ads

37 هزار واقعۀ مثبت توبرکلوز

وزارت صحت عامه می‎گوید که این وزارت از ماه حمل تا ماه دلو امسال، 37 ‎هزار واقعۀ مثبت توبرکلوز را در سراسر کشور تشخیص کرده است. سال گذشته رقم واقعات مثبت توبرکلوز در کشور به 32 هزار واقعه می‎رسید. وزارت صحت عامه می‎گوید که واقعات مثبت توبرکلوز امسال نسبت به سال گذشته، پنج‎هزار واقعه بیشتر بوده است. مسوولان در این وزارت تصریح کردند که امکان دارد تا یک ماه دیگر (در ماه حوت) این آمار بیشتر شود. اسماعیل کاووسی، رییس نشرات وزارت صحت عامه، به هفته‎نامۀ مرسل گفت که رقم بیشتر واقعات مثبت توبرکلوز در نزد زنان تثبیت شده است.

نویسنده: The Killid Group
9 حوت 1394
37 هزار واقعۀ مثبت توبرکلوز

وزارت صحت عامه می‎گوید که این وزارت از ماه حمل تا ماه دلو امسال، 37 ‎هزار واقعۀ مثبت توبرکلوز را در سراسر کشور تشخیص کرده است. سال گذشته رقم واقعات مثبت توبرکلوز در کشور به 32 هزار واقعه می‎رسید. وزارت صحت عامه می‎گوید که واقعات مثبت توبرکلوز امسال نسبت به سال گذشته، پنج‎هزار واقعه بیشتر بوده است. مسوولان در این وزارت تصریح کردند که امکان دارد تا یک ماه دیگر (در ماه حوت) این آمار بیشتر شود.
اسماعیل کاووسی، رییس نشرات وزارت صحت عامه، به هفته‎نامۀ مرسل گفت که رقم بیشتر واقعات مثبت توبرکلوز در نزد زنان تثبیت شده است. به گفتۀ او، از مجموع افرادی که امسال به بیماری توبرکلوز مبتلا شده‎اند، 66.7 درصد آن‎ها را زنان تشکیل می‎دهند. کاووسی افزود که وزارت صحت عامه پس از تشخیص مبتلایان به بیماری توبرکلوز، آن‎ها را زیر تداوی قرار داده است.
این در حالی که است که سازمان صحی جهان امسال، مجموع واقعات توبرکلوز در سراسر افغانستان را حدود 58 هزار واقعه تخمین کرده است. اما محمدخالد صدیق، رییس پروگرام ملی كنترول توبركلوز، شفاخانۀ ملی توبرکلوز به مجلۀ مرسل گفت که آن‎ها موفق شده‎اند از مجموع واقعات تخمینی سازمان صحی جهان، تنها 37 هزار واقعۀ آن را تثبیت کنند. صدیق تصریح کرد عمده‎ترین دلیلی كه كارمندان پروگرام ملی توبركلوز تاکنون نتوانسته‎اند تمام واقعات توبركلوز در کشور را تشخیص دهند، عدم ‌آگاهی مردم در مورد این بیماری و خودداری آن‎ها از مراجعه به مراکز مخصوص تشخیص و تداوی بیماری توبرکلوز می‎باشد.
بیماری توبرکلوز، ساری و کشنده است. با این حال، وزارت صحت عامه و پروگرام ملی توبركلوز از ارایۀ آمار مرگ و میر ناشی از این بیماری در جریان امسال خودداری می‎کنند. اما بررسی‎های سازمان صحی جهان و وزارت صحت عامه در سال 1393 خورشیدی نشان می‌‌دهد كه سال گذشته 13 هزار تن در اثر ابتلا به بیماری توبركلوز جان باخته‎اند. این در حالی است كه  مسوولان وزارت صحت عامه می‎گویند 1304 مرکز تشخیص و تداوی توبرکلوز در سراسر افغانستان فعالیت دارند.

