مقامات امریکایی میگویند، توافقنامه کاهش خشونتها با طالبان با آنکه امیدوارکننده بوده، خالی از خطر نمیباشد؛ اینکه چرا و چه خطراتی در پی خواهد داشت، هیچ اشارهای به آن نشده است.
امریکا و طالبان اینک بعد از یک سال گفتوگوها به توافقی نزدیک شدهاند که گفته میشود تا دو هفتهی دیگر به امضا خواهد رسید، اما مشروط به تعهد طالبان در مورد کاهش خشونتها بوده که در کنار نیروهای امریکایی، نیروهای افغان نیز شامل این توافق در مورد کاهش خواهند بود.
هرچند مقامات بلند پایه ای امریکایی از شریک ساختن جزییات در مورد توافقنامه و و زمان کاهش خشونت خودداری می ورزند اما شماری از مقامات طالبان و امریکایی با پنهاننگهداشتن نام و آدرس شان به رسانهها گفتهاند که امضای توافقنامهی مشروط به تعهد طالبان به کاهش خشونت میباشد که از بیستودوم فبروری آغاز میشود و تا یک هفته دوام خواهد کرد و به تاریخ 29 فبروری توافقنامه بین جانبین به امضا خواهد رسید.
حکومت افغانستان در اعلامیهای گفته است که همه موارد شامل موافقتنامه، مشروط به تعهد طالبان است و قطع رابطهی طالبان با گروههای تروریستی القاعده، آغاز گفتوگوهای رسمی با دولت افغانستان و بدلنشدن افغانستان به لانهی تروریسم از جمله شرایطی هستند که ایالات متحده امریکا روی آن تاکید دارد. خوشبینی بیشتر حکومت در مورد توافقنامه میان امریکا و طالبان مسالهای است که بیانگر نزدیکی دیدگاهها میان حکومت افغانستان و امریکا میباشد اما مهمتر از آن، مساله آغاز گفتوگوها میباشد که حکومت تا کنون هیچ اقدام ملموسی در زمینه انجام نداده است. برای گفتوگوهای بینالافغانی، ایجاب میکند تا روی میکانیزم و ترکیب هیات همهشمول قناعت حاصل شود که تنها راه رسیدن به آن برگزاری اجماع ملی میتواند باشد.
هرچند رییس جمهور غنی در نشست مونیخ اظهار داشته است که برای مطالعه فرصت و خطرات حالت کاهش خشونت در داخل افغانستان به مشورت خواهد پرداخت، وقتی مردم افغانستان متوجه کمکاریهای حکومت در زمینهی طرح و ترکیب هیات میشوند، گفتههای مقامات امریکایی در مورد فرصتها و خطرات برای شان نگرانکننده مینماید. با این حال، خواست مردم اینست که حکومت افغانستان هرچه زودتر، فرصتها و خطرات حالت کاهش خشونت را به بحث بگیرد و همزمان با آن، روی ترکیب فراگیر هیات مذاکرهکننده از جانب افغانستان و طرح صلح به نتیجه برسد.