ads

جوانان مهاجر افغان در ستوکهولم دست به برپایی تظاهرات زده اند

جنگ، خونریزی، نا امنی و بیکاری در افغانستان نسبت به هر وقت دیگر بیشتر شده است.
ایالات متحده امریکا هم راهبرد جنگی خویش را در مورد افغانستان زمانی اعلام نمود که هزاران نفر از بیم جنگ و کشمکش ها کشور را ترک نموده اند. از جمله تنها در سویدن 23 هزار افغان که اکثریت شان را نوجوانان تشکیل میی دهد، در جستجوی پناهندگی برآمده اند.

نویسنده: zekria
14 سنبله 1396
جوانان مهاجر افغان در ستوکهولم دست به برپایی تظاهرات زده اند

جنگ، خونریزی، نا امنی و بیکاری در افغانستان نسبت به هر وقت دیگر بیشتر شده است.
ایالات متحده امریکا هم راهبرد جنگی خویش را در مورد افغانستان زمانی اعلام نمود که هزاران نفر از بیم جنگ و کشمکش ها کشور را ترک نموده اند. از جمله تنها در سویدن 23 هزار افغان که اکثریت شان را نوجوانان تشکیل میی دهد، در جستجوی پناهندگی برآمده اند.
چون سویدن شرایط پالیسی پذیرش مهاجرین خویش را سخت تر نموده است، این اتفاق شمار زیاد مهاجرین را در خطر اخراج اجباری قرار داده است.
همین مهاجرین هم بیکار ننشسته و تحت رهبری یک دختر 17 ساله بنام فاطمه خاوری که متعلم است، حرکات خویش را در داخل یک برنامه منظم سازماندهی نموده، طی تظاهرات مدنی و صلح آمیز در مقابل پارلمان سویدن، ادعا دارند در وطن شان هنوز جنگ است و نمی خواهند با اجبار عودت داده شوند.
رایس واشرمن خبرنگار صدای آسیا از ستوکهولم گزارشی دارد به این شرح:
به روز 7 آگست، تقریبا 600 جوان مهاجر افغان طی یک اقدام اعتراضیه در مقابل دروازه پارلمان سویدن در شهر ستوکهولم پایتخت نشسته تقاضا کردند از عودت اجباری آنها صرف نظر شود، تا در صلح و امنیت زندگی کنند. اما این اعتراض صلح آمیز بعد از چند ساعت، تحت حملات شدید دسته ی از نیونازی های مخالف مهاجرین قرار گرفت. خوشبختانه، پولیس بصورت فوری داخل اقدام می شود و اعتصاب کننده ها به محل امنی در جنوب شهر منتقل می شوند.
فاطمه خاوری سازمانده ی این اعتراض که از مهاجرین خواسته است یک پارچگی خویش را حفظ کنند، گفت: “ما تا وقتی به اعتراض خویش ادامه می دهیم که به حضور جنرال “میخاییل ریبین ویک” سکرتر جنرال بخش مهاجرت سویدن مشرف گردیم. وی باید قول دهد که از اخراج اجباری افغان ها جلوگیری می گردد.”
با انکه از اعتراض پناه جویان سه هفته می گذرد، هنوز هم جنرال مذکور روی خویش را به آنها نشان نداده است. اما از طریق ایمیل گفته است که “کیس” های همه یک به یک بررسی و تحت تحقیق قرار خواهد داد. فاطمه خاوری خود دارای برگه ی بناهندگی در سویدن است، اما موصوفه توسط جوانانی که نیمی از دنیا را برای بدست آوردن مجوز اقامت طی نموده ولی موفق به حصول آن نشده اند، به این کار کشیده شده است.
فاطمه که یک ماه قبل جوانان را دعوت به یکپارچگی و برپایی کمپاین های منظم و صلح آمیز نموده است، می گوید: “تعداد ما در نخست 7 الی 8 نفر بود، ولی حالا 1000 نفر هستیم. تا دم مرگ اجازه نمی دهیم به اجبار اخراج مان کنند.”
در حود بیشتر از 23 هزار جوان مهاجر افغان بدون فامیل در سویدن زندگی نموده در صدد اخذ مجوز پناهندگی اند. تعداد زیاد آنها در نیمه های سال 2015 به این کشور آمده اند، اما تا حال درخواست های پناه هندگی 30 فیصد شان رد شده است. اکثریت این جوان ها مربوط قوم هزاره هستند که در ولایات سنی نشین افغانستان سکونت داشته و معمولا تحت حملات طالبان قرار می گیرند. به هر اندازه ی که طالبان مناطق بیشتر را در افغانستان به تصرف می آورند، به همان اندازه بر نگرانی این جوان ها و برگشت به افغانستان افزوده می گردد.
آقای کارل بیکسیلیوز، معاون بخش مهاجرت سویدن در مورد ادعای معترضین می گوید: “خطراتی وجود دارد که بعد از عودت به افغانستان به نیرو های طالبان بپیوندند و یا هم مورد سوی استفاده های مختلف قرار گیرند. بنابرآن، با این همه مجبوریت باید از لحاظ قانونی تحت محافظت قرار گیرند.”
هرچند امکان دارد تقاضای اینها قسما پذیرفته شود، اما تاخیر در کار پذیرش و بی سرنوشتی طولانی، چندین جوان را مجبور به خودکشی کرده است. اقبال یکی از مهاجرین جوان و باشنده ولایت کندز در شمال افغانستان که در قطار معترضین به روی زمین نشسته است، می گوید: “13 سال داشتم که دوران بدبختی من شروع شد. نخست توسط یک گروپ اختتاف چی ربوده شدم و برای دو سال در اسارت آنها مصیبت های زیادی را متحمل گردیدم. اختتاف چیان که سر و کار شان با مواد مخدر بوده ضمن اقامت در کوه و بیابان، با نیرو های حکومتی نیز در جنگ بودند. من در قسمت رسانیدن غذا، آب و انجام کار های روزمره در خدمت شان قرار داشتم.”
بالاخره، اقبال پس از چند تلاش ناکام برای فرار و تحمل مجازات، به یک گروپ تجارت پیشه ها در کابل فروخته شده مورد سوی استفاده های مختلف قرار می گیرد.
آخرین تلاش اقبال که (چندی قبل 18 ساله شده و چانسش برای پذیرفته شدن کاهش یافته است) با موفقیت قرین می گردد و با هزاران زحمت خود را به سویدن می رساند. وقتی گزارشگر صدای آسیا از وی می پرسد که در صورت پذیرفته شدن، چی کاری را انجام خواهد داد؟
موصوف پاسخ می دهد: “در صورت دریافت مجوز اقامت در سویدن، شامل نیرو های پولیس شده تلاش می کنم کسانی را که دست به اعمال ناشایست و بد می زنند، دستگیر نمایم.”
اقبال و هزار تن از یارانش بی صبرانه منتظر دریافت پاسخ مقامات سویدن در مورد اقامت و یا رد درخواستی های شان هستند.
رویهمرفته، اعتراضات آنها در شهر ستوکهولم ادامه داشته و نیت ندارند در سایر شهر ها پراکنده شوند.

 

 

کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
طراحی و توسعه توسط تکشارک - Copyright © 2024

Copyright 2022 © TKG: A public media project of DHSA