ملت افغانستان در مجموع با سواد و بیسواد درگیر شرایط سخت و مملو از مشكلات اقتصادی بوده و بار این همه مشكلات و مشقات روزگار، شهروندان این مرز و بوم را به برده باری، صبر و تلاش روز افزون، وامیدارد تا بتوانند شب در زیر سقف خانهء شان، لقمه نان به دست آمده را با اعیال و فرزندان خود یكجا بخورند و باز هم آمادگی فردای سخت تر از امروز را بگیرند تا باشد باز هم كار كنند و برای امرارمعیشت فامیل شان، چند افغانی، كمایی کنند.
با این همه سخنان، سراغ غلام سخی می رویم كه در كنار سرك واقع سینما پامیر كابل، به فروش بیگ های لیلامی مصروف است و با درآمد ناچیز آن، زندگی متوسط الحال را می گذراند.
او می گوید:” مه 36 ساله استم و 12 سال اس، بیگ فروشی می كنم. سرمایه مال های مه 8000 افغانی اس كه ده هر گات(بستهء) بیگ ها كه 8000 میخرم، 1000-1500 برم میمانه، مكمل گات ده 6 روز فروخته میشه. شكر خدا اس، روزگار میچله.”
غلام سخی، این مرد جسور و زحمتكش، از اینكه در خریداری و تنظیم بیگ ها، زحمات زیاد را متحمل می گردد، باز هم اظهار رضایت نموده، در بارهء نحوه كارش چنین معلومات می دهد:” بیگ ها ره از سرای چنداول میارم، یک بسته میخرم؛ باز یك یك دانه جدا كده، پاكاری می كنم، بیگ ها ره، سره و خشره هم می كنم كه قیمت های شان فرق كنه.هر چند مه ده راه روان و بغل سرك عمومی، بیگ ها ره سودا می كنم، خو خاك های بیگ ها ره هر دقه پاك كده میرم تا كه خوش خریدار بیایه و خریدار هم بیگ به دل خوده پیدا كده بتانه.”
در حالیكه آقا سخی، خانه بر دوش می باشد و مبلغ هنگفت را باید كرایه خانه بپردازد، در مورد زندگی اش چنین معلومات می دهد:”خانه كرایی اس، 5000 افغانی كرا میتم، نام خدا 7 اولاد دارم كه همگی مكتب میرن و درسخوان استن، فقط كوشش می كنم كه اولاد ها با سواد و با تعلیم كلان شون كه آینده مه و خودشان خوب باشه.”
فروشندگی در مركز شهر، مشكلات خاص خود ر ا دارد كه غلام سخی در این باره
می گوید:” اینجه مركز شهر اس، خاك و خاكباد بسیار زیاد اس، گرمی خراب و سوزنده هم داره، به خدا ایتو یك زمستان یخ داره كه استخوانه ده جان آدم یخ میزنه، خو حوصله می كنیم، خداوند كمك كنه، كوشش و زحمت خوده می كشیم كه گذاره زندگی شوه.”
او می گوید:” ساعت های 11 تا 12 چاشت، وخت فروش اس، خریدار زیاد میایه، راستش مشتری زیاد بيگ های مه، زنها استن، يگان زن تا 4-5 بیگ میخره؛ مام مراعات مردمه زیاد می كنم، مشتری ره خفه نمی سازم.”
او در ادامه از آرزوهایش چنین یاد كرد:”خداوند یك آرامی و قراری ره ده وطن بیاره، یك ارزانی كه قیمت مواد خوراكه بسیار بالا رفته، قیمتی مرگ غریب اس، دولت ما ده كنترول مواد خوراكی توجه كنه.”
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
