در بلخ؛ حق شهدا و معلولين تلف مي شود

خانواده های شهدا، معلولين و معيوبين در ولايت بلخ به مشکلات زیادی مواجه اند و اکثریت آنها بخاطر فقر و ناداري دست به گدايی می زنند و از بي پروایی دولت و موسسات كمك كننده شكايت دارند.

فوزیه حمیدی؛ رئیس کار و اموراجتماعی شهدا و معلولين در ولايت بلخ، ضمن تاييد چنين وضعيت تاسفبار، از استفاده جويي نهادها و موسسات كه درعرصه معلولين كارمي كنند شكايت دارد.

وي توضيح مي دهد:” در ولايت بلخ به تعداد 8 دفتر در راستاي كمك به معلولين و معيوبين فعاليت دارد اما اين موسسات به اين نام پول هاي زيادي مي گيرند ولي براي اين خانواده ها هيچ كاري نمي كنند.”

اين درحاليست كه خانواده هاي شهدا و معلولين انتقاد بيشتر شان را متوجه دولت نموده و ازكم بودن معاش و نرسيدن به موقع آن شكايت دارند.

عبدالحکیم از ولسوالی دولت آباد كه مدعی است معاش یک ساله اش رااخذ نکرده مي گويد:”یکسال است که برای اخذ معاش خود به ریاست کار و اموراجتماعی مراجعه می کنم اما دست خالي برمي گردم، مسوولين اين اداره در جواب عذر و نياز من مي گويند که معاشات تان از مرکز( كابل) ارسال نشده است.”

اما مديرعمومي اداري رياست كار و امور اجتماعي ادعاي معلولين را بي اساس خوانده وآنرا ناشي از بي خبري آنان ميداند:”ریاست کار و امور اجتماعی اين خانواده ها را به چهاربخش تقسیم نموده و معاشات شانرا بعد از هر چهار ماه تادیه میکند، لذا شماری که شکایت از تاخيرمعاش دارند نوبت شانرا رعایت نمی کنند.”

وي در مورد شكايت اين خانواده ها ناشي از كم بودن معاش شان مي گويد، برای خانواده های شهدا ومعلولین معاش متفاوت درنظر گرفته شده است:” نظر به درجه آسیب دیدگی وفیصدی معلولیت شان معاش داده می شود؛ مثلا براي معلولين نظربه ميزان معلولیت شان از 5000 تا7600 افغانی  معاش درسال براي شان داده می شود.”

این درحالی است که عده دیگر از خانواده معلولين و شهدا از ثبت نشدن نامشان درلیست كه براساس آن “خانواده معلول” شناخته شده ومستحق معاش مي گردند، شكايت دارند.

عبدالقدیرمدیرعمومی اداری ریاست کار و امور اجتماعی، شهدا و معلولین ولایت بلخ نيز از ثبت نام خانواده هاي معدود نام برده مي گويد:” حدود 10550 خانواده شهدا ومعلولين درین ریاست ثبت وراجستراند.”

طبق اظهارات اين مسوولين، از جمله اين تعداد 1986 نفر شامل لیست معلولين و8564  شامل خانواده شهیدا مي باشند كه تحت پوشش مدیریت شهدا و معلولین بلخ قراردارد.

اين آمار درحالي اعلام مي گردد كه به گفته آگاهان، تعداد افراد معلول و خانواده شهدا دراين ولايت خیلی بیشتر از رقم ياد شده است.

توزيع  ناعادلانه زمين براي ساختن خانه هاي مسكوني، شكايت ديگري است كه اين خانواده ها از دولت دارند.

علي جمعه ساكن شهر بلخ كه معيوب بوده مدعي است كه زمين تنها براي واسط داران توزيع مي شود:” خود شما مي بينيد كه من معيوب هستم وخانه هم ندارم، اما دولت براي من زمين نمي دهد چون من واسطه و پول رشوه ندارم.”

اما فوزیه حمیدی ضمن رد چنين ادعاها اظهارميدارد:” برای هیچ کسی قرار واسطه و یا دربدل پول زمین توزيع نشده است.”

با تمام شكايت ها وادعا هاي موجود، مسوولين در وزرات كار و امور اجتماعي، شهدا ومعلولين، شكايت از موسسات و نهادهاي دارند كه بنام اين خانواده ها پول مي گيرند ولي كاري براي آنان انجام نمي دهند.

فوزيه حميدي مي گويد، دفاتر و موسسات به عنوان كمك به معلولين كارهاي را انجام ميدهند: “ولي نتايج آن به درستي معلوم نيست كه چه مي كنند زيرا هيچ تغييري در سطح زنده گي معلولين رونما نمي گردد.”

به باور وي هرگاه موسسات و نهادهای کمک کننده، حرفه ها ومسلك هاي خوب به معلولین بیاموزانند، آنان از زیر فشارهای اقتصادی بيرون شده و خودشان مستقلانه براي خود کاري آماده مي سازند.

فوزيه حميدي از عدم هماهنگي اين موسسات با دولت نيز شكايت دارد.

وي میگوید:” این نهاد ها را تحت فشار قرارخواهيم داد تا بعد از اين کارهای شانرا درهماهنگی با ریاست کار و امور اجتماعی انجام دهند.”

به گفته رييس كار و امور اجتماعي، به اين نهاد ها و موسسات هشدار داده شده که باید گزارشات کاری شانرا به دولت ارايه کنند: “درغیرآن، همهء آن موسسات را که فقط پول ها را حیف ومیل میکنند افشا خواهد کرد.”

اما ازخانم حميدي به تكرار خواسته شد تا اسامي موسسات كه فقط پولها را بنام معلولين مي گيرند وكاري انجام نمي دهند را مشخص سازد، ولي وي از اظهار نظر در اين مورد خود داري نمود.

درعين حال عدهء از موسسات كمك كننده وجود دارد كه مسوولين حكومتي از كار آنها راضي اند.

فوزيه حميدي معتقد است که” موسسه كميته سويدن و دفتر icrc درين راستا فعاليت هاي خوب و در هماهنگي با رياست كار و امور اجتماعي داشته است.”