مسوولان صحی در حوزه غرب از افزایش 30 درصدی شمار اطفال مبتلا به بیماری سرخکان در ولایتهای غربی، بهویژه هرات و فراه، خبر میدهند.
این مسوولان، تهدیدات امنیتی در برابر کمپاین تطبیق واکسین معافیت از این بیماری و دوری برخی از قریهها از مراکز صحی را دو عامل عمده در افزایش شمار افراد مبتلا به این بیماری عنوان میکنند. داکتراحمدامیرنژاد، مسوول سرویلانس امراض ساری در حوزه غرب، در باره بیماری سرخکان به کلید گفت: “از اول سال 2017 میلادی تاکنون بیش از 200 واقعه مثبت سرخکان در حوزه غرب به ثبت رسیده است، که از این میان بیش از 20 فرد مبتلا به این بیماری به دلیل عدم دسترسی به خدمات صحی جان شان را از دست دادهاند.” امیرنژاد افزود که بیشترین افراد مبتلا به بیماری سرخکان مربوط به ولایتهای هرات و فراه هستند که بالاتر از سن پنج سال میباشند.
داکتر احمد امیرنژاد تصریح میکند به خاطر جلوگیری از مبتلا شدن کودکان به این بیماری در تمام مراکز صحی واکسین سرخکان وجود دارد و به گونه رایگان تطبیق میشود. وی اما تصریح کرد در بیش از ده ولسوالی ولایتهای هرات، فراه، بادغیس و غور، واکسین سرخکان، به دلیل تهدیدات امنیتی، به شکل درست تطبیق نمیشود.
با این حال، عبدالروف احمدی، سخنگوی قومندانی زون 606 انصار در غرب کشور، به کلید گفت که تاكنون یک مورد تهديد امنیتی هم در برابر تطبيق کمپاینهای انواع واكسين در ولایتهای غربی کشور ثبت نشده است. احمدی اطمینان میدهد در صورتی که تهدیداتی در برابر کمپاینهای ملی انواع واکسین در حوزه غرب وجود داشته باشد، نیروهای امنیتی آماده هر نوع همکاری با کارمندان صحی به خاطر تطبیق واکسینهای سرخکان و پولیو در این حوزه هستند.
برخی از متخصصان صحی در حوزه غرب کشور میگویند که سرفه، تب شدید، ظاهر شدن دانههای سرخرنگ بر روی جلد، از علایم شناخته شده بیماری سرخکان است. به گفته این متخصصان صحی، با تطبیق واکسین سرخکان برای اطفال میتوان از شیوع این بیماری جلوگیری کرد.
افغانستان از جمله کشورهایی است که بیماریهای سرخکان و پولیو در آن شیوع چشمگیری دارد. اگرچه سازمان صحی جهان در بخش مهار و ریشهکن کردن بیماریهای سرخکان و پولیو همه ساله با دولت افغانستان کمک مالی و تخنیکی انجام میدهد، ولی دولت به خاطر تهدیدات امنیتی و ضعف مدیریتی، هنوز موفق به نجات کودکان از آسیبهای این دو بیماری نشده است. پولیو و سرخکان بیشتر در ساحاتی شایع است که یا زیر کنترول مخالفان مسلح دولت قرار دارد و یا هم به دلیل موقعیت آن تیمهای صحی قادر به خدماترسانی در آن ساحات نیستند.
