نیاز محمد، طفل با ادب و زحمتكشی است كه صبح ها هنوز روشنی آفتاب به زمین نور نمی‌بخشد كه او از خواب بیدار شده و روانه ماركیت سبزی می شود تا به مقدار ضرورت جواری خام را بخرد و غرض فروش با خود به بازار بیآورد.
او می گوید:” مه 14 ساله و صنف 7 مكتب هستم. از 7 صبح تا 6 شام جواری بریان می كنم و می فروشم.”
او در حالیكه مانند صد ها طفل دیگر كه نان آوران خانواده های شان استند، از پول سرمایه و مفادش چنین می گوید:” هر چند پدرم هم خرچ خانه ره میخره، مگر خرچ و مصرف خانه ره پوره نمی كنه، مجبور، مه هم كار كنم. سرمایه كارم، 800 افغانی اس، روز 80_100 افغانی فایده به دست میآرم.”
نیاز محمد از اینكه علاقمندان جواری بریان، زیاد است؛ خرسند بوده، می گوید:” از خاطری كه جواری ده بازار، ارزان ترین خوراكه اس، مردم هم زیاد می خرند.هر چند هر قسم مردم خریدار هستند، یكی غالمغال می كنه دگه به آرامی میخره خو باز هم حوصله می كنم.”
وی طرز تهیه جواری بریان را چنین تشریح كرد:” ده یك طشت كلان ریگ انداختیم و بالون گاز زیرش ماندیم وقتی ریگ داغ شد، جواری ره ده لا بلای ریگ داغ، پخته می كنم و وقتی دانه های جواری طلایی شد، خوب می تكانمش و به خریدار میتم.”
وی از آرزوهایش چنین یاد كرد:”مكتب می خوانم و زیاد كوشش می كنم كه انسان فامیده شوم. خوش دارم همرای مردم به خوبی و با ادب رفتار كنم و آرزو دارم همه مردم مهربان، صمیمی و راستكار باشند.”
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
