ads

به قهرمانی جهان می اندیشم

ورزش رزمی “پانکریشن”، به عنوان یکی از جالب‌ترین و هیجانی‌ترین ورزش‌های رزمی‌ المپیکی در سال 1384 برای اولین بار توسط استاد “محمد عجب نور سیار” به افغانستان آورده شد و یک‌سال بعد در 1385 فدراسیون مستقل آن در چوکات کمیته ملی المپیک کشور، ایجاد گردید.

نویسنده: The Killid Group
2 دلو 1391
به قهرمانی جهان می اندیشم

ورزش رزمی “پانکریشن”، به عنوان یکی از جالب‌ترین و هیجانی‌ترین ورزش‌های رزمی‌ المپیکی در سال 1384 برای اولین بار توسط استاد “محمد عجب نور سیار” به افغانستان آورده شد و یک‌سال بعد در 1385 فدراسیون مستقل آن در چوکات کمیته ملی المپیک کشور، ایجاد گردید.

این ورزش که تلفیقی از “هنر و رزم” است، به عنوان نخستین سیستم نظامی ‌و قدیمی‌ترین روش جنگی موثر در دنیا نیز کاربرد داشته است.

پانکریشن را می‌توان مجموعه یا ترکیبی از حرکات تمام رشته‌های هنری- رزمی‌ معمول در جهان دانست. به این معنی که در این ورزش از حرکات و تکتیک‌های معمول در پهلوانی، بوکس، تکواندو، کراته و غیره استفاده می‌گردد.

محمد کریم سلطانی یکی از جوانان ورزشکار کشور در رشته ورزش هنری- رزمی‌ پانکریشن است که ضمن افتخار عضویت در تیم ملی پانکریشن افغانستان به صفت معاون فدراسیون این رشته ورزشی‌ نیز ایفای وظیفه می‌کند.

ورزش پانکریشن، دارای 14 روش کاری می‌باشد که به قول محمد کریم سلطانی در حال حاضر در کشور ما سه طریق آن معمول است:

1 – شیوه “پولی دامام” که مجموعه‌ای از حرکات نمایشی و تخنیکی است؛

2 – شیوه “آگن” طریق فایت یا مبارزه دو نفره در داخل رینگ می‌باشد؛

3 – و شیوه “پولس ماتا” که غالباً به شکل نمایشی اجرا می‌شود.

محمد کریم سلطانی که فعالیت‌های ورزشی و نتایج مسابقاتش در سطوح داخلی سراسر مملو از پیروزی و موفقیت بوده است، در مورد سابقه ورزشی خویش می‌گوید: “از خردسالی ورزش را دوست داشتم، در اوایل به ورزش‌های “کانگفوتوا”، “تکواندو” و حتا “پهلوانی” علاقمند بودم و به این ورزش‌ها پرداخته‌ام، ولی بعد از این‌که پانکریشن را به عنوان یک ورزش مکمل و دربرگیرنده تمام حرکات رزمی شناختم، به آن رو آوردم. مدت سه سال می‌شود که در وزن 66 کیلوگرام رشته پانکریشن قهرمان کشورهستم ولی مدتی است افکارم معطوف به سفر‌های خارجی و کسب افتخار در میدان‌های خارجی است.”

وی که در ترکیب تیم ملی پانکریشن افغانستان یکی از ورزشکاران شرکت‌کننده در پنجمین دور مسابقات این رشته ورزشی در یونان بود، خاطرات خود را ازاین مسابقات چنین بیان داشت: “این که یک کشور در مسابقات  منطقوی و بین‌المللی بهترین و نخبه‌ترین ورزشکاران خود را برای شرکت کاندید می‌کند، جای شک نیست. از جانب افغانستان من به همراهی 4 ورزشکار دیگر، یک مربی و یک هیأت، به آتن پایتخت یونان مسافرت نمودیم، مسابقات جهانی بود و کشور‌های زیادی در آن شرکت ورزیده بود، آخرین سعی و تلاشم را برای اخذ مدال طلا انجام دادم که در خاتمه نصیب من کسب مقام سوم و اخذ مدال برونز مسابقات بود که البته افتخاری است برای من که در این مسابقات نماینده کشورم بودم.”

کریم سلطانی، مانند اکثر ورزشکاران نام‌دار کشور، با ایجاد دو کلب در “غازی استدیوم”، در خدمت جوانان ورزش دوست جامعه خویش قرار دارد. از وی در مورد بازی‌های المپیکی و جهانی پرسیدم که در جواب گفت: “ورزش‌های المپیکی با درنظرداشت مقررات کنترول‌کننده و اجتناب از خشونت و قساوت قلب انجام می‌گردد، ولی در بازی‌های غیر المپیکی مانند، کیک بوکس یا مبارزات آزاد، از تشدد و خشونت بیشتر استفاده به عمل می‌آید.”

محمد کریم سلطانی مانند هر ورزشکار دیگر، خواهان آماده بودن زمینه‌های خوب تمرینی، و در اختیار قرار دادن امکانات بهتر برای ورزشکاران و حمایت و تشویق مردم، دولت و بخش خصوصی از آن‌هاست، تا با اشتراک در مسابقات خارجی افتخارات بیشتری برای افغانستان کمایی کنند.

کریمی‌ با تقبیح استفاده از مواد انرژی زاء از سوی ورزشکاران می‌گوید: “برای ورزشکاران بهتر است از غذا‌ها و میوه‌های تازه استفاده نمایند، با این‌که به “برنج” و “منتو” علاقه زیاد دارم، ولی نسبت به غذا‌های دیگر نیز بی‌لطف نیستم.”

این جوان رزمی‌کار که کسب مدال از مسابقات خارجی را آرزوی هر ورزشکار می‌داند، افزود: “این‌که بعضی کشور‌ها در مسابقات مدال‌های زیاد می‌گیرند، به همان اندازه، تعداد ورزشکاران‌شان در رقابت‌ها زیاد است، اگر چند ورزشکار آن‌ها شکست بخورد طبیعتاً چند تن دیگر پیروزی بدست می‌آورند، ولی از کشور ما در هر وزن یا مسابقه صرف یک یا دو تن است که با شکست احتمالی آنها چانس اخذ مدال نیز از میان می‌رود، بنابرآن مقامات مسوول ورزشی با درک این مسأله، باید به تشویق و افزایش تعداد ورزشکاران در مسابقات خارجی مبادرت ورزند.”

 

کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
طراحی و توسعه توسط تکشارک - Copyright © 2024

Copyright 2022 © TKG: A public media project of DHSA