاران را برعهده دارد، می‏گوید که آن‏ها (بادام‏کاران) تلاش می‏ورزند تا تولیدات خود را با معیارهای بازارهای جهانی برابر سازند: “مشکل ما این است که هنگر یا ذخیره‏گاه‏های کافی برای نگهداری محصولات بادام را در اختیار نداریم و نیز یک کارخانه پروسس بادام وجود ندارد. کارخانه پروسس کمک می‏کند تا تولیدات خود را با سطح تقاضا و معیارها در بازارهای جهانی برابر نماییم.”

طی سال‏های اخیر، کار برای آگاهی دادن به تاجران در مورد اساسات و معیارهای تجارت نیز یک روند ثمربخش تلقی می‏گردد؛ چنان‏چه تعدادی از موسسات بین‏المللی در این زمینه فعالیت داشته و زمینه آموزش‏های عملی را برای تاجران فراهم کرده‏اند. آقای مجددی می‏گوید، کسب این آموزش‏ها که عمدتاً از سوی دفتر همکاری‏های بین‏المللی کشور آلمان ارائه شده است، کمک نموده تا آن‏ها نسبت به معیارهای تجارت در سطح جهان آگاهی حاصل کنند: “ما با اصول و سیستم تجارت در افغانستان به خوبی آشنایی نداشتیم و در مورد این که صادرات چگونه صورت می‏گیرد، چطور باید داخل بازار شویم و همچنان در مورد مسایل گمرکی معلومات کافی نداشتیم. حالا توسط کتاب و بروشورهایی که برای ما چاپ شده و در دسترس ما قرار داده شده، در این موارد آشنایی حاصل نموده‏ایم.”

با این حال، عبدالرسول امیری، یک تن از تاجران کندز، می‏گوید که آن‏ها به همکاری‏های بیشتر نیاز دارند و مخصوصاً داخل شدن در بازارهای جهانی برای آنان اهمیت فراوان دارد. آقای امیری می‏گوید: “ما یک بندر داریم که بندر شیرخان است و در گذشته بیشتر از این جا سمنت صادر می‏شد، اما حالا کینو، کچالو و بادام صادر می‏شود. واردات ما کم است، اما صادرات ما زیاد است.”

در حال حاضر، عمده‏ترین نیازمندی بادام‏کاران و دیگر تولیدکنندگان میوه ‏های خشک و نیز محصولات زراعتی در ولایت کندز را ساختن کارخانه ‏های پروسس و ذخیره‏گاه‏ها تشکیل می‏دهد؛ چنان‏چه به باور اکثر تولیدکنندگان میوه‏های خشک و محصولات زراعتی، موجودیت کارخانه‏ های پروسس و ذخیره‏گاه ‏ها می‏تواند، سطح فروش و عواید آن‏ها را خیلی بیشتر از آنچه که هست، بالا ببرد.