شکایت از شفاخانه‎های دولتی و خصوصی
بعضی از مبتلایان به بیماری توبرکلوز می‎گویند که شفاخانه‎های دولتی و خصوصی با آن‎ها در جهت تشخیص و رفع بیماری‎های شان همکاری درست نمی‎کنند. زرمینه، یک تن از باشندگان کارتۀ نو شهر کابل است که از مدت سه سال به این‎سو با مرض توبرکلوز دست به گریبان می‎باشد. وی به هفته‎نامۀ مرسل گفت: “برایم سه سال قبل سرفه و تب شدید پیدا شد. وقتی نزد داكتران در شفاخانه‎های دولتی و خصوصی مراجعه كردم، برایم گفتند كه مرض شما زكام شدید است.”
خانم زرمینه بعد از مدتی به كلینیک ملی توبرکلوز مراجعه می‎کند و داكتران در این کلینیک تشخیص می‎دهند که بیماری وی توبرکلوز است. او كه دختر هشت سالۀ خود را نیز به همراه داشت، افزود: “داكتران برایم توصیه كردند كه باید دخترم را نیز تحت آزمایش قرار بدهم، تا از صحتمندی وی اطمینان حاصل کنم. پس از معاینه مشخص شد که او نیز در جریان مریضی من به این مرض مبتلا شده است.”
خانم زرمینه در حالی كه از درد سینه و شش‎هایش شکایت می‎کرد، گفت: “اگر ما حكومت کارآمد و كاركنان صحی لایق می‎داشتیم، در مدت سه سال، هم مریضی‎ام تشخیص درست می‎شد و هم این مرض به دخترم سرایت نمی‎کرد.”
با این حال، محمدخالد صدیق، رییس پروگرام ملی كنترول توبركلوز، علاوه بر تأیید بعضی مشکلات در شفاخانه‎های دولتی و خصوصی، می‎پذیرد که بعضی مشکلات در مراکز مخصوص تشخیص و تداوی توبرکلوز نیز وجود دارد. وی گفت: “آن دسته از مریضان مشكوک به توبركلوز زمانی كه به مراكز تشخیصیه و شفاخانه‎ها مراجعه می‎كنند، متأسفانه بنابر مصروفیت‎هایی که داکتران دارند، به تشخیص مريض مشکوک توبرکلوز دقت نمی‎‏کنند.”
صدیق می‎گوید که اگر بیماری فرد مبتلا به توبركلوز به شکل فوری توسط داكتران متخصص تشخیص شود، تداوی آن‎ها بیشتر از سه هفته طول نمی‎كشد. او علاوه کرد که اگر توبرکلوز بنابر هر دلیلی دیرتر تشخیص شود به یک بیماری مقاوم تبدیل شده و مدت تداوی آن نیز زمان‎گیر خواهد شد. وی افزود: “دلیل دیگر مرض مقاوم توبركلوز، استفادۀ دوای بی‎کیفیت در بازار است. باید گفت که تداوی هر فرد مبتلا به توبرکلوز مقاوم مدت دو سال طول می‎کشد و مبلغ  هشت هزار دالر مصرف دارد.”
رییس پروگرام ملی توبرکلوز از تمام شهروندان کشور می‎خواهد که با مشاهدۀ اندک‎ترین نشانۀ ابتلا به توبرکلوز (تداوم سرفه بعد از دو هفته) به نزدیک‎ترین مرکز تشخیص و تداوی توبرکلوز مراجعه کنند.

