هفتۀ گذشته منیر منگل معین امنیتی و سر پرست وزارت داخله طی یک پرسش و پاسخ در ولسی جرگه اعلان کرد که در شرایط کنونی از جمع 364 ولسوالی کشور 9 ولسوالی در امنیت به سر میبرند، 114 ولسوالی در تهدید بلند قرار دارند، در چند ولسوالی حاکمیت دولت وجود ندارد و ولسوالی باقیمانده به درجات مختلفی با نا امنی رو به رو هستند.
این اعلان آقای منگل نزد برخی از افغانها اضطراب هایی جدی را خلق کرده و تشویش دارند که بالاخره درین همه ولسوالی که درانها بیشترین اتباع کشور زندگی دارند، چگونه به امن و امنیت برگشت داده خواهند داد و آیا این همه نا امنی قدم نزدیکی به سوی محاصره شهر های کشور نیست و آیا نیرو های افغان و ناتو قادر خواهند شد که بار دیگر درین گسترۀ بسیار وسیع امنیت را تامین نمایند ؟
درین حال وزیر دفاع امریکا رابرت گیتس به سنای امریکا گفت « با اینکه نیرو های مخالف از قبل قدرتمند تر شده و تلفات ما افزایش یافته و در تابستان امسال فعالیت های مخالفان بیشتر خواهد شد و تلفات دو طرف افزایش خواهد یافت، اما در مجموع وضعیت جنگی خوب میباشد و اوضاع به نفع صلح و امنیت به پیش میرود» جان مکین نامزد جمهوریخواه در انتخابات ریاست جمهوری و سناتور فعلی در مجلس سنای امریکا تاکید کرد که «باید امریکا رک و راست بگوید که به زودی از افغانستان نمی براید و این بر آمدن موکول به پیروزی درین جنگ است» اما وزیر دفاع در جواب گفت که اعلان امریکا از خروج نیرو هایش از افغانستان با این شرط همراه بوده که تا زمانی تروریستان سرکوب نشوند ، ایالات متحده نیرو هایش را از افغانستان خارج نخواهد کرد.
جنرال مک کریستال که اکنون رهبری نیرو های ناتو را در افغانستان به عهده دارد، برین باور است که امسال با اینکه شدت جنگ در مرحلۀ بالا خواهد گرفت، اما دوباره این اوج آرام آرام فروکش خواهد کرد و بار دیگر وضعیت امنیتی بهبود خواهد یافت.
وی که سرگرم پیاده نمودن عملیات نظامی «امید» در قندهار است و تعهد نموده است که امنیت این ولایت را تامین خواهد کرد، بعد عملیات گستردۀ را در ولسوالی های سنگین و کجکی به راه خواهد انداخت نیز به نحوی تشویش خود را از گسترده شدن عملیات مخالفان در افغانستان ابراز داشته است. درین حال گزارشات رسیده از ولایت غزنی حاکی ازان است که مخالفان نه تنها گرد ونواح این ولایت را در کنترول دارند که شبانه بخش های از شهر غزنی را نیز در کنترول خود میگیرند و هر شب به صورت متواتر شهر غزنی را با موشک مورد حمله قرار میدهند، شهریان غزنی مدعی اند که نقطۀ آتش این موشک ها را هر شب میبینند، اما نیرو های پولندی حافظ صلح کوچکترین واکنشی در برابر این راکت باران از خود نشان نمیدهند. گویی که قبل از آقای کرزی آنان با مخالفان مصالحه کرده باشند.
یکی از پرسش همیشگی و همگانی مردم افغانستان این است که نیرو های خارجی حاضر در افغانستان که اکنون تعداد آنها به 130 هزار نفر میرسند و به زودی با تکمیل سی هزار نیروی دیگر امریکایی که وارد افغانستان میشوند این تعداد به 150 هزار نفر خواهد رسید، پس اینان چه فعالیت روزمره ای دارند که به مخالفان اجازه میدهند تا این قدر به زودی ساحات زیر کنترول آنها را به دست بیاورند.
آقای کریستال به عنوان فرمانده اول نیروهای جنگی علیه مخالفان و مسئول اول امنیت در افغانستان، همیشه وعده های از به راه اندازی امنیت در افغانستان را عنوان میکند، اما از زمان قرار کرفتن او درین پوست فقط یکبار عملیات در مارجه را به راه انداخت، مارجه ایکه بار دیگر به زودی طالبان وارد آن شد و اکنون ضرورت به عملیات دیگری دارد.
این عملیات چون به صورت مجرد و در نقطۀ محدودی صورت گرفت و به نقاط دیگر این ولایت گسترش نیافت، طالبان بی هیچ مشکلی برای چند روز عقب نشینی کردند و بار دیگر به این منطقۀ بسیار مهم باز گشتند و عملیات شانرا بر مارجه و نادعلی از سر گرفتند.
با اینکه گفته میشود که این قدر نیروی خارجی در افغانستان حضور دارند و برای ریشه کن کردن طالبان به این جا آمده اند، اما از سوی بسیاری ازین نیروه ها ماه ها گزارشی به گوش نمیرسد و آنان فقط در پایگاه های شان میخورند و میخوابند و هیچ کار عملیاتی را به سر نمیرسانند، که اینک مهمترین دلیل وضعیت شهر غزنی است که ساکنان شهر غزنی محل پرتاب راکت ها بر شهر را شبانه میبینند و برای هر باشندۀ این شهر قابل رویت است، اما فقط نیرو های خارجی مستقر درین ولایت از دیدن این آتش محروم اند و برایشان زحمت جلوگیری از چنین موشک بارانی را نمیدهند.
حال که برگذاری انتخابات را در مقابل داریم در صورتیکه در بیشتر 355 ولسوالی حد اقل امنیت برگذار نیست، ممکن نیست که درین ولسوالی ها قادر شدکار باز سازی و برگذاری انتخابات را به پیش برد. چون یکی از اساسی ترین چیزیکه برای برگذاری انتخابات لازم و حتمی است، تامین امنیت میباشد، چون فردیکه احساس کند با دادن رای جان خود و خانواده اش با خطر رو به رو میشود، هرگز به چنین کاری اقدام نمیکند و این انتخابات نیز با چنین ناامنی رو به رو میباشد.
بیان این مطلب از سوی سرپرست وزارت داخله به عنوان مهمترین فرد در تامین امنیت کشور مطمئناً که اضطراب مردم را بیشتر میسازد و مورال مخالفان دولت را بلند تر میبرد. چون این یک راز نظامی است و اعلان آن خود به خود بر روحیۀ مردم اثر بدی به جا میگذارد و روند فرار مردم را از کشور تزئید میبخشد، بر داد و ستد و کار های اقتصادی نیز به شدت اثر بد میگذارد و دشمنان ازان بیشترین سود را میبرد.
اینکه با چه هدف و منظوری منیر منگل این بیان را در حضور تمام خبرنگاران داد، خود خود از سوالاتی است که باد این مقام مهم امنیتی پاسخ بدهد.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
