30 سنبله، مصادف است با روز جهاني صلح. در افغانستان در حالي از این روز تجليل مي شود كه سه دهه جنگ، خسارات جاني و مالي فراواني بر مردمان اين سرزمين بر جا گذاشته و ميليون ها نفر كشته و معيوب شده اند.
اما با سقوط رژيم طالبان و آمدن نيروهاي خارجي در افغانستان به هدف تامين صلح و ثبات و سرازیرشدن تجهيزات فراوان به داخل كشور، مردم گمان می کردند كه به زودي شاهد افغانستاني با صلح و ثبات خواهند بود، در حالي كه به گفته آگاهان، جامعه جهاني و دولت افغانستان با گذشت 9 سال نتوانسته اند صلح را در كشور تامين نمايند و روز بروز، دامنه نامني ها گسترش می یابد.
عتيق الله امر خيل، كارشناس مسائل نظامي مي گويد: تامين صلح از طريق وارد نمودن ابزار و سلاح جنگي ممكن نيست بلكه ثبات از طريق مذاكره و مفاهمه امكان پذير است.
همچنان شماري از كارشناسان مسائل سياسي به اين باور اند كه ضعف دولت و نفوذ طالبان و مخالفين در دستگاه حكومت، عوامل عمده براي عدم تامين صلح و ثبات طي 9 سال اخير مي باشد.
با اين حال، مسئولان جامعه مدني مي گويند: اگر چه دولت نتوانسته است جهت تامين صلح، گام هاي موثری بردارد اما نهادهاي جامعه مدني از راه هاي مختلف تلاش کردند تا فرهنگ صلح را در افغانستان ترويج نمايند.
شيلا صميمي مسئول بخش دادخواهي يكي از نهاد هاي جامعه مدني می گوید: وجود سلاح در كشور، قومندان سالاري، تبعيض و فقدان حكومت قوي مركزي، چالش هاي عمده برای فعاليت هاي جامعه مدني به شمار می رود.
از سوي ديگر، مسئولان در كميسيون مستقل حقوق بشر مي گويند: سه دهه جنگ در افغانستان جز ويراني و تباهي و معيوبيت اتباع افغانستان چيزي ديگري را در پی نداشته است.
در همين حال، مردم نيز از جنگ خسته شده و از دولت مي خواهند تا در جهت آوردن صلح در كشور بيشتر تلاش نمايند
در حالي كارشناسان امور، ضعف دولت را مانع عمدۀ تامين صلح در كشور می دانند كه در اين اواخر يك سلسله حركت هاي سياسي از سوي حكومت به منظور برقرار ساختن صلح در كشور صورت گرفته است كه مي توان به گونه مثال از برگزاري جرگه ملي مشورتي صلح و تدوير كنفرانس كابل نام برد.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