چگونگی انتشار توبرکلوز
براساس آزمایش‎های طبی، یک فرد مبتلا به “توبرکلوز مقاوم” در هر 24 ساعت، از راه سرفه، بین 4 تا 7 ملیارد ویروس توبركلوز را در محیط اطرافش انتشار می‎دهد و بین 10 تا 15 فرد سالم را به این مرض مبتلا می‌سازد. همچنان تحقیقات نشان می‎دهد در افغانستان در هر ثانیه یک تن به ویروس توبرکلوز آلوده می‎شود و در هر 10 ثانیه یک تن نیز در اثر این بیماری جانش را از دست می‎دهد.
رحیمه یکی از زنانی است از دو سال به این‎سو به مرض توبركلوز مبتلا شده است. او که به کلینیک ملی توبركلوز به خاطر گرفتن دوا مراجعه كرده بود، گفت: “در ابتدا برایم زكام و سینه و بغل شدیدی پیدا شد و بعداً سرفه‎هایم  برای یک ماه دوام كرد.” وی افزود: “هر قدر كه از دواهای یونانی و دواهای طبی استفاده كردم، نتیجه نداد و با مراجعه به این مركز فهمیدم كه به توبركلوز مبتلا شده‎ام.”
خانم رحیمه بعد از یک سال تداوی، حالا احساس بهبودی می‎كند. او اما به دلیل احتمال مبتلا شدن چهار طفلش به توبرکلوز به شدت نگران است: “من یک اتاق دارم و اطفالم با من یكجا می‎‏خوابند، هرچند به طفل چهار ساله‎ام از سوی این مركز دوای وقایوی داده شده اما سایر اطفالم مرا نگران ساخته‎اند.”
در همین حال، محمد خالد صدیق، رییس پروگرام ملی توبرکلوز و متخصص امراض تنفسی و توبركلوز، در رابطه به نگرانی مادران مصاب به توبركلوز به مجلۀ مرسل گفت: “چون توبركلوز یک نوع مرض ساری است، امکان دارد در جریان نشست و برخاست فرد مصاب، ویروس توبركلوز به نزدیک‎ترین اعضای خانواده‎اش انتقال یافته و آن فرد نیز به این مرض مبتلا شود.”
همچنان خالد صدیق، می‎گوید که یکی از راه‎های دیگر انتشار ویروس توبركلوز از فرد مصاب به فرد سالم، بلغم افراد مبتلا به توبرکلوز است. وی توضیح داد: “زمانی كه فرد مصاب، بلغم خود را از دهن بیرون و به زمین می‎ریزد، این بغلم در اثر تابش شعاع آفتاب خشكیده و به گرد و غبار تبدیل می‎شود. بناءً هرگاه فرد سالم گرد و غبار بلغم خشکیدۀ مریض را تنفس كند، وی نیز به این مرض مبتلا می‎شود.”
بنابراین، صدیق از تمام افرادی كه مصاب به توبركلوز اند تقاضا می‎کند در صورت ممكن بغلم خود را توسط آتش بسوزانند و یا در زیر خاک دفن كنند. این متخصص توبرکلوز همچنان از مردم می‎خواهد در صورت تشخیص واقعۀ مثبت توبركلوز در یکی از اعضای خانوادۀ شان، باید تمام اعضای خانوادۀ خود را به نزدیک‎ترین مركز تشخیص و تداوی توبركلوز انتقال و از سرایت ویروس توبرکلوز به دیگران جلوگیری کنند.

نشانه‎های ابتلا به ویروس توبركلوز 
عمده‎ترین نشانۀ بیماری توبركلوز در بزرگ‎سالان، سرفه‎های شدیدی است كه از دو ماه بیشتر دوام كند. كم شدن وزن بدن، تـب، عرق كردن زیاد از طرف شب، خستگی، بی‎اشتهایی و شنیدن آوازهای غیرطبیعی از سینه، از دیگر نشانه‎های مصاب بودن به ویروس توبرکلوز است.
در كودكان این مرض به شکل زكام و بسیار خفیف آغاز می‌شود. به همین سبب، خانواده‎ها متوجه بیماری كودكان شان نمی‎شوند. علایم دیگر این بیماری در نزد كودكان و بزرگ‎سالان، یکسان است و با پیشرفت این مریضی نشانه‎ها و علایم آن نیز به گونۀ واضح قابل مشاهد می‎باشد.

مقاومت توبركلوز
به گفتۀ كارمندان صحی، ویروس توبركلوز در حرارت 60 درجۀ سانتی‎گراد به مدت 20 دقیقه و در حرارت 70 درجۀ سانتی‎گراد به مدت 5 دقیقه از بین می‎رود. اما در جاهای تاریک و نمناک برای ماه‎ها و سال‎ها زنده می‎ماند. این ویروس در قالین و اشیای دیگر برای مدت دو تا سه ماه و در شیر برای مدت 18 روز به حیاتش ادامه می‎دهد. با این حال، لطف‎الله منظور، مسوول دیپارتمنت تدریسی پروگرام ملی کنترول توبرکلوز، به افرادی مبتلا به بیماری توبركلوز توصیه می‎كند در كنار تداوی، همه روزه وجود خود را در مقابل شعاع آفتاب قرار بدهند، تا از این مرض ساری و مهلک نجات پیدا کنند.

