انگلستان 1966
پس از هفت دوره برگزاری جام جهانی در کشورهای مختلف، هشتمین دورهء مسابقات، در زادگاه فوتبال برگزار گردید. هفتاد کشور برای حضور در بازیهای مقدماتی ثبت نام کردند.
در 30 جنوری 1964، گروههای مقدماتی مشخص شدند تا بعد از برگزاری مسابقات، 14 تیم به همراه برازیل قهرمان دورهء گذشته و انگلیس میزبان مسابقات، دیدارهای نهایی را برگزار نمایند. در مسابقات مقدماتی از گروه آسیا-اقیانوسیه، تیم کوریای شمالی با شکست استرالیا در دو بازی به جام جهانی راه یافت. در اروپا، تیم پرتگال با درخشش ستاره موزامبیکی الاصل خود “اوزه بیو” توانست تیم قدرتمند چکسلواکی را از پیش رو بردارد تا برای نخستین بار در دورهء نهایی جام جهانی حضور داشته باشد.
پرتگال با 3 پیروزی و مجارستان هم با کسب 2 پیروزی به مرحلهء بعد راه یافتند. در گروه چهارم، شوروی وقت که تیمی فوق العاده منسجم داشت، با پیروزی 3 بر یک در برابر کوریای شمالی نمایندهء آسیا آغاز کرد. ایتالیا هم چیلی را 2 بر صفر شکست داد. کوریای شمالی که چندان جدی گرفته نمی شد، در دومین دیدار خود چیلی، دارندهء عنوان سوم جام جهانی قبل را با نتیجهء مساوی 1-1 متوقف نمود. هرچند این تساوی ابتدا حادثه شمرده شد ولی كوريايي ها با پیروزی 1- صفر برابر ایتالیا در دیدار آخر خود ثابت نمودند که تیمی هماهنگ و قابل اعتنا هستند. پس از این بازی، عنوان طوفان زرد به این تیم داده شد و توجه جهانی به این تیم، معطوف گردید. شوروی با شکست چیلی و ایتالیا به عنوان تیم اول به دور بعد صعود نمود و کوریای شمالی هم، دوم گروه شد.
در مرحله یک چهارم نهایی، انگلیس در یک دیدار جدي، ارجنتاین را یک بر صفر شکست داد. آلمان غربی هم موفق شد تیم اروگوئه را 4 بر صفر شکست دهد. در زیباترین دیدار این مرحله، کوریای شمالی به مصاف پرتگال رفت و درحالیکه تا دقیقه 27، با نتيجهء 3 بر صفر از این تیم پیش بود، با درخشش پلنگ سیاه پرتگال (اوزه بیو) که به تنهایی 4 گول به ثمر رساند، در نهایت 3-5 باخت و از دور رقابت ها کنار رفت. شوروی وقت هم با پیروزی 2-1 در برابر مجارستان، دیگر تیم راه یافته به مرحلهء نیمه پایانی بود.
در مرحلهء نیمه نهایی، انگلیس با گولهای “بابی چارلتون”، موفق شد پرتگال را 2-1 شکست دهد. در دیدار دیگر این مرحله، تیم آلمان غربی علیرغم درخشش یاشین در درون دروازهء شوروی، دو بر یک به پیروزی رسید تا حریف میزبان در دیدار نهایی باشد. در دیدار رده بندی؛ پرتگال، شوروی را مغلوب کرد تا با شایستگی در مکان سوم جهان قرار گیرد.
دیدار نهایی در سی ام جولای سال 1966، در برابر دیدگان 95000 تماشاگر حاضر در استدیوم ویمبلی و 400 میلیون بینندهء تلویزیونی، با حكميت “وینسنت” سویسي برگزار شد. مسابقه در وقت قانونی، با نتیجهء 2-2 مساوی به پایان رسید. در یازدهمین دقیقه از وقت اضافی اول، “جفت هورست” با یک ضربهء تماشایی توپ را به زیر طاق دروازهء آلمان کوبید، توپ روی خط فرود آمد و به درون زمین برگشت ولی داور مسابقه، گول را پذیرفت و انگلیس با یک گول مشکوک، از آلمان پیش افتاد. “جفت هورست” با گول دقیقهء 120 خود، یک پیروزی حماسی را برای انگلیس رقم زد تا جام “ژول ریمه” در خانهء میزبان باقی بماند.
