معمای قطع موهای زنان در کشمیر توسط افراد ناشناس

در ماه دسمبر امسال، اشخاص نامعلوم به صورت اسرارآمیزی موهای زنان را در بخش های شمالی هند قطع و سپس بدون گذاشتن نشانی، پا به فرار می نهادند.

اما، حالا در وادی کشمیر تحت کنترول هند که مدت هاست در آتش جنگ میان نیرو های نظامی هند و جدایی طلبان محلی می سوزد، اتفاقات اسرارآمیزی رخ می دهد.

بسم الله گیلانی گزارشگر صدای آسیا گزارشی در مورد فرستاده است به این شرح:

در حدود 38 زن معترض و خشمگین در مقابل منزل خانم “دلشاده بیگم” در ناحیه^ء “انانتناگ” واقع جنوب کشمیر جمع شده اند و از او که موهایش قطع شده، حمایت شان را اعلام می کتند.

در کنار  آنان، همسایه ها نیز ضمن اظهار تسلیت و دلداری به خانم متضرر، با یک صدا آماده دفاع از خود و همتایان خویش اند.

دلشاده بیگم که هنوز هوش و حواسش عادی نشده است، می گوید:  “پسرم را برای آوردن نان به بازار روان کردم و خودم برای آماده کردن چای راهی آشپزخانه شدم. منتظر پسرم بودم که احساس کردم یک نفر از عقب دستمالی را در دهانم گذاشت و به شدت فشار داد. من که در نخست فکر کردم پسرم با من سر شوخی دارد، سرزنشش کردم و خواستم از این حرکات احمقانه دست بکشد. اما رفته رفته فشار بالایم زیاد شد و از هوش رفتم.”

وقتی دلشاده بیگم به هوش می آید، موی های بافته شده در عقب سرش را در کنارش می بیند و بزودی در میآبد که حمله کننده موهایش را قطع کرده است.

عملی که چند روز قبل در همین ناحیه، همرای یک دختر 17 ساله به اسم “شمیمه” انجام شد و فاعل فرار کرد.

شمیمه که حمله کننده را با چشمان خود دیده بود، می گوید:  “بعد از صرف غذای شب خواستم در خارج منزل کمی قدم بزنم که ناگهان یک نفر پیدا شد و با گذاشتن یک تکه بر دهانم آنرا به شدت فشار داد. من نیز آرام ننشسته خواستم به هرترتیبی که می شود خود را از چنگ وی نجات دهم، دستش را دندان گرفتم، ولی احساس ضعف نموده، نقش بر زمین شدم.”

تقریبا در یک ماه گذشته، در حدود 60 زن کشمیری هدف حملات این چنینی افراد ناشناس قرار گرفته و موهای شان توسط قیچی قطع شده است. در یک نگاه، فکر می شد اشخاصی که دست به این عمل می زنند، دید مذهبی داشته، می خواهند زنانی را که موی های خویش را نمی پوشانند، مجازات کنند.

اما ساکنین محل اکثرا نظر دیگری داشته، ضمن تقبیح عمل مذکور از حکومت می خواهند مرتکبین را دستگیر و به میز محاکمه بکشاند.

خانم تبسم، یک تن از معترضین و باشنده سرینگر، می گوید:  “این عمل به سیاست ارتباط نمی گیرد و هدف مرتکبین صرف شرمسار کردن دختران و زنان بوده می تواند و بس. موهای ما صرف وسیله زیبایی نی، بلکه قسمتی از جسم و هستی ما می باشد. ما با همین موی به دنیا آمده و با همین موی از دنیا می رویم. قطع کردن موی به معنی برهنه نمودن یک زن است و برای ما قابل تحمل نیست. اگر بر چنین اعمال ناشایسته نقطه ی پایان گذاشت نشود، مطمئین باشید ناآرامی هایی برپا شود که سابقه نداشت باشد.”

قطع کردن موی زنان نخست در ایالت “هری یانا” رواج پیدا کرد،  سپس در تمام بخش های شمال و ایالات دیگر بشمول “دهلی نو” پایتخت گسترش یافت. قربانیان خارج محدوده کشمیر، تا هنوز قادر به مشاهده حمله کنندگان نگردیده اند.

بعضی ها می گویند، نخست احساس سردردی می کنند و بعد می بینند که موی های شان قطع شده است. شماری ادعا دارند که قبل از قطع شدن موی شان یک روشنی فلش گونه به صورت شان زده شده و سپس مردی با لباس روشن بالای شان حمله کرده است.

از تحقیقات پولیس و تست های طبی هم نتیجه ^ء ملموسی به دست نیامده است.

اما هرچی باشد، جنگ و کشمکش های دراز مدت بین مقامات هندی و جدایی طلبان محل در وادی کشمیر همه جریانات امور و حواشی زندگی مردم را تحت الشاع قرار داده است که البته مسئله قطع شدن موی زنان نیز مستثنی از همین قضایا بوده نمی تواند.

روی همرفته، بصورت عموم ساکنین محل فکر می کنند که در عقب این کار دست نظامیان و سرویس های اطلاعاتی هند وجود دارد. شماری از زنان قربانی ادعا می کنند که هنگام وقوع حادثه، حمله کننده را  دیده اند که یونیفورم نظامی به تن دارد.

ولی کشمیر سرزمینی است که مردم به آسانی می توانند لباس نظامی و یا یونیفورم پولیس را خریداری نموده، از آن استفاده کنند. بنابرآن نمی‌شود همه یونیفورم پوش ها را مربوطه به مقامات و  نظامی ها دانست.

مصطفی کمال، رهبر حزب مخالف “نشنل کنفرانس” کشمیر می گوید: “ما باید متوجه چگونگی وقوع حوادث باشیم. در یک حادثه دیده شده است که حمله کننده فرار و به یک کمپ پناهندگان مخفی شده است. در جایی دیگر در حین فرار به کمک نظامی ها و فیر های هوایی آنها نجات یافته است. واقعات پیوسته از طریق رسانه ها به گوش مردم رسانیده می شوند. اما آنچه روشن است، داخل بودن پای حلقات حکومتی در قضیه می باشد. فکر می کنم بدون حمایت نظامی ها و ادارات با نفوذ،  هیچ فردی جرئت دست زدن به این گونه اعمال را نخواهد داشت.”

از جانبی هم، مقامات حکومتی اتهامات وارده بالای خود را رد کرده اند.

منیر خان رئیس اداره پولیس کشمیر، ضمن رد ادعای مذکور، سخن از تلاش های شبانه روزی خویش برای دستگیری زودهنگام مجرمین زده، می گوید: “ما تمام توانایی، نیرو و قدرت خویش را متوجه شناسایی و دستگیری اشخاصی کرده ایم که به صورت اسرازآمیز بالای زنان حمله و موهای آنها را قطع می کنند. راستش، پرداختن به این مسئله، فعالیت های نظامی و عملیات های تصفیه‌ای ما علیه شبه نظامیان و خشونت طلبان را بصورت ناخوش آیندی تحت تاثیر قرار داده است.”

هرچه باشد، تا هنوز عملیات و تلاش های پولیس دستآورد ملموسی نداشته و معلوم نیست حملات بالای زنان و موهای آنها تا چه زمان ادامه خواهد داشت.

بسم الله گیلانی – صدای آسیا – دهلی جدید