ads

هفته خونبار براي غير نظاميان

پنج عمل  انتحاری پیاپی طالبان، طی دو هفتۀ گذشته در قندهار، کابل، خوست، ننگرهار و کندز که حدود 300 کشته و زخمی به جا گذاشت و 99 درصد این کشته ها و زخمی ها غیر

نویسنده: The Killid Group
5 حوت 1389
هفته خونبار براي غير نظاميان

پنج عمل  انتحاری پیاپی طالبان، طی دو هفتۀ گذشته در قندهار، کابل، خوست، ننگرهار و کندز که حدود 300 کشته و زخمی به جا گذاشت و 99 درصد این کشته ها و زخمی ها غیر نظامیان بودند، همچنان عملیات نیرو های آیساف در غازی آباد کنر و خوگیانی ننگرهار که حدود 45 کشته داشت،ضمن اینکه پرسش هایی در مورد موضعگیری رهبران جهادی، علمای دینی و نمایندگان پارلمان را  مطرح می سازد، این را نیز می پرسد  که بالاخره سرنوشت تلاش های صلح در کنار این دریای خون به کجا می انجامد و آیای آقای کرزی و حواریون او بازهم همان دهل گذشته را می نوازند، یا اینکه در شیوۀ برخورد خود با طرف مقابل، تجدید نظر جدی به عمل می آورند.

وقتی کاندیدان برنده در پارلمان به خاطر دست یابی به ریاست ولسی جرگه از یکماه به این سو در برابر همدیگر صف آرایی کرده و کاندیدان بازنده با دهل و نغاره خواهان ابطال این انتخابات می گردند، کمیسیون برگذاری انتخابات و لوی سارنوالی بر یکدیگر تیغ و تلوار می کشند، اما هیچ یک  از اینان حرفی از این همه خون و کشتار بر زبان نمی آورند و علیه عاملان آن  چیزی نمی گویند، پس یا اینکه باید بترسند و یا با عاملان کشتار همدلی داشته باشند، چه بوده می تواند؟

اینان بی وقفه خود را نمایندگان ملت گفته،  ولسی جرگه را خانۀ ملت می نامند، اما آنچه بر این ملت می رود نه تنها پروای آن را ندارند که حتی در لفظ هم قاتلان  ملت را محکوم نمی کنند. نیرو های آیساف در غازی آباد این همه زن و طفل را با بمباران  می کشند و بعد اجساد سوخته را کار خود خانواده ها عنوان می کنند و باز هم این نمایندگان محترم ملت به سکوت تن می دهند. علمای دینی این همه را می بینند و اجساد سوخته و تکه در برابر چشمهای شان قرار دارند و فردی که یک یک انسان بی گناه را در کابل بانک جلال آباد به گلوله می بندد و بعد به صراحت می گوید که از کشتار آدم ها لذت می برد، اما بازهم اینان کوچکترین واکنش و ابراز نظری نکرده، چون انسانهای بی طرف می نگرند و از جا نمی جنبند، پس چه جوابی در برابر این ملت سوگواردارند؟.

رهبران جهادی که همیشه صدر نشین اند  و خود را تیکه داران قوم ، ملت و دین جار می زنند و از بزرگترین امتیازات مادی برخوردار اند نیز در برابر این عملکرد های خونین، ساکت و خموش نشسته وچون نظاره گر بی طرف عمل می کنند. اینان باید موضع خود را در قبال چنین حوادث خونین و جان گدازی  روشن سازند. زیرا این کوچکترین انتظاری است که مردم افغانستان از این ها دارند.

با تمام این حملات و کشتارها، بازهم کرزی و شورای عالی صلح او در تلاش اند تا به سران این عملیات امتیازات دیگری بدهند و حسن نیت خود را نسبت به صلح با آنها به نمایش بگذارند. چیزی که مردم تعجب می کنند و می پرسند که آیا این ممکن است که یک طرف معامله، روزانه این قدر خون بریزد و طرف دیگر فقط در پی دادن امتیاز باشد. کمیسیون زندانیان شورای عالی صلح، اخیراً تصمیم گرفته  تا به گوانتانامو برود و حداقل بیست تن از سران طالب را رها کند که در محراق همه ملا خیرالله یکی از رهبران ارشد طالبان قرار دارد.

اینکه ملا خیرالله بعد از رهایی، دوباره به طالبان نپیوندد، کسی پیشبینی کرده نمی تواند. زیرا در گذشته چنین اتفاقات بسیاری رخ داده است. ملا محمد رسول، ملا سلطان و چند تن دیگر از رهبران طالبان بودند که از گوانتانامو رها شدند، اما بار دیگربه طالبان پیوستند. با تمام اینکه ملیون ها افغانی بر این پروسه در حال مصرف شدن است، اما فرماندهان نیروهای ناتو در افغانستان پیشبینی می کنند که سال به شدت خونینی  پیشرو داریم که معنی آن جز دست رد گذاشتن مخالفان بر این پروسه چیز دیگری بوده نمی تواند.

دولت افغانستان و شورای عالی صلح آن، طالبان را یک واحد انشقاق ناپذیر می دانند و طرح مصالحۀ آنها برای این کل یکسان مطرح می گردد. در حالیکه میان طالبان جناحبندی های بسیاری وجود دارد و شدت بنیاد گرایی آن ها فرق می کند. در صورتی دولت افغانستان این صف بندی ها را مشخص سازد و بگوید که با کدام یک سر آشتی و با کدام یک سرجنگ دارد، می تواند به اهداف صلحش نزدیک شود. درغیر آن با دادن این همه امتیاز و نظاره گر بودن این همه خون، سالها قادر نخواهد شد گامی جلو بماند، این چیزیست که بسیاری به آن معتقد اند و ارزیابی های نا دقیق و کلی گرایانۀ کرزی و دوستان او را عامل این همه خونریزی و کشتار می دانند.

کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
طراحی و توسعه توسط تکشارک - Copyright © 2024

Copyright 2022 © TKG: A public media project of DHSA