زرگري يكي از پيشه هاي قديمي كشور است كه در گذشته بيشتر در بين مردها مروج بوده، اما اخيراً يك سلسله حركت هاي مفيد از سوي برخي از موسسات به خصوص موسسه “ USAID” صورت گرفته است تا زنان نيز به اين حرفه كشانده شوند. اين موسسه ضمن برنامه هاي ديگر براي مردم، در بخش زرگري نيز تعدادي از مردان و زنان را تحت آموزش قرار مي دهد.
يكي از انستيتيوت هاي كه زنان در آن مشغولحرفه زرگري مي باشند، فيروز كوه است كه به كمك مالي “ USAID” فعاليت كرده و نيز در چوكات وزارت معارف شامل مي باشد.
با آنكه زرگري بهترين مسلك براي زنان پنداشته مي شود، اما برخي از زنان زرگر مشكلات سنتي و اجتماعي را بزرگترين معضله در اين راستا عنوان مي كنند. روبينا سدوزي؛ محصل بخش زرگري و حكاكي در انستيتيوت فيروز كــــوه مي گويد:” با توجه به علاقه و ارثي بودن پيشه زرگري از پدر و پدركلانم، من نيز به اين رشته علاقمندي داشته و در بخش زرگري اين انستيتيوت جهت آموزش گام گذاشتم.“
به گفته او، زيورات ساخته شدهِ آنها شامل لاكت، انگشتر، گوشواره، كره ، دستبند و… بوده و تا حال توليدات خويش را درچندين نمايشگاه داخلي به نمايش نيز گذاشته اند.
او مي گويد، با آنكه زرگري براي زنان در شرايط فعلي چندان خوب نيست و مزاحمت هاي اجتماعي تاحدي آنان را محدود كرده است، اما زنان مي توانند در خانه نيز به كار شان ادامه دهند.
ماشين آلات آن سوهان، ليم، سني، برمل، گاز، ريگمال ها و… مي باشد.
درهمين حال، رمزيه سروري؛ از فارغان رشته زرگري در انستيتيوت فيروز كوه مي گويد:” مدت سه سال در رشته زرگري تحصيلم را در اين انستيتيوت به اتمام رساندم كه از شيوه هاي كلاسيك گرفته تا نورستاني، تركمني، مدرن، كاستينگ و ماشيني و دستي را فرا گرفته و كارهاي زيادي كرديم، اما نسبت مشكلات اجتماعي و سنتي بودن جامعه نتوانستم در اين رشته كار نمايم.”
او مي گويد:” با وجودي كه رشته زرگري براي زنان يك نياز مبرم به خاطر رشد اقتصاد خانواده ها مي باشد، اما دولت و ارگان هاي مسئول آن را به بي توجهي سپرده و نتوانسته اند زمينه هاي فعاليت زنان را در اين رشته هموار سازند. به وسايل، پول كافي، جاي و … ضرورت داشتم، با آنكه به وزارت اقتصاد، آيسا و وزارت تجارت مراجعه كردم اما آنان هيچ گونه همكاري لازم را با ما نكردند. من مي خواستم يك مجتمع بزرگ براي خانم هاي زرگر ايجاد نمايم اما پول كافي و جاي مناسب به اين كار در اختيار نداشتم و حالا در يك بخش كاملاً مجزا از مسلكم كار مي نمايم. ”
حاجي محمد اسلم؛ آمر ديپارتمنت بخش زرگري و حكاكي اين انستيتيوت مي گويد:” در اين اينجا 35 شاگرد در بخش حكاكي و زرگري كار مي كنند، كه 12 خانم و متباقي مردان تحت آموزش قرار دارند. از بدو تاسيس تا كنون در سه دوره فراغت در مجموع حدود 15 دختر از رشته زرگري و حكاكي فارغ شده اند.”
او مي افزايد:” عمده ترين مشكل اين فارغين عدم پيداكردن بازار براي فروش محصولات شان مي باشد. ما فـــــارغان از اين رشتــــه‌‌را تا يك سال در قسمت تجهيز جاي و مكان، ابزار كار و… كمك مي نمــــاييم تا آنان خود كفا گردند.”
درهمين حال، احمد جاويد پايا؛ معاون تدريسي انستيتيوت فيروز كــــوه مي گويد:” اين انستيتيوت در سال 2006 توسط حــــامد كرزي رئيس جمهور افغانستان و شهزاده چارلز، ولي عهد انگلستان، تاسيس شده كه در كنار كمك هاي موسسات ديگر، موسسه “ USAID” يگانه موسسه اي بوده كه در اين مدت آن را به شكل دوامدار كمك مالي كرده است.”
به گفته او، انستيتيوت فيروز كوه داراي چهار رشته خطاطي و ميناتوري، سراميك سازي و كاشي سازي، زيور سازي و حكاكي و نجاري و كارهاي روي چوب مي باشد. درحال حاضر شاگردان آن به126 تن مي رسد كه 28 دختر و مبتاقي پسران مي باشند.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
