ads

احتمال عقب‎نشینی امریکا در برابر پاکستان

از سخنان تازه مقام‎های سیاسی و نظامی امریکا درباره پاکستان چنین برمی‎آید که امریکا تصمیم دارد موضع قبلی خود در برابر پاکستان را تعدیل کند. الیس ویلز، سرپرست معاونیت وزارت امور خارجه امریکا، طی سفری به اسلام‎آباد، گفته که “همکاری پاکستان با امریکا، برای پیروزی نظامیان امریکایی در افغانستان بسیار مهم است.”

نویسنده: asir
7 دلو 1396
احتمال عقب‎نشینی امریکا در برابر پاکستان

از سخنان تازه مقام‎های سیاسی و نظامی امریکا درباره پاکستان چنین برمی‎آید که امریکا تصمیم دارد موضع قبلی خود در برابر پاکستان را تعدیل کند. الیس ویلز، سرپرست معاونیت وزارت امور خارجه امریکا، طی سفری به اسلام‎آباد، گفته که “همکاری پاکستان با امریکا، برای پیروزی نظامیان امریکایی در افغانستان بسیار مهم است.” خانم ویلز این سخنان را در دیداری با تهمینه جنجوعه، معاون وزارت امور خارجه پاکستان، در شهر اسلام‎آباد مطرح کرده است. همچنان جنرال جوزف دانفورد، لوی درستیز اردوی امریکا، در شهر بروکسل، پایتخت بلجیم، به خبرنگاران گفته که “کشورش به داشتن روابط خوب با پاکستان متعهد است.” او تأکید کرده که امریکا تلاش دارد برای حفظ روابط‎ خود با پاکستان با نظامیان این کشور گفتگو کند. این اظهارات نشان می‎دهد که امریکا نه تنها علاقه‎اش به افزایش فشارها علیه پاکستان را از دست داده که در صدد شروع گفتگوها برای تعدیل موضع قبلی خود در برابر این کشور مجهز با سلاح اتومی نیز است.
تقابل سیاسی میان واشنگتن و اسلام‎آباد پس از آن وارد مرحله حساس خود شد که دونالد ترامپ، رییس جمهور امریکا، دولت پاکستان را به فریب‎کاری و دروغ‎گویی در برابر کشورش متهم کرد. ترامپ در نخستین روز سال نو میلادی (2018) با اشاره به مصرف بیهوده کمک 33 ملیارد دالری کشورش در جریان 15 سال به پاکستان، اعلام کرد که واشنگتن از اسلام‎آباد، در بدل این کمک‎ها، تنها دروغ شنیده و فریب دیده است. اما مقام‎های پاکستانی این اظهارات ترامپ را “غیرقابل درک” و “مأیوس‎کننده” و نیز خلاف توافقات دو کشور در گذشته تفسیر کردند. بعدتر که وزارت خارجه امریکا به صورت علنی از تعلیق کمک‎های مالی این کشور در بخش نظامی به پاکستان خبر داد، تنش و تقابل در روابط واشنگتن و اسلام‎آباد اوج بیشتری یافت. چنانچه مقام‎های پاکستانی در واکنش به این تصمیم واشنگتن اعلام کردند که پس از این به جانب امریکا اجازه نخواهند داد تا نظامیان خود در خاک افغانستان را از طریق پاکستان اکمال کند. چند روز بعد اعلام شد که پاکستان مسیر تدارکات نظامیان امریکایی مستقر در افغانستان را از کراچی تا تورخم بسته است. این اوج تنش و تقابل سیاسی میان امریکا و پاکستان در جریان حضور 16 ساله نظامیان امریکایی در افغانستان به حساب می‎آید.
