افزایش وقایع اختطاف کودکان در این اواخر عمیقا موجب نگرانی والدین در پاکستان شده است.
تا ماه جولای امسال، در شهر کراچی این کشور، 680 مورد اختطاف کودکان ثبت شده بود.
به گفته‌ای فعالان، موجودیت یک سیستم قانونی غیر کارا، سبب افزایش جراییم سازمان یافته می‌شود تا مبارزه با این پدیده شوم دشوار تر گردد.
نعیم ساهووتارا، از لاهور گزارش می‌دهد:
در یک صبح آفتابی، ازدحام خانواده‌ها در شهر کراچی خیره کننده است.
شماری از آنان، کودکان خویش را تحت مراقبت شدید با خود آورده و تعدادی هم کاغذ پران‌های را که تصویر اطفال شان در آن نقش بسته است، در دست دارند.
اصغر وحید، جوان 25 ساله و انجنیر کمپیوتر نیز در میان آنان حضور دارد.
وی که ابتدا علاقمند کاغذ پران نبوده و اکنون به یاد خواهر زاده‌ای گمشده‌اش “رفیعه”، بدست کاغذ پران گرفته است، می‌گوید: “رفیعه وقتی در سال 2014 ربوده شد، دو سال سن داشت، از آن روز تا حال، دو سال سپری گردیده است و حالا به سن 4 سالگی رسیده است.”
اصغر، وضعیت خانواده رفیعه را که قبل از رسیدن سومین سالروز تولدش مفقود شده است، غیر قابل توصیف خوانده، افزود: “مادرش از فرط وحشت و اندوه مریض شده است، بعضی اوقات نیم شب بیرون رفته نام دخترش را به زبان آورده، فریاد می‌زند، پدر و مادر رفیعه همیشه به یاد این‌که بالای دختر شان چی بلایی آمده باشد، وحشت زده هستند.”
رفعیه، از جمله صد ها کودکی است که هر سال در این کشور به صورت معجزه آسا، ربوده و غیب می‌گردند.
قربانیان در سنین مختلف، از تازه تولد شده گرفته الی نوجوانان، قرار دارند.
والدین کودکان گمشده با افراز کاغذ پران‌ها، امیدوار اند کودکان شان دوباره برگردند.
صبیرا رشید، خانمی که در همین هفته‌های نزدیک، پسر 14 ساله‌اش به اسم “ادیل رشید” مفقود گردیده است، غم خود را چنین بیان می‌کند: “ادیل همان روز پس از این‌که صبحانه‌اش را خورد، لباسش را پوشید و طبق معمول با تبسم خانه را ترک نمود… چی بگویم؟ نمی‌دانم پسرم حالا کجاست و در چی حالتی قرار دارد.”
هر چند، پاکستان از جمله کشور های امضا کننده کنوانسیون حقوق کودکان است، ولی خشونت علیه اطفال در آن به اوج رسیده است.
طبق مطالعات صورت گرفته از سوی یک اداره غیر دولتی به نام (روشی حیلپ لاین)، در سال 2015، تنها در کراچی 2160 قضیه اختطاف و مفقودی کودکان ثبت شده است.
محمد علی، رییس این انجو، انگیزه و علل مفقودی‌ها را گوناگون دانسته، می‌افزاید: “طوری‌که دیده می‌شود، کودکان به مقاصد گوناگون ربوده شده می‌توانند، مثلا در عقب اختطاف یک نوجوان 18 ساله چی مقصدی نهفته خواهد بود، بدون شک یا استفاده جنسی نهقته است یا به مقصد ترافیک و قاچاق به سرزمین‌های خارج.”
علی، هم‌چنان می‌افزاید: “شماری از این کودکان هم به مقصد تگدی یا گدایی دزدیده می‌شوند، اگر کودکی در سنین ده سالگی یا بالاتر از آن ربوده می‌شود، در صورتی‌که دختر باشد واضیح است اکثرا به مقصد سوی استفاده‌های جنسی به این سرنوشت دچار می‌گردد و اگر بچه باشد، دلایل متعدد دیگری در کار است، در صورت گدایی، هویت آنان توسط مافیا تغییر می‌یابد تا در هر گوشه و کنار کشور، بدون نگرانی به کار گماشته شوند.”
گزارش رسانه‌ها از ایالت شرقی پنجاب، در اکثر موارد حاکی از اختطاف اطفال خوردسن بود.
از همین سبب، سفری نیز به لاهور مرکز این ایالت داشتم.
در آنجا با سعیده فاطمی، مادر دو کودک سر خوردم که، می‌گفت: “تا آمدن کودکانم از مکتب مکمل روز را در نگرانی بسر می‌برم، شنیدن این‌که اطفال را به مقصد قاچاق اختطاف می‌کنند، خیلی نگران کننده است، از همین سبب به مکتب رفتم تا تدابیر امنیتی آنان را بررسی نمایم، در حالی‌که محافظان مسلح بسیج شده بودند، آوازه‌های هم بگوش می‌رسید که اطفال سوار بر بایسکل در خطر قرار دارند، از همین سبب تصمیم گرفتم، اطفال را با موتر های مطمین و بسته به مکتب به فرستیم.”
گروه‌های مدافع حقوق بشر، می‌گویند، اختطاف و قاچاق اطفال در پنجاب بیشتر از کراچی است، زیرا جمعیت این ایالت خیلی زیاد و اجرای قوانین باز دارنده خیلی ضعیف می‌باشد.
بلاخره، افزایش واقعات اختطاف اطفال توجه محکمه عالی را جلب نمود و دستور داد برای مصوونیت اطفالَ، تدابیر اضافی بیشتر اتخاذ و محافظان مسلح در مکاتب جابجا شوند.
در همین حال، وسیم عباس، سخنگوی “بیروی حراست از اطفال” در ایالت پنجاب، بسیاری از این حکایت‌ها را ساخته و پرداخته‌ای رسانه‌ها دانسته، می‌افزاید: “در حدود 90 درصد قضایای گزارش شده، تحت مطالعه قرار گرفت که تنها 17 رویداد آن درست بود، در لاهور قانون جنگل حکم‌فرما نیست، ماه گذشته بارانی از اخبار و قضایای اختطاف اطفال در رسانه‌ها جریان داشت، ولی حالا یک قضیه در اخبار نشر شده است. پس از همین جا معلوم می‌شود که اکثر قضایا ساخته و پرداخته‌ای مطبوعات بوده، حقیقت ندارند.”
همین سخن‌ها سبب شده است تا مادرانی مانند سعیده آرام‌اش خود را از دست بدهند.
