دراین روز ها بار دیگر بحث روی فروش معادن افغانستان به تندی به راه افتاده است وگفته می شود که تا حال 106 معدن به قرار دادی ها سپرده شده است که مهمترین آنها معدن مس عینک لوگر می باشد. چینی ها این معدن 13 ملیون تنی مس را قرار داد کردند و حال تلاش دارند تا زمینه را برای استخراج مساعد سازند. معدن ذغال هرات فی تن 500 افغانی قرار داد شده که حال 7 برابر قیمت تر یعنی فی تن 3500 افغانی به فروش می رود. ذغال معدن دودکش نیز که برای کار سمنت پلخمری اجاره شده است، از دو سال به این سو به پاکستان صادر می گردد.
حال یکی از مهمترین معدن افغانستان که ارزش آن حدود ارزش لیتیم افغانستان در سطح قرار دارد، در این روز ها دندان ها تیز شده تا آن را به فروش برسانند. این معدن دو ملیارد تن آهن دارد که مقدار آهن خالص آن بین 40 تا 60 درصد می باشد. این که این همه پول بالاخره به جیب چه کسی سرازی خواهد شد، همۀ مردم افغانستان می دانند که این پول هایی فقط به جیب عدۀ خاصی را می شناسند.
اینکه در این قرار داد ها چه رشوه های تا و بالا می گردد، بازهم برای کسی روشن نیست. چون وقتی قرارداد مس عینک را می بستند، ابتدا گفته شد که 30 ملیون دالر تنها وزیر رشوه گرفته و بعد تر گفته شد که به مقامات بلند پایه و ذیربط حدود 200 ملیون دالر برای امضای این قرار داد رشوه پرداخته شد.
این رشوه برای چی بوده، آیا بدون اینکه حقی ناحق و ناحقی حق شود، کسی رشوه می دهد؟ آیا این پروسه در افغانستان ختم شده و دیگر کسی به این کار دست نمی زند؟ وقتی تنها از کابل بانک، آنهم ده نفر حدود 900 ملیون دالر را به خود بگیرد و به عنوان اختلاسگر جار زده شوند، اما کسی برایشان نه تنها چیزی گفته نتواند که دیگران را آنها تهدید کنند، معلوم است که سرنوشت استخراج معادن و پول های فروش آنها به کجا خواهند رفت و آیا برای بزی، برگی خواهد رسید؟
افغانستان 500 تریلیون دالر ذخایر زیر زمینی دارد. همین حالا بخش اعظمی از سنگ های قیمتی افغانستان از طریق مافیای سنگ، استخراج می گردد و به پاکستان صادر می شود. دولت هیچ کنترولی بر سنگ و استخراج آن ندارد. 81 ملیارد مترمکعب گاز افغانستان قرار است از طریق دفتری در ناروی به فروش برسد. تحقیقات اخیر در افغانستان نشان می دهد که ثروت های زیر زمینی کشور ما بیشتر از ذخایر زیر زمینی عربستان سعودی است. تنها لیتیم افغانستان یک هزار ملیارد دالر ارزش دارد که اگر تنها پول این معدن به صورت واقعی به افغانها برسد، بودجۀ صد ملیارد دالری افغانستان را برای صد سال تکافو می کند، اما اگر گرگان داخلی و خارجی همچنان کمر ببندند و این معدن را تاراج کنند، در نهایت گوشۀ کوچکی از فقر نیز کاهش نخواهد یافت و سرمایه داران سرمایه تر و فقراء فقیر تر خواهند شد.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