از جانب دیگر، همزمان با شروع فشارهای امریکا علیه پاکستان (در سال‎های پایانی دوره دوم ریاست جمهوری بارک اوباما)، مقام‎های این کشور به یار‎گیری در میان رقبای اقتصادی و نظامی امریکا آغاز کردند. در پی همین تلاش‎ها برای یارگیری بود که دو سال پیش، چین اعلام کرد در بخش‎های انرژی و زیربنایی به ارزش 46 ملیارد دالر در پاکستان سرمایه‎گذاری می‎کند. در کنار این، بارها میان نیروهای دریایی و هوایی دو کشور در دو سال اخیر مانور مشترک نظامی برگزار شده که نشان‎دهنده واکنش پاکستان علیه فشارهای امریکا بر این کشور است. همچنان در پی این فشارها، روابط نظامی پاکستان با روسیه نیز تحکیم شده است که برگزاری چندین مانور مشترک نظامی میان اردوی دو کشور مصداق بارز این مدعا است. علاوه بر این، مقام‎های سیاسی و نظامی پاکستان بارها به کشورهای آسیای میانه سفر کرده و در مذاکرات شان بر همکاری‎های نظامی و سیاسی در منطقه تأکید کرده‎اند. ‎این‎ها مواردی است که نشان از یارگیری پاکستان در سطح منطقه و در پی فشارهایی دارد که امریکا به خاطر عدم صداقت آن در راستای مبارزه با تروریزم بر این کشور اعمال کرده است.
پاکستان با بهره‎گیری مناسب از تمام پوتانسیل‎ها و امکاناتی که در اختیار دارد، برای امریکا چنین وانمود کرده است که افزایش فشارها علیه این کشور، به نفع واشنگتن نیست. به همین دلیل، مشاهده می‎شود که واشنگتن علی‎رغم هشدارها و فشارهای تازه‎اش بر پاکستان، در صدد شروع مذاکرات تازه به هدف تنش‎زدایی و بهبود روابط خود با جانب اسلام‎آباد است. مسلم است که اسلام‎آباد به زودی در برابر فشارهای واشنگتن تسلیم نخواهد شد و اختلافات میان آن‎ها می‎تواند برنامه مبارزه با تروریزم در منطقه را دست‎خوش تغییر کند. در این صورت، امریکا نه تنها با پاکستان بلکه به شکل غیرمستقیم با تمام رقبای خود که اکنون یاران صادق پاکستان به حساب می‎آیند، طرف خواهد بود و این به معنای پیچیده‎تر شدن کار امریکا در امر مبارزه با تروریزم در منطقه است.
اما با همه این اوصاف، دولت افغانستان، نفع خود را در افزایش فشارها از جانب امریکا و سازمان ملل متحد بر پاکستان می‎بیند. به برداشت مقام‎های افغان، به هر میزانی که پاکستان زیر فشار واقع شود به همان میزان فرصت دست‎درازی این کشور در امور افغانستان کم‎تر می‎شود. به همین دلیل است که دولت افغانستان از قطع کمک مالی امریکا در بخش نظامی به پاکستان استقبال کرده و این اقدام را عاملی به حساب آورده است که می‎تواند نیت خصمانه اسلام‎آباد در قبال کابل را تا حد زیادی تعدیل کند. بنابر همین برداشت، از هیأت شورای امنیت سازمان ملل متحد که به کابل آمده بود نیز خواسته است بر پاکستان فشار وارد کند تا دست از تمویل و تجهیز گروهای مسلح مخالف دولت افغانستان بکشد. اما آن چه در این برداشت نادیده گرفته شده، نتایج معکوس این فشارها بر پاکستان است. احتمال آن که پاکستان در تبانی با رقبای اقتصادی و نظامی امریکا دست به تحرکات ویرانگرتر از گذشته در افغانستان بزند، همچنان پا بر جا است. از جانب دیگر، امریکا آن قدر کورکورانه هم عمل نخواهد کرد که بعضی از منافع خود در منطقه را به دلیل اعمال این فشارها بر پاکستان از دست بدهد. بنابراین، افغانستان نباید بیش از اندازه نسبت به پیامدهای این فشارها خوش‎بین باشد و در اثر ذوق‎زدگی بسیار، از وجود تمام تهدیدات احتمالی غافل بماند. با توجه به این که هیچ تضمینی برای ادامه و گسترش این فشارها علیه پاکستان وجود ندارد.

کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
طراحی و توسعه توسط تکشارک - Copyright © 2024

Copyright 2022 © TKG: A public media project of DHSA