گداهای پولدار در شهر مزار شریف

درگوشه و کنار شهر مزارشریف تعداد زیادی از گدایان داخلی و خارجی به گدایی مصروف هستند و بیش از یک کارگر عادی روزانه در حدود پنجصد افغانی عاید دارند.

شهروندان مزارشریف از وجود این همه گدا به ستوه آمده و خواستار جمعآوری آنان از شهر می باشند.

غلام حضرت 29 ساله یکی از شهروندان شهر مزار شریف می گوید:”روز بروز بر تعداد گدایان خارجی و داخلی افزوده می شود، ولی دولت هیچ اقدامی را روی دست ندارد.”

گرچه رئیس جمهور کرزی قبلا فرمان داده بود تا گدایان ازسطح شهرها جمعآوری گردد اما این فرمان تا اکنون جنبه عملی بخود نگرفته است.

مسوولین ریاست کار واموراجتماعی ولایت بلخ میگویند که برای اجرای فرمان رییس جمهور به پول وهزینهء هنگفت ضرورت دارند.

کامله عطایی معاون ریاست کار وامور اجتماعی میگوید:”به دلیل نبود بودجه و نداشتن دستور ازمرکز، تا هنوز اقدام به جمع آوری گدایان نکرده ایم.”

یکی از دلایل تجمع گدایان در ولایت بلخ وجود زیارتگاها دراین ولایت می باشد. خالقداد عباسی باشنده ناحیه دوم شهر مزار شریف میگوید، مردم ازنقاط مختلف افغانستان وحتی از خارج کشور به زیارتگاه های مزار شریف می آیند:(( گدایان از بیروبار مردم سوده برده و تقاضای پول می نمایند.))

یکی دیگراز شهروندان شهر می گوید:”جمع شدن صدها هزار نفر بخاطر شرکت در میله گل سرخ که چهل روز ادامه دارد، سبب می شود تا گدایان از خارج وداخل کشور به مزار سرازیر شده و درهمین جا اقامت نمایند.”

اکنون در مزارشریف در میان سایر گدایان صدها گدای بلوچستان پاکستان نیز دیده می شوند.

این گدایان خارجی که اکثرا زنان پابرهنه و اطفال عریان اند، در نقاط  پرجمعیت شهر مانند دروازه خروجی بانک ها، صرافی و رستورانت ها ایستاده؛ تا از مراجعین این مراکز پول نگیرند آنان را رها نمی کنند.

یکی از گدایان خارجی که خود را “میتل” معرفی می کند چنین می گوید:”از بلوچستان پاکستان آمدم، در کشور ما کار نیست، غریبی نیست مجبور شدم که به افغانستان بیایم.”

میتل درجواب این سوال که چرا شهر بلخ را برای گدایی انتخاب کرده است به کلید گفت:” مردم ولایت بلخ پولدارهستند و برای ما کمک می کنند، یعنی درینجا گدایی خوب چلش داره.”

یک تن از شهروندان مزار شریف  که از زیاد شدن گدایان بیشتر از دیگران شکایت داشت، افزود که شماری از گدایان خارجی و داخلی دست به دزدی نیزمیزنند:”از داخل و خارج به مزار می آیند، برعلاوه گدایی، سرقت و کسیه بری میکنند.”

اما گدایان خارجی با این نظریات موافق نیستند، آنها استددلال میکنند اکثراً با اعضای خانواده به مزار شریف آمده و در حقیقت گداهای مهاجر هستند، میتل می گوید:” بشتراز صد خانواده به مزارشریف آمده ایم که همه گدایی می کنیم.”

گدایی بصورت خانوادگی درمیان گدایان خود ولایت بلخ نیز شایع است.

نورمحمد باشنده ولسوالی کشنده که یک پای خود را دراثرانفجار در دوره طالبان ازدست داده و حال گدایی می کند می گوید:”همه چیز خود را ازدست داده ام، کار در توانم نیست مجبور هستم گدایی کنم.”

وی افزود:”اما گدایانی هستند که بصورت خانوادگی گدایی میکنند و شش تا هفت نفر روزانه دراطراف روضه از مردم پول میگیرند، آنان هرکدام روزانه از کارگران عادی پول بیشتر بدست می آورند.”

اینکه تعداد گدایان درشهرمزارشریف زیاد شده است را رمضان 44 ساله که خود گداست چنین میگوید:”قبلا درکل مزارشریف 10-15 نفر گدایی می کردیم اکنون بشتراز دوهزار گدا درشهر وجود دارد، شهر مزار را به شهر گداها تبدیل کرده اند.”

رمضان که شناخت بیشتر از گدایان داشته می گوید، تعدادی کمی از مجبوریت دست به این کار میزنند:” شماری زیادی را می شناسم که لک ها افغانی پول دارند ولی گدایی می کنند.”

به گفته داکتر آصف خیرخواه رئیس سره میاشت ولایت بلخ اکثر این افراد، گدایان حرفوی می باشند و درهنگام جمعاوری پا به فرار می نهند.

وی افزود:”زمانیکه سره میاشت گدایانرا از شهرجمعآوری نمود، برای رهایی آنان افرادی سرمایه دار نیز می آمدند و ضمانت می کردند.” ولی از شخصی نام نه برد.

خوش محمد 50 ساله یکی از گداها که  بقول خودش درجریان جنگ ها خانمش را ازدست داده قصد دارد که بعد از پیدا کردن پول دست از گدایی بکشد:”من قصد دارم که زندگی ام را دوباره آغاز نمایم به همین خاطرتلاش میکنم پول بیشتر بدست بیاورم اما اکنون مردم به دعای خیر بی باور شده اند و به گداها کمک نمی کنند.”