حملۀ تروریستان بر کابل سیتی سنتر و مهمانخانۀ هندی ها در شهر نو کابل که در چند قدمی وزارت داخله و ریاست امنیت ملی افغانستان قرار دارند، یکی از سخت ترین چلنج های برای این نیرو ها بود و یک بار دیگر ظرفیت کاری آنان را به آزمون گذاشت. اینکه درین حمله دست پاکستان دخیل بود و پایتخت افغا نستان به عنوان بستر رقابت های هند و پاکستان قرار گرفت، هیچکس شکی ندارد و همه به این باورند که هدف این حمله مرکز بودوباش هندی های بوده که دران بخشی از داکتران شفاخانۀ اندراگاندی و تعدادی از اعضای سفارت هند در کابل زندگی داشته اند. اینکه برداشت استخبارات رقیب ازین افراد چه بوده، خود میداند و ممکن نیست که این افراد را عادی پنداشته باشد.
درین عملیات که 16 نفر کشته و 38 تن دیگر زخمی شدند، 9 نفر هندی نیز از جملۀ جان باختگان حادثه بودند، علاوتاً هموطنان ما ضربۀ بزرگ مالی را هم متحمل گشتند، زیرا انفجار تا فاصله های 300 متری محل حادثه ویرانی به بار آورد. صبح روز جمعه یک موتر مملو از مواد انفجاری بر آسانۀ مهمانخانۀ هندی ها انفجار داده شد و بعد یک انتحار کننده خود را در داخل مهمانخانه منفجر ساخت. گستردگی انفجار نشان میدهد که درین عملیات از مواد انفجاری پیشرفته ای استفاده شده و درجۀ ویرانی آن مشابهت به عملیات انتحاری دارد که چندی قبل بر دروازۀ سفارت هند در کابل صورت گرفت و خسارات و تلفات بسیاری را به بار آورد.
به دنبال این انفجار انتقادات شدیدی در رسانه ها بر نیرو های امنیتی در عدم جلوگیری از چنین عملیات خونینی از سوی مردم عنوان شد که این نیرو ها چرا با این همه تلاشی های که در چهارراهی های شهر بر پا کرده اند، بازهم قادر به جلوگیری از همچو حوادث خطرناکی شده نمیتوانند و به این خاطر سه روز بعد قومندان امنیۀ کابل، آمر عملیاتی این قومندانی وآمر مبارزه علیه جرایم جنگی قومندانی امینه کابل استعفا دادند و اینکه این استعفا از سوی وزیر داخله پذیرفته میشود یاخیر، باید بعداً دید. اما آنچه مسلم است اینکه این عملیات از مدتها طراحی شده و با دقت تمام برآن سرمایه گذاری شده بود. اما به علتیکه این عملیات روز مولود شریف و روز جمعه آن هم صبح وقت صورت گرفت و گشت و گذار مردم درین نقطه کم بود، با تمام ویرانی ها، تلفات آن بسیارکم بوده است.
بسیاری مردم از استعفای این سه مقام مهم امنیتی شهر کابل استقبال کرده، آنرا فرهنگ پیشرفته و احساس مسئولیت نام نهادند. این استقبال اگر از یکطرف خوب است مگر از سوی دیگر بلا فاصله این پرسش را مطرح میسازد که آیا کسانی که به جای این سه نفر انتخاب خواهند شد، بهتر ازین ها کاری از پیش خواهند برد و یا در مجموع ازیکطرف سیستم امنیتی افغانستان با مشکل رو به رو است و از سوی دیگر با حضور قوی هندی ها در افغانستان، ما رقیب آن، پاکستان را بر سینۀ خود به چالش سختی طلبیده ایم که توان رویاوریی بایکدیگر را در داخل خاک خود ندارند و به این ترتیب کشور ما را محل مناسب برای این کشاکش قرار داده، از هموطنان ما سخت قربانی میگیرند. اینکه در آینده چگونه کشور خود را از چنین جهنمی بیرون کشیدو باید چه کار هایی را انجام داد، پرسشی است که از مدتها نزد برخی از صاحب نظران در کابل وجود دارد و تا حال پاسخ خود را نیافته است.
این حمله میتواند اثرات ناگواری بر کار های تجاری کشور ما هم بگذارد، چون این دومین بار است که در دوماه اخیر چنین حملۀ صورت میگیرد. بار اول این حمله بر فروشگاه بزرگ افغان که نمادی از مرکز شهر کابل است، صورت گرفت و حال اینک کابل سیتی سنتر که برازنده ترین مرکز تجارتی افغانستان بود، مورد حمله قرار گرفت و به آتش کشیده شد که خود بر روحیۀ تاجران دیگری که طرح های برای ساختن چنین مراکزی دارند، اثر به شدت بدی گذاشته و کمتر دست به چنین کاری خواهند زد، چیزیکه در نهایت اقتصاد افغانستان را ضربه زده و بازار های افغانستان را با رکود مواجه میسازد و به این خاطر است که دولت افغانستان باید در پی خشکاندن ریشه های این درگیری ها باشد و نباید به مرکز رقابت و رویارویی دیگران مبدل گردد. بی توجهی به این امر بیتوجهی ستراتیژیک به زندگی مردم افغانستان، مخصوصا شهریان کابل است که در پانزده سال اخیر در آتش این رقابت ها خاک و خاکستر شده اند.
