افتتــاح بنـد سـلــما، امضــای قرارداد بازسازی و انکشاف بند کجکی و امضای 29 قرارداد راجع به احداث بندهای آبی در سایر نقاط کشور، خبرهای امیدوارکنندهای بود که هفته گذشته شنیده شد. افتتــاح بنـد سـلــما، امضــای قرارداد بازسازی و انکشاف بند کجکی و امضای 29 قرارداد راجع به احداث بندهای آبی در سایر نقاط کشور، خبرهای امیدوارکنندهای بود که هفته گذشته شنیده شد.
بدون شک، راهاندازی پروژههای زیربنایی به همان اندازه که در رشد، پیشرفت و ترقی کشور کمک کننده واقع خواهد شد، در امر ثباتآفرینی و امنیت کشور نیز میتواند ممد باشد. این در حالی است که رییس جمهور اشرف غنی وعده سپرده تا سال جاری به سال توسعه اقتصادی مبدل شده و تحول عظیم اقتصادی، شگوفایی و رشد عمومی را در کشور رقم بزند.
عبدالبصیر عظیمی، سخنگوی وزارت انرژی و آب، نیز با اشاره به راهاندازی بند سلما، گفته است هر چند بندهای ایجاد شده ظرفیت تولید تنها 100 میگاوات برق را دارند، اما این میتواند آغاز خوبی برای استفاده از منابع طبیعی باشد. عظیمی افزود: “در سال جاری، دولت کار تدارکاتی 29 بند را آغاز کرده است که از جمله این 29 بند، در واقع 21 بند به شکل بسیار فوقالعاده توسط شخص رییس جمهور پیگیری و با دستور وی منابع مالیاش توسط وزارت مالیه تأمین شده است.”
بند سلما که از بزرگترین پروژههای زیربنایی دولت افغانستان در چند دهه اخیر توصیف شدهاست. به باور تحلیلگران، این بند میتواند تأثیر قابل ملاحظه بر وضعیت اقتصادی مردم و مخصوصاً دهقانان در غرب کشور بگذارد. این بند ظرفیت ذخیره بیش از ۶۴۰ متر مکعب آب را دارا است و پیشبینی میشود که حدود ۸۰ هزار هکتار زمین زراعتی را در ولایت هرات آبیاری کند. از بند سلما برای آبیاری زمینهای زراعتی و تولید برق، استفاده خواهد شد. این بند دارای ۳ توربین خواهد بود که همه آنها ظرفیت تولید ۴۲ میگاوات برق را خواهند داشت.
افتتاح بند سلما، پروژهای بود که پس از چهل سال تحقق یافت و برای دست یافتن به آن نیز نه تنها عرقهای زیادی از کارگران، انجنیران، دولتمردان و مردم ریخت، بلکه خون سربازان و کارگران زیادی نیز در این راه ریخت تا این پروژه به ثمر برسد. تردید نباید کرد که اجرایی شدن سایر پروژهها نیز نیازمند سعی و تلاش زیاد، تأمین امنیت و جلب همکاری مردم در فراهم ساختن زمینههای مناسب کار روی این پروژهها میباشد. به این معنا که اگر تلاشهای پیگیرانه و جدی در عقب این پروژهها نباشد، حاصل این پروژههای زیربنایی اقتصادی، بسی دیر به دست خواهد آمد و تحول شگرفی را در آینـدههــای نــزدیـک در اقتـصــاد کـشـور محقق نخواهد ساخت.
بنابراین، بهتر آن است که پروژههای اقتصادی در کشور همانند ساختن بندهای آبی با طرح و برنامهریزی بهتری روی دست گرفته شود تا اجرای آن با مشکلات بزرگ امنیتی و اداری مواجه نگردد. تنها در این صورت است که میتوان انتظار نوید تازه و تحول اقتصادی را در کشور انتظار برد؛ تحولیکه بتواند در ثبات و توسعه کشور به صورت کوتاهمدت آن تأثیرگذار واقع گردد. اما اگر پروسه ساختن بندهای آبی به شمول سایر پروژههای زیربنایی و اقتصادی با موانع امنیتی مواجه گردد، نه تنها به زودی عملی نخواهد شد، بلکه علاوه بر ناامن ساختن منطقه مربوط به پروژه، زمینه تحرکات خشونتآمیز را نیز فراهم ساخت.
نمونههای زیادی از فرصتهای اقتصادی در کشور وجود دارد که به دلیل عدم برنامهریزی درست روی اجرایی شدن آنها، به جای این که فرصتی برای توسعه و انکشاف باشد، تهدید خشونتزا در راستای بیثباتی کشور شده است. نمونه روشن آن را میتوان در سوء استفاده از منابع معدنی در ولایتهای چون بدخشان، لوگر، غزنی و سایر نقاط کشور مشاهده کرد. استخراج غیرقانونی سنگ لاجورد، مس و طلا در کران و منجان بدخشان یا مس عینک لوگر یا طلای زرکشان در غزنی نمونههای واضحی از بیبرنامگی برای توسعه و رشد اقتصاد کشور در راستای پرداختن به مسایل اقتصادی و زیربنایی در کشور است.
لذا انتظار مردم این است که حکومت همان گونه که وعده سپـرده، چــراغهای امیــد روشــن شده را خاموش نساخته و بــا قــوت و قــدرت تـمــام روی اجـرایـی شـدن ایــن پــروژهها کار کند. به یقین که اگر این تعهدات عملــی شود، رابطه دولت – ملت نیز بهبود یـافـتـــه و موجب اعـتـبــارزایــی بــرای دولتمردان خواهد شد.
با این حال، امید میرود تا ماههای باقی مانده از سال جاری خورشیدی، راه روشنی برای رسیدن به آینده درخشان باز شده و پروژههای زیربنایی در کشور، بیشتر از پیش موجب خرسندی مردم و خودکفایی کشور گردد.
در نهایت این که راهی برای رهایی از حالت کنونی و رسیدن به مرحلهای که وابستگی اقتصادی زمینه فشارهای سیاسی را فراهم نماید، جز اجرای پروژههای ملی و دستیابی به منابع مالی با ماهیت ملی آن وجود ندارد.