فلمی که بازیگران آن همه در نقش دختران خیابان گرد فلپاینی بودند، در فستیوال فلم شهر “میداناو” واقع جنوب فلپاین، جایزه بهترین اکتریس (هنرمند زن) سال را به خود اختصاص داده است.
این فلم که “پانون” نام دارد، ضمن پرداختن به ریشه های اصلی اتفاقات جنایی ایام نوجوانی و جوانی شماری از دختران و پسران خیابانی و باندیست و چگونگی تامین عدالت در مورد آنها، داستان واقعی زد و خورد شدیدی را که میان آنها در سال 2002 رخ داده بود، به تصویر کشیده است.
خانم کاکای، کرکتر مرکزی فلم که در نقش خویش منحیث یک دختر 17 ساله، دختری بنام “اینچیک” از باند مخالف “وار شاک” را با ضرب چاقو به قتل رسانیده و حالا از مادر وی، تقاضای بخشش دارد، می گوید: “از آنچه با دختر شما نموده ام، معذرت می خواهم. اگر مرا عفو کنید حاضرم سال های زیادی از عمرم را عقب میله های زندان سپری کنم. مادر جان، امیدوار هستم مرا ببخشی…”
خانم “لاورا” که نقش کاکای را در فلم پانون بازی نموده و برنده بهترین جایزه زن گردیده است، خود نیز در همچو محیط و شرایطی نشو و نما یافته است.
وی می گوید: “بسیاری از مردم پیرامون اینکه چرا جوان ها به این نوع ماجراجویی ها روی می آورند، فکر نمی کنند. امیدوار هستم ایشان در عالم بی خبری و نافهمی در مورد ما قضاوت نکنند. برای نجات جوانانی مانند ما، باید به رفع چالش ها و مشکلات زندگی آنها فکر شود. به نظر من، ضرور است آنها را قانع ساخت که راه و مسیری که پیش گرفته اند غلط است و باید برای داشتن یک آینده روشن تلاش ورزند.”
این پیام اصلی فلم است.
این فلم بیست دقیقه ی، ماه گذشته در دوازدهمین فستیوال فلم ایالت “دفاوو” که سکونت اصلی آقای “رودریگو دیترته” رئیس جمهور فلپاین نیز است، به روی پرده آمد. نقش کاکای در این فلم، به بر مبنای زندگی و صحنه های واقعی اتفاقات روز های گذشته در نظر گرفته شده است، هرچند نام ها تغیر یافته اند. در سال های 90 و 2000 میلادی، باند ها و دسته های خشونت گرا در سرک و خیابان های ایالت مذکور به زد و خورد پرداخته یکدیگر را مضروب و بقتل می رسانیدند.
خانم “کارلا کاناریاس” کارگر اجتماعی در مورد اتفاقات آنزمان ابراز نظر نموده می گوید: “خوب، خشونت همیشه زاده خشونت است. کاکای نیز یکی از قربانیان همین خشونت ها بود که برادرش را در این راه از دست داده و هم قربانی تجاوز نیز شده بود. وی که همیشه در فکر انتقام بود، در یکی از همین برخورد های خشونت آمیز با عقده ی که در دل دارد، دستش به خون یک دختر از گروپ مخالف، آلوده می شود.”
اما خانم “جویس پینالس” کارمند انجوی محلی “مرکز دفاع از حقوق اطفال” و پرودیوسر فلم، در مورد انگیزه و تفکر ساخت فلم مذکور می گوید: “نخست تصور و آیدیای تولید چنین فلمی در خیال مان گذشت و سپس به نوشتن سکریپت و کاست بازیگران آن آغاز نمودیم. بعدا با کرکتر های انتخابی نقش ها در مورد زندگی واقعی افراد واقعی فلم صحبت کردیم، خصوصا شخصیت و کرکتر خانم کاکای. آنها از حمایت و پشتیبانی از فلم سخن گفته آماده احراز نقش شدند.”
باآنهم فلمسازان سعی کرده اند ابعاد شخصی زندگی افراد واقعی داستان را حفظ کنند. مثلا مصلحت نبود تا مسایل احساسی، شخصی زندگی واقعی ایشان از طریق پرده سینما به نمایش گذاشته شود. خانم کاکای، در زندگی واقعی نیز با برخورداری از ماده های قانون 2006، در مورد حفظ و حراست حقوق اطفال، بعد از سه سال زندان، رها گردیده است.
بهرصورت، این فلم بعد از ماه ها مشوره با کارگران اجتماعی، پولیس و مادر قربانی، ساخته شد و به نمایش درآمد.
خانم کارلا که باور دارد، کردار و اعمال اطفال، متاثر از مشکلات اجتماعی آنان است، می افزاید: “همان طوریکه بار ها گفته ایم، اطفال یگانه قربانیان مشکلات اجتماعی اند نه اینکه بخشی از دلایل باشند. آنها اند که از اثر کم کاری و غفلت وظیفه داران و مامورین حکومت به سرنوشت شوم و مصیبت بار دچار می گردند. آیا ما برای نجات آنها کدام پروگرام، طرح خدماتی یا برنامه ی برای ایجاد فرصت های کاری داریم، یا خیر؟ و آیا از این طرح ها چیزی به عنوان فایده برای شان می رسد یا خیر؟”
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
