ads

ورود جوانان به میدان و تغییر شیوهء جنگی هند

در ناحیه “ترال” کشمیر زیر کنترول هند، ده‏ها هزار نفر در مراسم تدفین “سبزار احمد”، جوان شورشی که در رویارویی با نیروهای نظامی هند کشته شد، شرکت ورزیده‎اند. سیف‎الله، یکی از رهبران محلی، می‎گوید: “سبزار احمد در راه تحقق یک آرمان بزرگ جان خود را از دست داد و حالا نوبت ما است که راه وی را تعقیب کنیم؛ چون راه دیگری نداریم. وقتی در وطن ما چنین ظلمی روان باشد، عزت و آبروی مادران و خواهران ما در مخاطره باشد و بلاخره برادران ما کشته شوند، پس تکلیف ما جوانان چه خواهد بود؟”

نویسنده: zekria
21 جوزا 1396
ورود جوانان به میدان و تغییر شیوهء جنگی هند

در ناحیه “ترال” کشمیر زیر کنترول هند، ده‏ها هزار نفر در مراسم تدفین “سبزار احمد”، جوان شورشی که در رویارویی با نیروهای نظامی هند کشته شد، شرکت ورزیده‎اند. سیف‎الله، یکی از رهبران محلی، می‎گوید: “سبزار احمد در راه تحقق یک آرمان بزرگ جان خود را از دست داد و حالا نوبت ما است که راه وی را تعقیب کنیم؛ چون راه دیگری نداریم. وقتی در وطن ما چنین ظلمی روان باشد، عزت و آبروی مادران و خواهران ما در مخاطره باشد و بلاخره برادران ما کشته شوند، پس تکلیف ما جوانان چه خواهد بود؟”
کشمیر یک منطقه مورد مناقشه میان کشورهای هند و پاکستان است. از سال 1990 بدین‎سو در حدود 100 هزار نفر در این منطقه جان خود را از دست داده است. در ماه جولای گذشته، مرگ “برهان وانی”، پسته‎رسان که در خدمت شورشیان قرار داشت، مردم را عزادار کرده بود. آقای “راجش یادیو”، سخنگوی قطعات نظامی هند، مرگ “سبزار احمد” را که وظیفه برهان وانی را به ارث گرفته بود، یک اتفاق نیک خوانده و می‎گوید: “چند روز است که نسیم شادی مناطق شمال و جنوب کشمیر را نوازش می‎دهد. ما موفق شدیم 10 تروریست، به شمول سبزار احمد، جانشین برهان وانی را به قتل برسانیم. این یک دست‎آورد بزرگ به حساب می‎آید.”
در پی قتل برهان وانی در سال گذشته، تظاهراتی برپا شد که طی آن 150 نفر کشته شدند و شش ماه در منطقه کشمیر وضعیت فوق‎العاده و قیود شب‎گردی اعلان شد و خدمات موبایل و انترنت نیز قطع گردید. حالا هم وضعیت چنین شده است.
در حالی که رهبران جدایی‎طلب در زندان اند، معترضان به شمول متعلمان مکتب‎، به سرک‎ها برآمده‎اند. شایسته 16 ساله و یکی از اعتراض‎کنندگان، می‎گوید: “ما، پدرکلان‎ها، پدران، برادران و خواهران و حتا جان خویش را قربان می‎کنیم. این وضعیت تا چه وقت دوام خواهد داشت؟ تحمل کرده نمی‎توانیم. آن‎ها با متعلمان معترض مکتب نیز برخورد ظالمانه داشته و بالای شان فیر می‎کنند.”
با وجود وارد شدن تلفات، معترضان روز به روز شجاعت بیشتر نشان می‎دهند. آقای “مانی چیبر”، کارشناس امور امنیتی، می‎گوید: “مشکل کلان عدم موجودیت رهبریت است. فقط شماری از پسران و دختران جوان هستند که برای کشته شدن از منازل خویش می‎برآیند. آن‎ها به سردمداران هند پیام فرستاده و می‎گویند که بیایید ما برای کشته شدن آماده هستیم و دیده شود که چه تعداد ما را کشته می‎توانید.”
اخیراً یک سرباز هندی، یک شهروند کشمیری را پیش روی موتر بست و وی را کشان کشان از ناحیه‎ای که معترضان در آن حضور داشتند، انتقال داد. ولی بعدتر، قومندان این نیروها، افسر مذکور را انسان “مبتکر” خوانده و برایش پاداش اعطا کرد.
اما آقای “پریم شکر جا”، ژورنالیست، انگیزه حکومت در مقابل تظاهرکنندگان را از دست رفته توصیف کرده و می‎گوید: “وقتی شما انگیزه تان را از دست دهید، در نبرد با جانب مقابل احساس ضعف نموده و به زودی قدرت تان کاهش می‎یابد. ما در کشمیر شکست خورده‎ایم و هیچ‎کسی هم در این منازعه از ما حمایت نمی‎کند.”
برای رفع بحران رو به تشدید در کشمیر و ختم جنگ در این منطقه، ایران و ترکیه، اعلام آمادگی کرده‎اند که میان هند و پاکستان میانجی‎گری می‎کنند. اما هند همیشه چنین پیشنهاداتی را رد کرده و نه با جانب پاکستان و نه هم با معترضان جوان کشمیری آماده مذاکره است.
با آن هم، آقای “کاپیل کاک”، تسهیل‎کننده مذاکرات، گفتگوی جوانب درگیر را یگانه راه حل بحران کشمیر دانسته و می‎گوید: “سه نسل، حیات خویش را فدای این جنگ کردند، ولی حکومت هند موفق نشد ریشه مشکلات را خشک کند. پس ما باید مسأله را حتا اگر خیلی حساسیت‎برانگیز هم شده باشد، از طریق گفتگو حل و فصل کنیم تا مردم برای همیشه از این مصیبت نجات یابند.”

کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
طراحی و توسعه توسط تکشارک - Copyright © 2024

Copyright 2022 © TKG: A public media project of DHSA