از ختم جنگ داخلی هشت ساله در سریلانکا، سه سال میگذرد، اما هنوز هم شماری زیادی مردم نگران از دست دادن آزادی و خود ارادیت خویش هستند.
مردم به خاطر ساختن یک بندر مهم در شهر “همبانتوتا” سریلانکا و زیر بار قرضههای سنگین چین نگرانی دارند، اما ماموران حکومت میخواهند قرارداد ساخت بندر را امضاء کنند.
انبوه جمعیت به مقصد شرکت در تظاهرات ضد حکومتی و ضد چینی، راه ولایت “همبانتوتا” را در پیش گرفتهاند.
قراردادی که بر مبنای آن، بندر “همبانتوتا” با 80 درصد عایداتاش، به مدت 198 سال در گرو چیناییها قرار خواهد گرفت.
آقای “ادیا گمن پیلا” وکیل پارلمان و رهبر اپوزیسیون، اعمار بندر مذکور را یک تصمیم خوب میداند، اما از عواقب بعدی و گذاشتن آن تا دو صد سال آینده در اختیار سازندگان آن، هشدار داده، میگوید: معلوم است که پس از سپری شدن 198 سال، از یک طرف شهر “همبانتوتا” از اهمیت خاصی در آسیا برخوردار میگردد و از جانب دیگر چین نیز یکی از توانمند ترین قوتهای دنیا خواهد بود، بنابر آن، از روزی میترسیم که چینیها شهر ما را ترک نکنند و ما هم توان استفاده از زور را در مقابل شان نداشته باشیم.”
ساعت 9 بجهای قبل از ظهر است و جمعیت معترض به طرف بندر روان هستند.
خانم سمیرا و خانواده وی که در قریه مجاور مالک یک زمین شالی “برنج” میباشند، از شنیدن این خبر که گویا حکومت میخواهد ساحه 15000 هکتار زمین را غرض اعمار تاسیسات انکشافی و یک بندر در اختیار یک کمپنی چینایی قرار دهد، نگران شدهاند.
سمیرا، میگوید: “پای چیناییها به کشور ما باز شدهاست، ولی من آنها را خوش ندارم، ما به حکومت اجازه نمیدهیم کشور و سرزمین ما را در اختیار دیگران قرار دهد، من در اینجا با سایر باشندگان قریهجات همجوار حضور داریم و از مناطق خویش دفاع میکنیم.”
مشکل در زمان حکومت سابق به رهبری “مهیندرا راجا پاکس” شروع گردید که میخواست در اینجا پروژههای آرمانی خود از جمله خط ریل، میدان هوایی جدید، یک شاهراه بزرگ و بندر “همبانتوتا” را تطبیق کند.
چون پول در اختیار نداشت، مجبور شد چگونگی تطبیق پروژههای مذکور را در اختیار چیناییها قرار دهد و امروز ما مجبور به پرداخت تاوان آن هستیم، زیرا با امضای قرار داد، بندر مذکور و منافع حاصله از آن، تا مدتهای زیاد در اختیار چیناییها قرار خواهد گرفت.
مارش کنندهها، از موانع ایجاد شده توسط پولیس عبور نموده، خود را به نقطه اصلی مذاکرات میرسانند.
یک مرد، بلندگوی را به موبایل خود وصل نموده، در آن سرود زندگی را پخش میکند.
از جانب دیگر، آقای “یی ژیان لیانگ” سفیر چین در سریلانکا، مردم را مخاطب قرار داده، میگوید، با تطبیق این پروژه بیشتر از 100 هزار فرصت کاری برای سریلانکاییها مهیا میشود.
اما در این میان کسانی هم هستند که از تطبیق پروژه مذکور استقبال میکنند.
مثلا آقای “تهیلاک چندرا کمارا” مشاور وزیر اسبق “خانهسازی”، میگوید: “اگر با تطبیق همچو پروژههای عمرانی، تعدادی از انجنیران مسلکی ما صاحب کار شوند، چی عیبی دارد. بسیار خوش دارم که آنها را مشغول کار و پیشبرد وظایف در این ساحه ببینم، چی بخواهیم چی نخواهیم چیناییها تا مدتهای مدیدی در این ساحه باقی خواهند ماند.”
هنگامی که وضعیت آهسته آهسته رو به وخامت گذاشت، برای متفرق نمودن معترضان، از موترهای آبپاش و گاز اشکآور استفاده به عمل آمد که در نتیجه یک معترض به قتل رسید و 40 تن دیگر جراحت برداشت، اما در نهایت امضای قرارداد به تعویق افتاد.