تداوی مدوام توبركلوز
افراد مبتلا به توبرکلوز به تداوی مداوم نیاز دارند. عصمت‎الله 24 ساله، یكی از افرادی است که قبلاً به این بیماری مبتلا بوده است. او می‌گوید كه مدت دو سال با مرض توبرکلوز مقابله و در اثر تداوی مداوم در کلینیک ملی توبركلوز اكنون صحت‎یاب شده است. وی درمورد چگونگی تداوی‎اش در کلینیک ملی توبرکلوز به هفته‎نامۀ مرسل گفت: “من از مدت دو سال به این‎ سو جهت گرفتن دوا از سوی مسوولان صحی در این مرکز فراخوانده می‎شدم. اگرچه تداوی در این کلینیک برایم بسیار مؤثر تمام شده است، اما من چون كارمند دولت هستم، در رسیدگی به وظیفه‎ام كمی اخلال ایجاد شده بود.” وی از مسوولان وزارت صحت و کلینیک پروگرام ملی توبركلوز خواست که قاعدۀ توزیع دواها را از هر روز یک بار به هر ماه یک بار تغییر دهند.
در همین حال، لطف‎الله منظور، مسوول دیپارتمنت تدریسی پروگرام ملی کنترول توبرکلوز، می‎گوید که هرچند افراد مبتلا به امراض دیگر با یک بار مراجعه به داكتر دور كامل دواها را می‎گیرند، اما تداوی افراد مبتلا به توبركلوز با روش تداوی آن‎ها متفاوت است. وی تصریح کرد که بیماران توبركلوز در دور اول تداوی باید همه روزه به مركز صحی مراجعه کنند و دوای همان روز را از مسوول مركز دریافت كنند.
داكتر منظور، درمورد این كه چرا دواهای لازم همگی یک بار برای افراد مبتلا به توبركلوز داده نمی‎شود، گفت: “یكی از علت‌های این کار، بی‎تفاوتی مریضان در خوردن دواها است، چرا كه هر دوا باید به گونۀ دوامدار خورده شود، اما اكثر اوقات مریضان خوردن دوا را فراموش می‎كنند و تداوی بی‎نتیجه می‎ماند.”
به باور داكتر منظور، نكتۀ مهم دیگر در تداوی توبركلوز، عوارض جانبی دواهای مربوط به این بیماری است؛ زیرا ممكن است خوردن دوای توبركلوز روی بینایی، شنوایی و یا هم گرده‎‏های بعضی از مریضان اثر نامطلوب بگذارد. وی افزود که به این دلیل دوا زیر نظر داكتر به مریض داده می‎شود.

نتیجه‎گیری 
افغانستان علی رغم تلاش‎های زیاد در جهت مهار بیماری توبرکلوز، هنوزهم در ردیف 22 کشوری در جهان قرار دارد که بیشترین واقعات مثبت توبرکلوز در آن‎ها به ثبت می‎رسد. طبق آمار وزارت صحت عامه و کلینیک ملی توبرکلوز، از زمان شروع امسال تاکنون، 37 هزار واقعۀ مثبت این بیماری در سراسر کشور تشخیص شده است. این در حالی است که سال گذشته 32 هزار واقعۀ مثبت توبرکلوز در کشور به ثبت رسیده بود.
در مجموع در سراسر کشور 1304 مرکز تشخیص و تداوی توبرکلوز موجود است. دولت، تداوی توبرکلوز در کشور را رایگان اعلام کرده است. رییس پرواگرام ملی توبرکلوز می‎گوید که تداوی “توبرکلوز مقاوم” برای یک بیمار، هشت هزار دالر هزینه برمی‎دارد. او اما نگفت که سالانه چه مقدار پول به هدف تداوی افراد مبتلا به توبرکلوز به مصرف می‎رسد.
سازمان صحی جهان گفته است که افغانستان برای مبارزه با توبرکلوز سالانه به ده ملیون دالر نیاز دارد. گفتنی است که بخش عمدۀ این بودجه از طرف سازمان صحی جهان، گلوبل فند، دولت‎های ایتالیا و كانادا و چند نهاد ملی و بین‎المللی دیگر تأمین می‎شود.

کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
طراحی و توسعه توسط تکشارک - Copyright © 2024

Copyright 2022 © TKG: A public media project of DHSA