بالاخره بعد از جدل ها و کشمکش های بسیاری از جملۀ هفت وزیر پیشنهادی رئیس جمهور به ولسی جرگه جهت اخذ رای اعتماد، پنج تن آنان قادر به عبور ازین سد شدند و دوتن دیگر در پشت این سد متوقف گردیدند. وزرای پیشنهادی آقای کرزی برای وزارت داخله، بسم الله محمدی لوی درستیز اردوی ملی؛ برای وزارت تجارت انوار الحق احدی وزیر قبلی مالیه و مشاور ارشد اقتصادی رییس جمهور؛ برای وزارت سرحدات آقای اسدالله خالد والی پیشین قندهار و سر پرست فعلی وزارت سرحدات؛ برای وزارت عودت مهاجرین جماهیر انوری؛ برای وزارت فواید عامه عبدالقدوس حمیدی؛ برای وزارت ترانسپورت داوود نجفی رئیس قبلی دارالانشای کمیسیون مستقل انتخابات و برای وزارت تحصیلات عالی سرور دانش وزیر قبلی عدلیه و سر پرست فعلی وزارت تحصیلات عالی پیشنهاد شده بودند.
از میان این هفت وزیر پیشنهادی، آقای داود نجفی و آقای سرور دانش، قادر به اخذ رای لازم نشده و پنج تن دیگر به وزارتخانه های مورد نظر قبول شدند.
اینکه هم آقای دانش و هم نجفی مربوط به قوم هزاره بودند و درین اخذ رای اعتماد رد شدند، تنشی را نیز بعد از رای گیری در ولسی جرگه به وجود آورد که دران خانم نظری بر آقای صیاد، نمایندۀ بدخشان خروشیده و او را با بوتل های آب پر و خالی هدف قرار داد و بعد با مداخلۀ وکلای زن و مرد این غایله به پایان رسید.
رد دو وزیر که مربوط به قوم خاصیست، بسیاری را به این باور داشته که درین رد، شایستگی و عدم شایستگی در قدم اول مطرح نبوده، بلکه بیشتر جنجال ها و مسایل پشت پردۀ قومی و گروهی وجود داشته که این دو قادر به اخذ رای ولسی جرگه نشدند.
حمایت آقای کرزی ازین دو وزیر نیز مهم بود، زیرا بعضی ها که روابط رییس جمهور و ولسی جرگه را از نزدیک زیر نظر دارند ، به این عقیده اند که اگر کرزی از دل و جان خواهان پاس شدن این دو وزیر میبود، این کار صورت میگرفت. برخی ها به این باور اند که شاید کرزی بر قبولی آنان تاکید کامل نداشته بوده است.
مگر برخ دیگر این را نتیجه دسته بندی های داخل خود ولسی جرگه دانسته که از اختیار و کنترول رئیس جمهورخارج بوده است.
با توجه به درگیری مختصری که درین رابطه صورت گرفت، دیده شود که عواقب آن چگونه خواهد بود و آیا کرزی از سوی برخی از رهبران هزاره که با رئیس جمهور د راتحاد انتخاباتی قرار گرفته بودند، زیر فشار قرار نخواهد گرفت و برخورد بعدی با این دو وزیر رد شده چگونه خواهد بود و آیا در مقامات مهم دیگری مد نظر گرفته نخواهند شد؟
با اینکه مردم افغانستان شناخت کامل از افرادی چون آقای انوارالحق احدی ، اسدالله خالد دارند، اما دو وزیر دیگر، قدوس حمیدی و جماهیر انوری را جندان نمیشناسند و اینکه آقای کرزی این دو وزیر را بر چه معیاری انتخاب کرده، روشن نیست.
اما بسم الله خان محمدی که یکی از مهره های اصلی و مهم اردوی ملی به حساب می آمد و درین چند سال در این اردو بر او حساب میشد، اینک از صف اردو خرج و به وزارت داخله رسید.
وی که یکی از قومندانان سابق شورای نظار و بستگی نزدیک خانوادگی با آقای قانونی رئیس کنونی پارلمان افغانستان دارد، با رسیدن به وزارت داخله، جایش را در اردو خالی کرد و مطمئناً که این خالی شدن، بر رده های دیگر اردو نیز اثر خواهد گذاشت و دست آقای وردک، وزیر دفاع در تغییرات اردو باز تر خواهد شد و مطمئناً رده های بلند پایۀ اردو تمایل بیشتر یه کرزی و نظرات او پیدا خواهند کرد.
اما این که بر سر وزارت داخله چه خواهد آمد، مطمئناً تغییراتی در تعینات فعلی رو نما خواهد شد. مخصوصا که درین وزارت بیشتر افرادی از دولت های گذشته جا بجا میباشند و وزیر داخلۀ جهادی جدید دست به جابجایی افراد جدید خواهد زد.
این که این تغییرات درین دو ارگان مهم امنیتی کشور چه اثراتی بر کارکرد دولت خواهد ماند، باید در آینده دید.
حال که 5 تن از وزرای دیگر نیز قادر به اخذ رای از ولسی جرگه شدند و به کار آغاز نمودند، بازهم کابینۀ حکومت تکمیل نشده وهفت وزیر دیگر به شمول چند ریاست مستقل از جمله ریاست بسیار مهم امنیت ملی به شکل سرپرست اداره میشوند، اما ولسی جرگه با تصمیمی که تا وقتی رئیس جمهور وزیران باقیمانده را معرفی نکند، به رخصتی نخواهد رفت، اینک با دادن رای اعتماد برای این پنج وزیر، اعضای این جرگه قانع شده و تعهد خود را پایان شده میروند و به رخصتی خواهند رفت و رویارویی میان رئیس جمهور و پارلمان نیز ازمیان رفت.
آقای کرزی با این تعلل و ایستادگی در برابر ولسی جرگه عمر کار برخی از وزرای سرپرست را بیشتر ساخت و به این صورت نشان داد که از توانمندی و رویارویی کامل برخوردار میباشد، مخصوصا که او در جریان انتخابات ریاست جمهوری با برخی از سران تنظیمی و قومی اتحاد ها و قرارداد های برای سهم دادن در حکومت کرده بود، اینکه آیا با این تعلل چقدر قادر شده که به خواست این افراد پاسخ داده باشد و یا چقدر اختلافات جدیدی خلق شده باشد را باید در چند روز آینده زیر نظر گرفت.
اما نتایج سیاسی این کاندید و تائید هرچه باشد، بازهم برکار کابینه و در مجموع حکومت اثرات خاصی خواهد داشت، چون وزرای سرپرست، فقط برای چند روز به این چوکی ها گماشته شده و مطمئناً باوری به کار شان نداشتد و با سیاست «کلوخ ماندن و از آب گذشتن» کار میکردند.
اما حال مجبورند تا حداقل برنامۀ برای کار های پنج سال دیگر مدنظر بگیرند و هفت وزیر باقیمانده شاید تا تشکیل پارلمان جدید به ولسی جرگه معرفی نشوند.
اینکه تاثیرات رئیس جمهور بر پارلمان آینده چقدر خواهد بود و با این پارلمان چقدر تفاوت خواهد داشت را میتوان در همان وقت ارزیابی کرد، مگر آنچه مسلم است اینکه کرزی با تمام قوا و امکانات تلاش مینماید تا در پارلمان آینده افرادی راه بیایند که با او هماهنگ بوده و نسبت به این پارلمان گوش شنوا تری به حرف های او داشته باشد.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
