نارضایتی مخالفان از پروسهء صلح

شماري ازمخالفان مسلح دولت از پيوستن شان به پروسه صلح رضايت نداشته دولت افغانستان رابه بي نظمي و عدم مدیریت درست متهم می کنند.

بيش از صد تن ازمخالفان مسلح كه از دولت ناراضي بودند مبني بر وعده هاي مكرر مقامات  از مركز وولايت بدخشان به پروسهء صلح يكجا شده اسلحه شان ‏را به زمين گذاشتند و حال اظهار پشيماني مي‏كنند. آنان ادعا دارند عملكرد برخي از مقامات باعث مي‏شود كه بدخشان ناامن باقي بماند. براساس گفته هاي آنان مقامات اين ولايت با يكديگر براي تحكيم ثبات هماهنگي درست نداشته و هركدام آنان براي منافع شخصي شان مي انديشند. اين امر باعث مي‏شود که افراد پيوسته به پروسهء صلح نسبت به دولت  كم علاقه و بي تفاوت باشد.

به گفتهء مولوي عبدالهادي “جاهد” قومندان بيش صد تن از مخالفان مسلح دولت كه به دعوت پروفيسور استاد برهان الدين “رباني “ريس شوراي عالي صلح افغانستان به اين پروسه پيوسته بودند، عمل نكردن مقامات ولايت بدخشان به وعده هاي‏ شان احساسات آنان را نسبت به نظام كنوني  بر انگيخته است. وي مي‏گو يد پس از كشته شدن آقاي “رباني”توجه اندكي هم به آنان صورت نگرفته است. وي هشدار مي‏دهد که اگر به خواست آنان رسيدگي نشود تصمیم شان‏ را در برار نظام كنوني خواهند گرفت.

درهمين حال يك تن از باشند گان ولسوالي درايم این ولایت مي‏گويد: اگر به زودترين فرصت رضايت مردم حاصل نشود، امنيت اين ولسوالي برهم خورده و این نقطه به يك منطقه بحرانی و جنگي مبدل خواهد شد كه مسؤليت آن به دوش دولت خواهد بود. ولسوالي درايم محل سکونت اصلي مولوي عبدالهادي مي‏ باشد.

درعین حال، جنرال عبدالصبور نصرتي؛  قومندان امنيه بدخشان با رد ادعاي مولوي عبدالهادي مي‏گويد كه به خواست آنان به گونهء بسيار خوب رسيدگي صورت گرفته وامنيت آنان ازسوي پوليس بدخشان نيز گرفته مي‏شود؛ اما وي عدم پرداخت كرايه حويلي و دريافت جاي مناسب به آنان ‏را مربوط به رياست شوراي عالي صلح بدخشان مي‏داند.

درعين حال قاضي سعدالله “ابو اماني ” ريس شوراي صلح بدخشان مي‏گويد، تقاضاهاي افراد پيوسته به اين پروسه ازحد وتوان وي و این شورا بالا است. وي مي‏گويد تا اندازه ای كه از توانم ساخته بوده  واجازهء قانون بوده به آنان رسيدگي كرده ام. با آن هم اگر آنان از پيوستن شان به اين پروسه پشيمان اند سخن ديگری است.

اين درحالیست كه ازماه‏ها بدين‏ سو در ولايات تخار و بدخشان صدها تن ازمخالفان مسلح بنا بر وعده هاي مسؤلان و مقامات دولتي به پروسه صلح پیوسته اند؛ اما تا حال وعده هاي دولت افغانستان نسبت به آنان عملي نشده است.

با این وجود، کارشناسان اذعان می دارند که اگر به خواست مخالفان پیوسته به پروسهء صلح رسیدگی صورت نگیرد، امکان دارد آنان با موضع گیری قبلی در برابر دولت برای بار دوم در صف مخالفان وارد شده و چالش‏های زیادی را فرا روی حکومت خلق خواهد کرد.

بنابراین، ضروری است تا حکومت هنگام پیوستن آنان به پروسهء صلح وعده‏هایی را ندهد که عملی ساختن آن در توان حکومت نمی باشد. به این دلیل که عدم برآورده ساختن این وعده‏ها باعث توقف این روند گردیده و مخالفان پیوسته به پروسهء صلح را نیز به موضع پیشین شان بر می گرداند.

از سوی دیگر، نباید مخالفان پیوسته به پروسهء صلح تأمین تمام نیازمندی‏های شان را از حکومت توقع نموده و باید همانند شهروندان عادی امور زندگی شان را به پیش برند. این امر موجب خواهد شد تا مخالفان پیوسته به پروسهء صلح، مسؤلیت خویش را در قبال کشور ادامه داده و مثل سایرین به امرار معاش و زندگی در کشور ادامه دهند.