اخيرا رييس جمهور كرزي ضمن سفرش به هندوستان توفقنامه استراتيژيك با آن كشور را به امضا رسانيد . اين توافقنامه كه يك معاهده در سطح كلي است بيشتر بر كمك وهماهنگي در بخش هاي،سياسي، امنيتي، اقتصادي، تجارتي، آموزش، ظرفيت سازي، اجتماعي ،فرهنگي ، جامعه مدني و ارتباطات متمركز مي باشد.
افغانستان و هندوستان دو كشوري اند كه در طول قرن ها با هم رابطه داشته اند واين رابط زماني تقويت شد كه به تاريخ 14 جدي سال 1328 هجري شمسي حكومت شاهي افغانستان و حكومت وقت هند يك اعلاميه مشترك را براي تحكيم روابط ميان هر دو كشور به امضا رسانيدند.
اما توافقنامه استراتيژيك كنوني ميان افغانستان و هندوستان در حالی به امضا مي رسد كه تنش ها ،در روابط افغانستان و پاكستان پس از به قتل رسيدن استاد برهان الدين رباني و حملات راكتي پاكستان بر مناطق سرحدي در شرق افغانستان پس از به وجود آمدن حكوت جديد در 2001 ميلادي بيشتر از هر زماني به اوج تنش الود خود رسيده است.
با آنكه در ده سال گذشته بار ها از مداخله ي آشكار پاكستان در امور افغانستان سخن گفته مي شد. و در تمامي انفجار ها ،حملات انتحاري و قتل هاي زنجيره يي دست داشتن پاكستان ثابت مي گرديد. اما حكومت افغانستان و جامعه جهاني چندان به آن نمي پرداختند.
بلاخره حملات راكتي پي هم نظاميان پاكستاني در اين اواخر در کنر و نورستان و دست داشتن آي اس آي در ترور استاد رباني باعث شد تا دولت افغانستان به ويژه رئيس جمهور كرزي پس از سال هاي متمادي تمكين در برابر سياست خشونت بار دولت، نظاميان و شبكه استخباراتي نظامي پاكستان آي اس آي موقف جدي تري را اتخاذ نمايد.
چنانچه مقامات امنيتي افغان گفتند، كه در ترور استاد رباني و شماري ديگري از حملات انتحاري در شهر كابل استخبارات پاكستان دست دارد.
همچنان رئيس جمهور كرزي در بيانيه خطاب به ملت افغانستان ګفت : هر چند ما تلاش ورزيديم تا از راه دوستي به پاكستان كنار بياييم اما دولت پاكستان در پنج سال گذشته در راستاي آوردن صلح در افغانستان كمكي نكرده است .
پس از اين بيانيه ، رئيس جمهور كرزي به هندوستان سفر كرده و موافقتنامه استراتيژيك را با هندوستان به امضا رسانيد ، كشوري كه پاكستان سال هاست با آن بر سر كشمير دشمني دارد. سوال اينست كه آيا در چنين شرايطي كه روابط افغانستان با پاكستان در ده سال
گذشته بيش از هر زماني پر تنش است . امضاي اين موافقتنامه ، چقدر ميتواند بر اين تنش بیافزايد. وهمچنان آيا حكومت افغانستان ميتواند توازن روابطش با كشور هاي منطقه را حفظ كند ،در حاليكه در چند سال گذشته چنين نبوده ، زيرا رئيس جمهور ايران كه با امريكا مشكل دارد از تربيون دولت افغانستان امريكا را اشغالگر خواند.
امضاي توافقنامه ي استراتيژيك ميان افغانستان وهندوستان بيشتر از هر زماني پاكستان را شرير تر خواهد ساخت تا دامنه ي نا امني و خشونت در افغانستان را گسترش دهد.
اما نبايد فراموش كرد كه اين توافقنامه در چنين شرايطي دركنار ساير موارد مثبت چون سياسي ، اقتصادي ، تجارتي و كمك هاي مالي هندوستان براي آينده افغانستان اين سود را نيز با خود دارد كه پاكستان را تحت فشار آورده و حاضر شود تا در راستاي صلح در افغانستان كمك بيشتر كند.
دولت پاكستان در حال حاضر كه تحت فشار هاي شديد امريكا قرار دارد و روابطش با امريكا نيز پر تنش است. با افزون شدن فشار دولت افغانستان بر آن تا حدي زيادي متوجه اين حرف خواهد شد كه در صورت ادامه ي سياست دوگانه خويش با افغانستان، دوستي افغانستان را بيشتر از دست خواهد داد و افغانستان نه تنها با هندوستان بل با كشورهاي ديگر جهان نيز بيشتر از اين نزديك خواهد شد . كه در آنزمان جاي دوستي براي پاكستان باقي نخواهد ماند.
اما چيزيكه براي حكومت افغانستان مهم است اينكه چگونه توازن را با كشورهاي منطقه حفظ كند.
زيرا امضاي توافقنامه استراتيژيك ميان هندوستان و افغانستان تا حدي براي چين نيز قابل قبول نخواهد بود، براي اينكه هندوستان كشوريست كه از دالاي لما رهبر جدايي طلبان بودايي تبتيان چين حمايت می کند. و چين با داشتن چنين مشكل با همسايه ي خويش كه هند باشد خواهان گشترش نفوذ سياسي هندوستان در كشور همسايه ديگر خويش يعني افغانستان نيست و اين امر شايد چين را به نحوه به حمايت بيشتر پاكستان بكشاند .
در كنار تلاش دولت افغانستان براي حفظ توازن در روابطش ميان كشور هاي منطقه اين نكته نيز مهم است تا سياست هاي عجولانه نگرفته وسياست هاي مقطعی داشته باشد.
زيرا در گذشته حكومت افغانستان نشان داده است كه سياست هايش به زودي قابل تغيیر بوده است.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
