حکومت ایالت جنوبی کاریلای هند، بعد از اینکه سگهای ولگرد شمار زیادی از مردم را دندان گرفت، دست به قتل عام سگ ها زد، ولی گروه مدافع حقوق حیوانات این کشور به همین دلیل روابط خویش را با اداره جهانگردی آن ایالت قطع کرده است. خانم “سیتها” که ماه گذشته نواسه 9 ماههاش به اسم “ابین” توسط یک سگ ولگرد مجروح شد، میگوید: “نواسهام به خواب رفته بود و من کارهای خانه را انجام میدادم که ناگهان صدای فریاد وی بلند شد. به سرعت داخل اتاق شده و با صحنه وحشتناکی روبهرو شدم. یک سگ ولگرد بازوی ابین را دندان گرفته بود و خون از بدنش جاری بود. فریاد زدم و هرچیزی را که در پیش رویم قرار داشت به طرف سگ پرتاب کردم تا اینکه اتاق را ترک کرد.” “ابین” هنوز هم دوا میخورد و زخمهایش التیام نیافته است.
خانم “مینا انتونی”، یکی از قربانیان دیگر سگهای ولگرد، میگوید: “نزدیک منزل رسیده بودم که ناگهان توسط 5 یا 6 سگ از چند طرف محاصره شدم. یک سگ از چادرم گرفت و فرار کرد، سگ دیگر از انگشت پایم دندان گرفت و به همین ترتیب سگهای دیگر از هر طرف مرا محاصره کردند و مجروح ساختند.” هرچند بعد از یک ماه معالجه اکنون وضعیت “مینا” خوب شده است، ولی دندان سگ نشان عمیقی در وجود وی به جا مانده است.
از شروع سال جدید و آغاز کشتار سگها توسط حکومت، تقریباً 80 هزار انسان توسط سگها گزیده شدهاند. آقای “یو آر بابو”، شاروال شهر، میگوید: “قضیهای هم نزد ما ثبت است که در آن یک نفر را یک سگ 30 بار دندان گرفته است. پس باید با این مصیبت مبارزه صورت گیرد تا مردم عام و فامیلهای شان در امن و امان باشند.”
حکومت اصرار دارد که آنها سگهای خطرناک و مضر را هدف قرار میدهند و برای کسانی که موفق به دستگیری سگهای وحشی شوند، جایزه پولی تعیین کرده است. در یک مورد دیگر، آنها به اساس برنامهای که توسط سازمان صحی جهان پیشنهاد شده است، دست به عقیمسازی و کنترول نسلگیری سگها میزنند. اما آقای “جایسیما”، فعال حقوق حیوانات که باور دارد این کار آهسته آهسته به شکار حیوانات تبدیل خواهد شد، میگوید: “وقتی شما برای دستگیری یک سگ خطرناک پول میدهید، باید بدانید که سگهای وحشی و خطرناک نزد شما نمیآیند، بلکه این سگهای اهلی و بیخطر اند که به آسانی نزد شما آمده و دستگیر میشوند یا به قتل میرسند.”
اقدامات فعالان و مدافعان حقوق حیوانات زمانی تشدید یافت که حکومت به مقامات ایالتی دستور داد تا تمام سگهای ولگرد را کشته و گوشت آن را به ممالکی بفرستد که در آنها مورد استفاده قرار میگیرد. معترضین از جهانگردان و توریستها تقاضا کردهاند با این ایالت قطع رابطه کنند، تقاضایی که در صورت اجرایی شدن، صنعت توریزم ایالت کاریلا را در سال 2015 ضربه میزند. محمدعارف، یکی از معترضین در دهلی جدید، میگوید: “آنها به این قضیه از دید تجارت نگریسته و میخواهند پول به دست بیاورند، ولی در فرهنگ ما چنین چیزی وجود ندارد. سگها بخشی از زندگی ما را تشکیل میدهند. اگر یک تعداد آن وحشی شدند، آیا قابل توجیه است که همه آنها را با این بیرحمی به قتل برسانیم؟! این اقدام یک عمل وحشیانه بوده و برای ما منحیث بشر مایه شرمساری میباشد.”
اما مزاحمت سگها برای مردم و دندان گرفتن آنها در تمام هند عام شده است. تقریباً 20 هزار نفر در هند از اثر مبتلا شدن به بیماری سگ دیوانه جان خود را از دست دادهاند که این رقم سه مرتبه بیشتر از تعداد واقعات این چنینی در تمام جهان است. کارشناسان میگویند که این همه واقعات ناگوار به سبب موجودیت تعداد زیادی سگهای ولگرد در سرک و کوچههای این کشور اتفاق میافتد. آقای آر اس خاراب، رییس بورد رفاه حیوانات در هند، میگوید: “در کشور ما در مقابل موجودیت هر 40 نفر، یک سگ وجود دارد که البته این رقم تناسبی خیلی وحشتناک و میزان موجودیت سگها را خیلی بالا نشان میدهد.”
از یک طرف در قوانین هند کشتن سگها منع شده است و از جانب دیگر برنامه کنترول زاد و ولد حیوانات موسوم به “ABC” که در آن سگها باید عقیم و واکسین شوند، به صورت درست تطبیق نمیگردد. “خاراب” که تطبیق درست برنامه “ABC” را ضروری میداند و در عین حال محو کردن سگها را چاره اساسی مشکل میداند، میگوید: “شهرها توسعه مییابد، اما مقامات مسوول نتوانستهاند کثافات و زبالههای آنها را محو کنند که در نتیجه تعداد سگها در مخروبهها و کثافت دانیها بیشتر شدهاند. طبق تخمینها، از یک جفت سگ ماده و نر در جریان 4 تا 5 سال، بیشتر از 200 سگ دیگر تولد میشود. بنابرآن، تا وقتی که تدابیر مشخصی در این مورد روی دست گرفته نشود، بعید است که در اوضاع تغییرات چشمگیری رونما شود.”
