در مسابقات نوجوانان جودوکار جنوب آسیا که در 15 و17 قوس امسال در شهر “داکه” پایتخت “بنگله‌دیش” برگزار شد، تیم‌ملی جودوی نوجوانان افغانستان با کسب 6 مدال طلا و یک برونز، مقام اول رقابت‌ها را از آن خود ساخت.
عبدالقهار حیدری یکی از مدال‌آوران نوجوان جودوکار تیم‌ملی در این مسابقات است که با کسب مدال طلای وزن “مثبت 60کیلوگرام” طعم شیرین پیروزی و قهرمانی را در نخستین سفر خارجی خود چشید.
ورزش جودو جزو هنرهای رزمی به حساب می‌آید که بنیانگذار آن یکی از استادان هنرهای رزمی جاپان به نام “جیگارو کانو” می‌باشد. این ورزش در سال 1964 رسماً شامل لست بازی‌های المپیک گردید.
گزارشگر ورزشی کلید مصاحبه‌ای را با این ورزشکار خوش انجام داده که آن را در ادامه می‌خوانید:
عبدالقهار حیدری در نخستین سفر خارجی خویش در مسابقات قهرمانی جودوی نوجوانان آسیا در بنگله‌دیش برای کسب مدال طلا، در 5 روند در مقابل 5 حریف به میدان رفت.
وی که ورزشکاران کشور میزبان را حریف اصلی خود قلمداد می‌کرد، گفت: “بنگله‌دیشی‌ها با تکیه به تعداد زیاد تماشاگران حاضر در سالون و جست و خیز‌های عجیب و غریب که خاصه ورزشکاران است، می‌خواستند ما را تحت تاثیر قرار داده؛ روال مسابقات را به نفع خویش تغییر دهند، ولی همین‌که تدبیر و تعمق تیم ما را در بازی‌ها دیدند، بیشتر از تکتیک‌های فریب آمیز استفاده کردند و بر آن شدند با نیروی بازو نتیجه را به نفع خود تغییر دهند، ولی اعضای تیم ما اجازه چنین کاری را برایشان ندادند.”
حیدری با ذکر نام مدال‌آوران طلا هم تیمی‌خود در مسابقات بنگله‌دیش، هریک “علی پوپل‌زی در وزن 60- کیلوگرام، احمد شبیر احمدزی در وزن 55کیلوگرام، حضرت‌الله عزیزی در وزن 42کیلوگرام، نادرشاه سلطانی در وزن 38کیلوگرام و سبحان‌شاه سلطانی در وزن 30- کیلوگرام” مدال نقره‌ی رحیم شاه پوپل‌زی را در وزن 50کیلوگرام نیز طلا به شمار آورده افزود: “حریف وی در مسابقه فاینل از میزبان بنگله‌دیش بود که داوران در قسمتش کمی لطف کرده، حریفش را مستحق مدال طلا شناختند، اگر نه ورزشکاران و مربیان حاضر در سالون مشاهده کردند رحیم شاه بهتر از حریفش بود.”
از عبدالقهار حیدری از تخنیک و تکتیک‌های ورزشی که یک ورزشکار برای شکست حریف استفاده می‌کند، یاد نموده اظهار داشت: “نظر به موقعیت خود و حریف تصمیم گرفته می‌شود که کدام تکتیک قابل استفاده است، ولی من اکثراً حریفان را با تکتیک “اوچی ماتا” که در آن با پای خود ضربه سختی به پای حریف زده با گرفتن از آستین وی را به شدت به طرف زمین‌کش می‌کنی، استفاده کردم که خیلی موثر ثابت شد.”
حیدری که سفر بنگله‌دیش نخستین تجربه خارجی وی محسوب می‌شود، ضمن متفاوت خواندن شرایط مسابقه در داخل و خارج کشور، افزود: “طبیعتاً تفاوت‌هایی است، در داخل کشور احساس آرامش و راحتی می‌کنی، چون هر طرف می‌بینی حمایت‌گران و تشویق‌گران خودت هست، ولی در خارج چنین نیست، در بنگله‌دیش هم وضعیت چنین بود، ولی ما خود را خود تشویق می‌کردیم.”
قهار حیدری فعلاً در جودو کمربند “آبی” دارد که البته امیدوار است در ظرف یک یا دو سال آینده کمربند “سیاه” را بدست آورد. در رنگ‌ها، رنگ سیاه را خوش دارد، غذای مورد علاقه اش “پیتزا” است و از هنرمندان به آواز و آهنگ‌های”معین” هنرمند ایرانی علاقمند است.
وی عدم شرکت دختران جودوکار افغان در سومین دور مسابقات جودوی نوجوانان جنوب آسیا را عدم آمادگی لازم آنها دانسته افزود: “چون مسابقات به سطح جهانی و با معیار‌های خیلی بلند برگزار می‌شد، دختران نوجوان جودوکار ما به آن سطح تمرین و کار نکرده اند که البته امید است در سال‌های آینده این کمبودی رفع گردد.”
عبدالقهار حیدری در خاتمه ضمن خوشی از تشویق هموطنان و دعوت آنها به فعالیت‌های ورزشی، گفت: “هنگامی‌که طیاره حامل اعضای تیم ملی نوجوانان با مدال‌های گردن‌شان، در میدان‌های هوایی بحرین، دوبی و کابل نشست می‌کرد، موج عظیمی‌از هم‌میهنان را دیدیم که با لبان پرخنده و شاد بخاطر پیروزی ما کف زده، دست تکان می‌دادند. راستش همین موقع بود که لذت پیروزی را بیشتر درک کردم، زیرا تا آن لحظه به ارزش پیروزی و کسب مدال طلا چندان ملتفت نشده بودم.”
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
